Kabanata 3. Scent
1737 Words
Scent
.
.
Napabuntong hininga na lang ako ng palihim sa sarili. Hindi ko siya masyadong pinansin dahil abala pa ang kamay ko sa gilid ng bag ko, hanggang sa nahanap ko na rin ang wet wipes sa loob ng bag.
I wiped my hands again and again. Malamig kasi ang kamay ko at basa rin ito. I really hate it once I get nervous because I always have this waterfalls in my freaking hands. Eww!
.
"Can you take her down to the business class. I just have to check her thoroughly," saad niya sa stewardess sa gilid.
"Yes, Doc."
.
Mabilis kong nilingon si Chloe na ngayon ay sa tingin ko ay hindi pa rin maganda ang pakiramdam. I was about to lay my eyes on the doctor but he turn his back away already. Sayang! Hindi ko man lang nasilayan ang ka-gwapohan niya. Kaya pinagmasdan ko na lang siyang naglakad patalikod patungo 'ata sa business class area.
.
In fairness ang gwapo ng likod niya. Likod pa lang ulam na! Tsk! Epekto na 'to ng 'The Batchelor Series' na pinanood namin ni Amelia. Natatawa ako ng palihim sabay kagat na rin sa pang-ibabang labi ko.
.
Mabilis din namang inalalayan si Chloe ng isang stewardess patungo sa business class area. Nilingon niya muna ako at binigyan ko siya nang pilit na ngiti. Halata talaga na masakit nga ang tiyan niya. Ngumiti na ako sa kanya.
.
"You'll be fine, Chloe. Huwag kang mag-alala." With a hand signal pa na 'fighting' kuno! Ewan ko ba sa sarili ko pakiramdam ko kasi manganganak na siya.
.
Pagkaraan ng dalawaang oras ay wala pa rin si Chloe. Nag-aalala rin naman ako. Tinitigan ko na lang ang bakanteng upuan sa tabi ko. I hope she's fine. Natapos kong panoorin ang isang tagalog na pelikuha sa maliit na screen sa harapan. Kaya nagpasya na lang ako na matulog na.
.
Everyone is sleeping anyway and we still have six hours to go before we reach Manila. Nag-alala man ay pinikit ko na rin ang mga mata ko. I lay my head in a resting position in the back of the seat. The light is dim already as I adjusted it earlier. I shut my eyes and ready to sleep.
.
Kahit nakapikit na ang mga mata ko naririnig ko pa rin ang pinto ng lavatory sa tuwing bubukas ito. Ganito nga talaga sa Eroplano. Hindi ka talaga makakatulog ng mahimbing pero pinipilit ko pa rin.
.
Until I can sense someone is sitting beside me. Hindi ko muna pinansin ito. It might be Chloe and thinking she's fine already. But the scent of someone beside me is somehow different. It smell so good and it's a scent of a man. A man? Isip ko.
.
Napamulat agad ako at hindi ako nagkakamali pamilyar sa akin ang amoy na ito. I just cannot remember who have this scent before. Pamilyar sa akin ang amoy at nagsimulang kabahan ang puso ko. Nang lumingon ako sa katabi ko ay napaawang lang din ang labi ko.
.
Nakapikit ang mga mata niya at napasandal sa upuan ang ulo niya. He's very good looking to be exact. Parang katabi ko ang isang hunk na artista. His full lashes is to die for. Paano siya nagkaroon ng ganyan ka gandang pilik mata? Ang daya talaga! Sigaw ng isip ko.
.
He's wearing his headphone while sleeping. Sa tingin ko nakikinig siya sa musika nito. Habang nakapikit ang mga mata niya ay kinuha ko na ang pagkakataon na matitigan siya ng husto. His eyelashes are curly long, a pointy nose and a heart shape lips. A chisel jaw and a perfect masculine figure. Lalaking-lalaki nga naman... Ang gwapo niya. Isip ko
.
Makailang ulit pa ang pagkurap ko habang tinititigan siya. Ngayon ko lang naalala siya pala ang doctor na tumingin kanina kay Chloe. So in short, si Chloe nasa upuan niya at siya napunta rito? Tama ba?
I know he was seated in the business class before. Ang bait naman niya. Napangiti ko siyang pinagmamasdan. Sana lahat ng lalaki katulad niya, gentleman...
Tititigan ko pa sana siya ng buo nang biglang bumuka ang mga mata niya at tinitigan na ako.
.
My goodness me! Mabilis akong umiwas sa titig niya at kinabahan na. Alam kong nahuli niya ako na nakatitig sa kanya. I cleared my throat and darted my stare on the small screen in the front of me. Pretending that I am watching something. Pero wala naman talagang naka play na movie! Kaloka!
.
Tumikhim na siya at umayos sa pagkakaupo. Mas kinabahan na tuloy ako.
