บทที่ 14

1253 Words

ไฟแค้นแล่นเข้ามาในใจแทนที่ไฟสวาทที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา ร่างใหญ่เด้งตัวผละออกราวกับต้องของร้อนก็ไม่ปาน ก่อนจะคว้ากางเกงมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว โดยไม่ลืมโยนเสื้อผ้าให้กับลัลน์ลลินด้วย           “ใส่เสื้อผ้าซะ นอนแก้ผ้าอยู่ได้ อุจาดตาหรือว่าต้องการอ่อย...อยากให้ผมชวนคุณขึ้นสวรรค์อีกรอบ”           เป็นคำพูดที่โกหกอย่างสิ้นเชิง แค่เห็นเรือนร่างอรชรสุดเซ็กซี่ของลัลน์ลลิน ก็ทำให้อารมณ์พิศวาสของเขาพุ่งสูงไม่ต่างจากปรอท เขาต้องการหญิงสาวในทุกนาทีจนนึกก่นด่าตัวเองว่าเป็นพวกบ้าเซ็กไปแล้ว และถ้าหากหญิงสาวไม่สวมเสื้อผ้าภายในหนึ่งนาทีนี้ เขาคงจับหญิงสาวโรมรันไฟสวาทในยกที่สองและสามเป็นแน่           ลัลน์ลลินรู้สึกหน้าชาซะยิ่งกว่าถูกตบ หลุบสายตามองเสื้อผ้าที่ถูกโยนมาบนตัวเธอ และเมื่อมองไปยังร่างใหญ่กำยำก็ยิ่งอดสู่มากกว่าที่เป็นอยู่ เพราะในขณะที่เธอเปลื้องผ้าจนหมดสิ้น แต่ดิษกรย์ทำแค่เพียงถอดกา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD