Defne, koridor boyunca ilerlerken önüne geçen Karaca, yüzünden durmak zorunda kaldı.
“Yenge, dayım odasında beklesin dedi.”
Defne, “Karaca, sen karışma canım,” dedi.
Karaca, önünde dikilmeye devam ediyor, “Yenge, dayım kızmasın,” diyerek onun çıkmasını engellemeye çalışıyordu.
Defne, kızı geçmeye çalışırken eve giren kadınlar ve diğerlerini görünce sıkkın bir nefes verdi.
Kadınlar, ona doğru geliyordu. Evdeki kimse mutfakta ya da salonda takılmıyordu.
Güneşe göre evin etrafında konum değiştirip duruyorlardı. Şimdi de onların çıktığı arka bahçeye geçmeye karar vermişlerdi.
Gülay Hanım, “Karaca, sen kuzenlerinle odana geç kızım,” deyip onu gönderdikten sonra Defne’nin yanına geldi.
“Gelenler sizinkiler değil, Murat odasında beklesin dedi,” diyerek kıza gülümsedi. “Bu onlarla alakalı
