BAD OBLIGATION 6 รองรับอารมณ์ NC20+++

2866 Words

"อธิบายแม่มา ว่าในข่าวนี้...มันคืออะไร" สิ้นเสียงป้าโรสริน "..." มาร์ตินก็เอาแต่ยืนนิ่งมองหน้าฉันราวกับต้องการโดดมาฆ่า แต่ว่า...ฉันไม่สน "ตอบแม่มาสิ" "มันไม่มีอะไร..." "ไม่มีอะไรงั้นเหรอ! เด็กคนนั้นหอมแก้มลูกกลางห้างขนาดนั้นนะ!" "ก็แค่หอมกะ..." "ทำอะไร นึกถึงจิตใจริชชี่บ้างไหม..." "...น้องเป็นคู่หมั้นลูกนะ" "คู่หมั้นที่ผมไม่ต้องการ..." "...ผมต้องไปแคร์อะไร" "..." ฉันก็ชะงักไปกับสิ่งที่ได้ยินพร้อมกับความรู้สึกหน่วงจนหน้าชาขึ้นมา คำพูดของเขา...ทำให้ฉันดูไร้ค่าอีกแล้วสินะ "มาร์ติน!" ป้าโรสรินตะคอกใส่หน้าอีกคนเสียงดังลั่นด้วยความโกรธ "ทำไมลูกถึงได้ใจร้ายกับน้องขนาดนี้ พูดแบบนั้นออกมาได้ยังไงกัน" "ก็ผมพูดเรื่องจริง..." พูดจบ ใบหน้าหล่อก็หันมามองหน้าฉันนิ่ง "...คู่หมั้นที่ผมไม่เคยต้องการ ทำไมผมต้อง..." เพียะ! เสียงมือบางของป้าโรสรินฟาดลงไปบนหน้าลูกชายอย่างแรง "เราทำผิดแท้ ๆ มาร์ตินยังจะพูดจาแบบนี้ใส่น้องอีกเหรอ" หญิงวัยกลางคนถาม "..." คนตัวสูงก็ยืนนิ่งราวไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งที่โดน "มาร์ติน!" การกระทำของเขายิ่งทำให้ป้าโรสรินโกรธจนทำท่าจะยกมือขึ้นไปฟาดลงบนใบหน้านั้นอีกครั้ง ฉันจึงรีบห้ามอีกคนไว้ทันที "อย่าเลยค่ะป้าโรส ริชขอนะคะ" ฉันบอกอย่างไม่อยากให้เรื่องมันต้องใหญ่โตไปกว่าเดิม เพราะกะแค่จะมาปั่นหัวอีกคนเล่น ๆ โดยให้แม่เขาจัดการ แต่ไม่คิดเลยว่า...จะถึงขั้นลงมือกันแบบนี้ "หึ" ร่างสูงแสยะยิ้มมองหน้ากันด้วยแววตาเหยียด เขาคงคิดว่าฉันตั้งใจช่วยเพื่อแสดงบทนางเอกสินะ ยอมรับว่าตอนแรกก็ใช่ แต่พอเห็นมาร์ตินโดนตบ ฉันเลยเริ่มไม่อยากที่จะปั่นหัวอีกคนต่อแล้ว มันเกินไปหน่อยสำหรับฉัน "อย่าให้แม่รู้อีกนะ ว่าตินยังทำแบบนี้อยู่..." "...อย่าให้แม่รู้" "..." มาร์ตินยืนนิ่งไม่ตอบ ซึ่งฉันคิดว่าอีกฝ่ายก็น่าจะรู้ดีว่า สิ่งที่ท่านหมายถึงก็คือ...เรื่องผู้หญิงคนอื่น "ริชชี่กลับยังไงจ๊ะ" อยู่ ๆ หญิงวัยกลางคนพลันหันมาเอ่ยถามฉัน "ออ ริชขับรถมาน่ะค่ะ" "ขับมาเองใช่ไหมลูก" "ค่ะ" "งั้นดีเลย..." "...มาร์ตินขับไปส่งน้องทีสิ" ป้าโรสรินเอ่ยบอกลูกชายตัวเองน้ำเสียงออกคำสั่ง "ทำไมผมต้องไปด้วย ก็ยัยนี่..." "มาร์ติน" เสียงเข้มดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อเปลี่ยนคำพูด "ก็ขับรถมาเองไม่ใช่รึไง" "นี่มันดึกแล้ว จะให้น้องขับรถกลับไปคนเดียวได้ยังไง" "ก็ไม่เห็นจะเป็นไร" "มาร์ติน!" ป้าโรสรินตะคอกออกมาอีกครั้งเสียงดังลั่น ให้ตายเถอะ... "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวริช..." "ก็ได้ อยากให้ผมไปส่งนักใช่ไหม...