Defne, evdekiler tutuşup hazırlıklara başladığı için odasına geçti.
Niyeti bir sinirle aradığı Emir Ali ve diğerlerinin ayarı kaçırıp ortalığı ateşe vermesine engel olmaktı.
Eylem’i arayıp onları daha da gaza vermemek için sakinleşmeye çalışıyordu. Çünkü yapmak istiyordu.
Deli gibi ağlamak da istiyordu ama göz yaşları son aylarda tükenmiş, içindeki göz yaşı kuyusunu kurutmuş gibiydi.
Gözü dolsa da doyasıya ağlayamıyordu artık. Annesiyle uyuyup sabahına annesinin cesediyle uyandığından beri donmuştu sanki.
Şimdi ne zaman yatakta uzansa, özellikle yana doğru yatsa annesinin ölü, bomboş yüz ifadesiyle karşılaşacak gibi hissediyordu.
Her sabah kadının öldüğünü unutarak uyanıyor, dakikalar ilerleyip etrafına bakındıkça olanları hatırlıyordu.
Bunu ne zaman atlatabileceğini, bu suçluluğ
