Defne, “Murat, yardım mı lazım? Neden üzerine rahat bir şey giymedin?” diye sordu. Kendinin de hala elbisesiyle uzandığının farkında değilmiş gibi görünüyordu.
Murat yardıma ihtiyacı olmamasına rağmen “Soyunmama yardım edebilirsin,” diyerek kıza göz kırptı.
Defne, dudağını ıslatıp toparlandı. Adamı ciddiye almıştı.
Yatakta oturur pozisyona geçip dizlerini büktü, ayaklarını kalçasının altına çekti. Yavaşça adama yaklaştı. Önce sargılı elini eline alıp dikkatle inceledi. Düzgün bir pansuman yapılmış gibi görünüyordu.
“Aşkım, çok mu kötü?” diye sordu. Murat kötüyüm dese ağlayıverecekmiş gibiydi.
Murat, “Bir şey yokmuş bebeğim,” deyip kıza hafifçe gülümsedi. İçtiği ağrı kesiciler ancak etki etmeye başlamıştı. Öncesinde ettiği küfürlerden çenesi bile yorulduğunu karısına belli etmeye hiç