ได้!" พูดจบ สองเท้าหนาก็เดินเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงให้ตามหลังเขาไปด้วยท่าทีไม่สนใจใครทั้งนั้น "อ๊ะ...นี่!" ฉันก็ได้แต่เดินไปตามแรงลากนั้นด้วยความรู้สึกเจ็บ พลั่ก! ปึง! ประตูรถถูกปิดลงอย่างรุนแรงตามด้วยเสียงเหยียบคันเร่งเพื่อขับออกจากบ้านหลังใหญ่ไปด้วยความรวดเร็วจนฉันเผลอสะดุ้งตกใจอยู่ไม่น้อย บรื้นนนน! แรงออกตัวเหยียบคันเร่งนั้นบ่งบอกถึงอารมณ์สุดเกรี้ยวกราดของอีกคนได้เป็นอย่างดี... นี่ฉันจะมีชีวิตอยู่ไปถึงพรุ่งนี้ใช่ไหม? ไม่นานรถหรูของฉันก็ถูกขับเข้ามาจอดยังบริเวณลานจอดรถวีไอพีในคอนโดตัวเอง "เอากุญแจรถมา" ฉันหันไปแบมือขอมันคืนจากคนตัวสูงทันทีที่เขาดับเครื่องยนต์ มาร์ตินก็เงียบไม่ตอบ เดินลงจากรถตรงเข้าไปยังลิฟต์ของคอนโดแทน เดี๋ยวนะ... "จะไปไหน" ฉันเดินเข้าไปเอ่ยถามเจ้าของใบหน้าหล่อ "..." คนตรงหน้าไม่ตอบแต่เลือกที่จะหันกลับมากระชากแขนฉันอย่างแรงให้เดินออกไปกับเขา "อ๊ะ มาร์ติน..." "...อะไรของนายเนี่ย! ฉันเจ็บนะ..." ตึก! ตึก! "เปิดประตู" เสียงทุ้มเอ่ยบอกฉัน "..." แต่ก็ยืนนิ่งไม่ยอมทำตามที่อีกคนบอก มือหนาจึงบีบแขนฉันแน่น "เปิด!" "ไม่! นายกลับไปเดี๋ยวนี้เลย" ฉันทำใจกล้าบอกออกไป "เปิดประตูซะริชชี่" ร่างสูงบอกเสียงเย็น "มะ..." "ฉันบอกให้เปิด!" เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มมีอารมณ์ที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น ฉันก็ตัดสินใจยอมหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาสแกนเปิดประตูตามที่เขาต้องการ แอดด ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องตัวเองก็มีแรงมหาศาลจากคนด้านหลังผลักให้เข้าไปด้านใน ก่อนจะ… ปึง! เขาใช้มือปิดประตูห้องสุดแรงพร้อมหันกลับมามองหน้าฉันที่ยืนเหวออยู่กลางห้อง "อะไรของนายเนี่ย" ฉันถามออกไป "จะเลิกพยายามยัดเยียดตัวเองเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันได้รึยัง" ใบหน้าหล่อมองหน้าถามฉัน ยัดเยียดงั้นเหรอ "ฉันไม่ได้ยัดเยียด" "แล้วที่เธอทำอยู่มันคืออะไรวะ ฮะ!!" หมับ! มือหนากระชากแขนฉันเข้าหาตัวอย่างแรงจนต้องเซ "ฉันเคยบอกแล้วไงว่าอย่ามาล้ำเส้น!" "ดูสิ่งที่นายทำกับฉันก่อนสิ ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะปกป้องตัวเอง" "โดยการไปฟ้องแม่ฉันงั้นเหรอวะ" "อืม เป็นไง...