Turgut, Velat ve Nakşi kendi arasında tartışmaya başladığında yengeleri ayaklanıp mutfağa geçerken karısı Birgül’ün sessizce masadan kalkıp eve girmesiyle kaşlarını çatarak kızın peşi sıra yürümeye başladı.
Bir derdi vardı ama sessizdi. Sessizliği Turgut’a bir garip gelmişti.
Birgül, konuşurdu. Neşeliyken konuşurdu. Sinirliyken konuşurdu. Her şeyi anlatır, her eline geçirdiğinde Turgut’u darlar dururdu. Turgut, bundan fazlasıyla sıkılmıştı. Ama Birgül aniden susmuştu. İki gündür hiçbir şey söylemiyordu. Arada çocuklar da olmasa iletişim diye bir şeyleri kalmamıştı. Bir de erkenden yatma huyu edinmişti. Arkasını dönüp uyuyor, erkenden de kalkıp diğerlerinin yanına gidiyordu.
Yürürken de fazlasıyla dalgındı. Peşi sıra yürüdüğünü bile fark etmiyordu. Odaya girip ardına bakmadan kapıyı kap
