Murat, Defne’yi yengeleri ve ablalarıyla otururken yakalamayı umut ediyordu.
Arka bahçe yerine odasına geçtiğini fark edince kaşlarını çatarak kalabalığa bir göz attı.
Evin ablası, “Gel Murat, otur, bir yüzünü görelim,” dediğinde reddetti.
“Sonra görürsün zaten, bir yere gittiğim yok,” dedi aksi aksi.
Sonra Gülay ablasına döndü. “Defne nerede?” diye sordu.
Gülay Hanım, “Odasında yine,” deyince diğerlerine göz bile değirmeden kızın odasına gitti.
Kapıyı açtığında yine içeride yalnız olacağını, kendi kendine tuhaf şeyler düşünerek zihnini bulandıracağını düşünmüştü. Canı sıkkındı. Ama düşündüğü gibi olmadı.
Karaca ve diğer genç kızlarla birlikte olduğunu görünce kapının eşiğinde durdu.
“Ne yapıyorsunuz?” diye sordu. Hepsinin yatakta duran bir şeylere baktığını fark etmişti. İlgilerin