เจ็บไหม" ฉันถามด้วยสีหน้ากวนเล็กน้อยพร้อมกับเลื่อนมือทำเป็นจะไปลูบแก้มอีกคนในฝั่งที่โดนตบ มาร์ตินจัดการปัดออกอย่างแรง แถมกระชากร่างฉันเข้าหาตัวด้วยแววตาโกรธจัด "อยากตายเหรอวะริชชี่!" ฉันได้แต่หลับตาข่มความเจ็บจากแรงบีบตรงแขน แต่แล้วก็ต้องลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อของอีกคนราวกับไม่ได้รู้สึกอะไร "ถ้าไม่อยากให้ฉันทำ นายก็หยุดสิ" "หึ หยุดงั้นเหรอ..." ร่างสูงแสยะยิ้มพลางมองหน้าถามฉัน "...เธอคิดว่าแค่โดนแม่ตบ จะหยุดคนอย่างฉันได้งั้นเหรอ" ฉันรู้...ว่าไม่มีทาง แต่ "แล้วถ้าพ่อนายล่ะ” มือหนาบีบฉันแรงกว่าเดิมราวกับต้องการให้มันหักคามือของเขา "จะไม่หยุดใช่ไหมวะ" มาร์ตินถามน้ำเสียงเยือกเย็นกว่าเดิม ซึ่งฉันเองก็รู้ว่า...มันไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลยสักนิด "จะไม่หยุดใช่ไหม..." สิ้นเสียงทุ้มเย็น มือหนาก็กระชากฉันให้เดินเข้าไปในห้องนอนหรูทันที พลั่ก! ตุบ!... เสียงร่างฉันถูกผลักให้นอนลงไปบนเตียงขนาดใหญ่ดังขึ้น โดยมีร่างสูงของมาร์ตินเข้ามาขึ้นคร่อมและกระชากเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่อยู่ออกด้วยความรุนแรง แควกกก! แควก! "อ๊ะ..." ฉันร้องออกมาเพราะรู้สึกเจ็บกับการกระทำแสนป่าเถื่อนของอีกคน เขารุนแรง...รุนแรงอีกแล้ว พรึบ! เสื้อผ้าถูกโยนออกไปอย่างไม่ไยดีจากฝีมือของร่างสูง ซึ่งไม่นาน...ฉันก็ต้องนอนเปลือยกายเปล่าตรงหน้าเขา "..." ดวงตาคมก้มลงมองไปตามร่างกายของฉันด้วยแววตาพอใจ ก่อนเลื่อนมือมาบีบเคล้นเนินอกเต็มแรง "อ๊ะ! เจ็บ..." แรงเขาอย่างกับควาย ใครมันจะไม่เจ็บกันล่ะ "หึ เดี๋ยวได้เจ็บกว่านี้อีก" พูดจบ มาร์ตินจึงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทันที ใช้เวลาไม่กี่นาทีเขาก็เปลือยกายเปล่าเช่นเดียวกับฉัน อีกแล้วสินะ อีกแล้วที่ฉันต้องรองรับอารมณ์จากเขา ฟันคมถูกฝังเข้ามาในซอกคอของฉันด้วยความรุนแรงพร้อมกับริมฝีปากหนาที่ซุกไซ้ทำรอยไม่หยุด เจ็บ... เจ็บชะมัดเลย "อ๊ะ..." ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหวเผลอร้องออกมาเพราะแรงกัดจากฟันคมของอีกคน เขาทั้งกัดทั้งเม้มจนมันเกิดรอยเต็มซอกคอฉันไปหมด "หึ" เจ้าของใบหน้าหล่อก็แสยะยิ้มออกมาด้วยความพอใจกับการกระทำของตัวเองที่สามารถทำให้ฉันเจ็บจนร้องได้ เขานี่มัน...สารเลวไม่เคยเปลี่ยน "นมเธอเวลาเต็มไปด้วยรอยฟันฉันเนี่ย..." "...ยิ่งน่าเอาว่ะ" "..." ฉันก็นอนนิ่งมองคนตรงหน้า พรึบ! มือหนาเลื่อนเข้ามาบีบเคล้นเนินอกฉันอย่างแรง "ใหญ่เกินมือดีฉิบ" "อ๊ะ..." เจ็บชะมัด "ฉันบีบแรงไปเหรอ" คนตัวสูงก้มลงมองหน้าถามฉัน ซึ่งแน่นอนว่า...เขาไม่ได้เป็นห่วงหรืออะไรหรอก แววตาเยาะเย้ยคู่นั้นมันกำลังด้วยความเหนือกว่า "จะทำอะไรก็รีบทำ ฉันง่วง" ฉันบอกออกไปเสียงนิ่ง "หึ ง่วงแล้วไง..." "...คิดว่าเธอจะได้นอน?" "..." ฉันก็เงียบไม่ตอบ หมับ! มาร์ตินเลยเอื้อมมือเข้ามาบีบคางฉันแน่นด้วยสีหน้าโมโห "ตอบดิวะ! คิดว่าเธอจะได้นอนรึไง!" "..." สารเลว... มือเขาบีบคางฉันแน่นกว่าเดิม "ตอบ!" "เมื่อไหร่จะเลิกเลวสักที มาร์ติน" ฉันมองหน้าถามคนตัวสูงออกไปเสียงดังอย่างรู้สึกทนไม่ไหว "หึ ให้ฉันเลิกเลวน่ะเหรอ..." "...ให้เธอตายคาเตียงยังง่ายกว่าเลย" สิ้นเสียงทุ้มร้าย อีกคนก็จัดการก้มลงจับสองขาเรียวฉันแยกออกจากกัน ก่อนจะนำแก่นกายของเขาเข้ามาจ่อที่กลีบกุหลาบทันที เรื่องเล้าโลมไม่ต้องถามเลย... เพราะว่าเขา...ไม่เคยทำ สวบ!!! "อื้อ!!..." ฉันจิกกำผ้าปูที่นอนพลางกรีดร้องออกมาในลำคอ เขาทำแบบนี้อีกแล้ว จับแล้วกระแทกเข้ามาทีเดียวมิดด้าม...เขาแทรกความฝืดเคืองเข้ามาจนรู้สึกเจ็บแสบบริเวณตรงนั้นของตัวเองเป็นที่สุด เพราะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมไปด้วยตั้งแต่ต้น "อาา เสียวหัวฉิบ" ปากหนาเอ่ยออกมาด้วยความพอใจ ก่อนจะก้มลงใช้น้ำลายลูบบริเวณตรงนั้นของฉัน เนื่องจากมันฝืดเกินไปจนทำให้เขาขยับตัวได้ลำบาก พั่บ พั่บ... แต่เมื่อเริ่มดีขึ้น สะโพกหนาก็ขยับเข้าออกใส่ฉันด้วยความรุนแรงดิบเถื่อนทันที พั่บ ๆๆ! "อื้อ!..." เจ็บ...เจ็บเกินไป ด้วยขนาดของอีกคนบวกกับแรงกระแทกที่ได้รับทำให้ฉันรู้สึกเจ็บและจุกอยู่ไม่น้อย "ซี้ดดด แม่งเอ๊ย แน่นxxยฉิบ!" มาร์ตินตะโกนออกมาด้วยท่าทางเสียวซ่านพอใจ ผิดกับฉันที่นอนรองรับแรงกระแทกแสนดุเดือดนั้นด้วยสีหน้าเหยเก ปัก ๆๆ! "อ๊ะ..." จุกโคตร "โอ้ววว เอามันจังว่ะ" คนตรงหน้ายังคงเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจใครพร้อมทั้งเลื่อนมือขึ้นจับขาฉันให้อ้ากว้างกว่าเดิม เพื่อที่จะเขาจะสามารถกระแทกแก่นกายใส่ได้ลึกยิ่งขึ้น "อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ..." ให้ตายเถอะ แบบนี้มันลึกเกินไป "...มะ...มาร์ติน อื้อ! ละ...ลึกไป" ฉันบอกอีกคนเสียงสั่น "หึ ลึก ๆ สิดี..." "...ฉันจะเอาให้เธอถ่างจนเดินไม่ได้เลยแหละ" ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มเอ่ยบอกออกมาด้วยสีหน้าร้ายกาจ สารเลว! เขามันชั่วเกินคน! "อ๊ะ...! กรี๊ดดดดดด" ปึก! ปึก! นี่มันรุนแรงเกินไปแล้วนะ แรงเกินไป... "อื้อ!!..." "เป็นไง เซ็กส์ของฉัน..." "...ถึงใจเธอดีไหม" มาร์ตินก้มลงมองหน้าถามฉัน "อึก! นายมัน..." "...สารเลว อ๊าาา!!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงกับแรงกระแทกจากอีกคนที่โถมเข้าใส่ด้วยความดิบเถื่อน เขากระแทกเข้ามาแรงเกินไปจนตอนนี้...ฉันทั้งเจ็บและจุกตรงนั้นของตัวเองไปหมด "ซี้ดดด..." "...ร่างกายของเธอนี่แม่ง ไม่เคยผิดหวังเลยว่ะ" ร่างสูงเอ่ยออกมา ก่อนจะเลื่อนมือจับตัวฉันที่นอนหงายอยู่ให้เปลี่ยนเป็นคว่ำหน้าโดยที่ตรงนั้นของเราก็ยังคงเชื่อมต่อกัน "ท่าหมาหน่อย..." ว่าแล้ว มือหนาก็จับกดล็อกเอวฉันไว้แน่นติดกับที่นอนหรู พรึบ!... "พรุ่งนี้...เดินให้ไหวล่ะ หึ" สิ้นเสียงทุ้ม ตับ! ตับ ๆๆ! "อ๊าาาา อ๊ะ!! อื้ออออ..." ฉันกรีดร้องออกมาอย่างไม่สามารถทนได้อีกต่อไปกับความป่าเถื่อนนี้ เขารุนแรงมาก...จนฉันแทบจะรับมือกับมันไม่ไหว "อึก! อื้อออ...ฉันจุก" "หึ จะให้จุกกว่านี้อีก" ตับ ๆๆ! "กรี๊ดดดด ฮือออ..." "...มะ...มาร์ติน!!" ฉันทั้งจุกทั้งเจ็บปะปนกันไปหมด "โอ้ววว ซี้ดดด..." "...เชี่ยเอ๊ย แน่นโคตร" "มะ...มาร์ติน..." ใครก็ได้ มาหยุดเขาที "อาาา..." "...เสียวหัวฉิบ โคตรเสียวเลย อื้มมม" เสียงเนื้อของฉันกับร่างสูงกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง รวมถึงสะโพกหนาที่โถมแรงใส่ร่องสาวไม่หยุด ซึ่งฉันก็ได้แต่นอนคว่ำหน้ากำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความรู้สึกเจ็บแสบบริเวณตรงนั้นของตัวเอง เขาไม่เคยอ่อนโยนเลยสักครั้ง นี่คือสิ่งที่ฉันต้องรองรับจากอีกคนมาตลอดสามเดือน... เขารุนแรงและป่าเถื่อนแบบนี้อยู่เสมอ "อ๊ะ!!!..." มันเป็นแบบนี้มาโดยตลอด ... .. . "อาาา..." ในที่สุดนรกขุมนี้ที่ฉันกำลังตกอยู่ก็สิ้นสุดลงพร้อมกับน้ำเชื้อสีขาวขุ่นจากแก่นกายใหญ่ซึ่งพุ่งใส่เข้ามาในร่างกายจนรู้สึกได้ เขาไม่เคยป้องกัน ไม่เคยเลยสักครั้ง แม้ว่าฉันจะบอกให้เขาสวมถุงยาง แต่มาร์ตินก็ไม่คิดจะทำมัน เขาเห็นแก่ตัวที่เลือกจะให้ฉันเป็นฝ่ายป้องกันเอง... และถ้าพลาดขึ้นมา...แน่นอนว่าเขาจะไม่รับผิดชอบ "ฟู่ววว..." เสียงเจ้าของใบหน้าหล่อพ่นลมหายใจออกมาพร้อมกับเอื้อมมือจับแก่นกายตนเอง ซึ่งทันทีที่เขาดึงมันออก ฉันก็รับรู้ได้ถึงน้ำเชื้อที่ไหลทะลักจากตรงนั้น "..." มาร์ตินก้มลงมองมันเช่นกันก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมามองหน้าฉันพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา "หึ..." "...แดงเอาเรื่องเลยว่ะรอบนี้" "เสร็จแล้วก็กลับไป" "ไล่ฉัน?" ดวงตาคมหันจ้องมายังใบหน้าของฉันแววตาเอาเรื่อง ส่วนฉันก็นิ่งไม่ตอบ ทำท่าจะลุกขึ้นจากท่านอนคว่ำให้หงายตามปกติอย่างไม่คิดสนใจอีกคน แต่... หมับ! อยู่ ๆ มือหนาก็เลื่อนเข้ามากดเอวฉันไว้แนบลงกับเตียง "นะ...นาย..." นี่เขา... "ฉันยังเอาไม่พอเลย..." "...จะกลับได้ยังไง" ขะ...เขา! "รอบนี้...อาจจะแรงหน่อยนะ" พูดจบ แก่นกายยักษ์ก็ถูกกระแทกเข้ามาในร่องสาวของฉันอีกครั้งด้วยความดิบเถื่อน "อื้อ!!!" นี่มัน...ยังไม่จบอีกเหรอ "ซี้ดดด ยิ่งมีน้ำฉัน แม่งยิ่งดี" ปากหนาเอ่ยพลางเอื้อมมือมาบีบที่ก้นของฉันจนมันขึ้นรอยแดงเป็นรูปมือเขา "อาาาา แน่นฉิบ..." "...ซี้ดดด" มาร์ตินครางออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่าน โดยที่สะโพกเขานั้นเอาแต่กระแทกอัดเข้าใส่อย่างดิบเถื่อน แรงเสียดสีพวกนั้นทำเอาฉันต้องนอนจิกผ้าปูที่นอนซ้ำไปซ้ำมาเพื่อบรรเทาอาการเจ็บที่ได้รับ "อ๊ะ! อ๊ะ..." "...แรงเกินไป" ฉันบอกออกไปเสียงเบาปนเหนื่อยหอบ ตับ ๆๆ! เสียงเนื้อเรากระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องอีกครั้ง โดยมีมาร์ตินที่เป็นคนกระแทกอัดใส่ไม่หยุด เขาเลื่อนมือจากบริเวณก้นมาจับเอวพลางล็อกไว้แล้วตอกแก่นกายเข้ามาไม่ยั้ง จนฉันขาสั่นแทบไม่มีแรง "อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา..." จุกจนแทบบ้า เขาจะรุนแรงเกินไปไหม "อาา..." "...แม่งเอ๊ย เอามันฉิบ ซี้ดดด...ทำไมดีขนาดนี้วะ!" เสียงทุ้มตะโกนออกมา มือเลื่อนมาจับแขนทั้งสองข้างของฉันที่นอนคว่ำหน้าอยู่ล็อกเข้าหาตัวเขาโดยที่สะโพกหนายังคงตอกใส่อยู่อย่างนั้น... จนกระทั่ง... "อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ..." "ซี้ดดด จะแตก..." คนตัวสูงครางบอกเสียงกระเส่าพร้อมอัดสะโพกใส่ฉันด้วยความถี่เร็วรุนแรง ตับ ๆๆ! ตับ!ตับ... "อะ อะ...อาาาา" ทันทีที่มาร์ตินปลดปล่อยน้ำเชื้อของเขาเข้ามาในร่างกายของฉันจนหมด พรึบ!... ฉันก็ล้มลงนอนไปบนเตียงหรู หลังจากแขนถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เหนื่อยจนแทบขาดใจ เรี่ยวแรงฉันในตอนนี้...มันแทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ "หึ จะตายแล้วเหรอ...โดนไปแค่นี้" "..." ฉันก็นอนนิ่งไม่ตอบ เพราะไม่มีแรงมากพอที่จะปะทะกับคนสารเลวอย่างเขาแล้วจริง ๆ "กระจอกฉิบ" ปากหนาเอ่ยออกมาพร้อมกับลุกไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นสวมใส่ตามเดิม นรกครั้งนี้... จบแล้วจริง ๆ สินะ "อย่าลืมกินยาคุมด้วย..." "...อย่าปล่อยให้ท้องเด็ดขาด" พูดจบ สองเท้าหนาก็หมุนตัวเดินออกจากห้องนอนไปทันที ฉันจึงค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นมองตามร่างสูงด้วยความรู้สึกอดที่จะหน่วงในใจไม่ได้ กี่ครั้งแล้วนะ ที่พอเสร็จแล้วเขาก็ออกไปแบบนี้ กี่ครั้งแล้วนะ ที่ฉันต้องกลายเป็นของเล่นไร้ค่าสำหรับเขา กี่ครั้งแล้ว...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more