.
Goodness me, Katherine! Ngayon ka pa talaga nahiya ha? Lihim na saad ko sa sarili. Nahuli kaya niya ako kanina? Nakatitig kasi ako sa kanya. Nilagay ko sa mukha ang dalawang kamay ko at dahan-dahan na akong lumingon sa kanya. Ngumiti rin agad siya.
.
"Your friend is okay. She's fine and having more rest," ngiti niya.
.
Biglang kumalabog ang puso ko nang magtagpo ang mga mata namin dalawa. For the first time in my life, ngayon lang ako nakadama ng ganito. Iyong tipong mahihimatay ka na sa sobrang lakas ng t***k ng puso mo.
.
"Uh... T-That's good. I-I w-was worried!" utal na tugon ko at pekeng ngumiti sa kanya.
.
Katherine naman ayusin mo! Sigaw ng isip ko.
Mahigpit na ang hawak ko sa tissue. Nagsimula na namang lumamig ang mga kamay ko at basa na naman ito. Naging waterfalls naman ang walanghiyang palad ko!
.
"Eric James Saavedra." Sabay lahad nang kamay niya.
.
Shit! Mura ko sa sarili habang pinagmamasdan ang kamay niya. Basa kasi ang kamay ko at gustong-gusto kong makipag-handshake sa kanya. Kaloka! Wait lang papaano ba 'to? Isip ko.
.
I smile innocently on him as if I'm not interested. Pero ang totoo kinakabahan ako at at interesado akong makipagkamay sa kanya. Kung alam lang niya na basang basa na ang kamay ko ngayon. Hay naku, ewan ko ba!
.
"Katherine Love Del Puerto," malawak akong ngumiti.
"Sorry ah. I cannot offer my hands to you."
.
Sabay na pinakita ko ang dalawang kamay ko sa kanya na basang-basa at nakahawak pa sa tissue. Naging lantang gulay na ang tissue sa paningin ko. Bahagya na siyang tumawa at inatras ang kamay niya.
May kinuha siya sa gilid ng kanyang bulsa. It's actually a tissue at inabot niya sa akin ito.
.
"Here. Try this and see if it helps."
.
My goodness me, Katherine ang mga mata niya! Imbes kasi sa tissue ako tumingin. E, sa mga mata niya ako napatitig. Ang ganda kasi. He's got a beautiful hazel eyes and long thick eyelashes. Ang gwapo talaga! Isip ko.
.
"Salamat," mahinhin na saad ko.
.
Dios ko! Kung ganito lang ka gwapo ang Doctor ko wala na akong pakialam magpapa hospital akong lalo!
Natawa naman akong nag isip sabay pahid nang kamay ko sa tissue na binigay niya.
.
"How was it?" on his baritone voice.
.
Napalunok na ako. Parang nakalutang na ako sa ere nito. Idagdag mo pa ang baritonong pormal na bpses niya. Makalaglag panty talaga!
.
"Yeah it's good. Thank you," ngiti ko at kinabahan tuloy ako ng bonga!
"It's got talc on it. I always carry one with me."
.
Pabalik naman niyang sinandal ang ulo sa upuan at pinikit ang mga mata.
Natahimik na ako... Kaya pala, dahil ngayon napansin ko na medyo okay na ang kamay ko. Hindi naman talaga ako palaging ganito. Ngayon lang din na kinakabahan ako. In fairness mabango ang tissue niya. Lihim na ngiti ko habang pinagmamasdan siya.
.
Baliw na nga ako dahil nakatitig pa din ako sa kanya. Sa tingin ko nakatulog na siya. Kaya natulog na lang din ako. Pero bago paman ito ay tinitigan ko muna siyang muli ng tudo.
.
Nagsimula na naman ang kaba sa puso ko. Why is this happening to me? Ano bang meron ang lalaking ito at bakit ganito makaasta ang puso ko? Nakakaloka, pero aminin ko ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganito. Iyong nalulunod ang puso mo sa sobrang kilig at kaba.
I'm sure this feelings will fade soon...
.
.
NAGISING ako na masarap ang pakiramdam. Parang nakahiga ako sa ulap. Pinunasan ko pa ang bibig ko na bahagyang nakabuka. Tumulo kasi ang laway ko.
Hanggang sa marinig ko na ang pagtikhim niya. Kinabahan ako at agad napamulat ang mga mata ko.
.
"Oh my goodness! Damn it!" mahinang mura ko.
.
Nakatulog ba ako sa balikat niya? Katherine ano ba! Pinikit ko ulit ang mga mata ko at amoy na amoy ko pa talaga ang pabango niya. Dios ko po! Papaano ba ito? Mas lalo tuloy akong kinabahan. Nakakaloka na ito! Sigaw ng isip ko.
.
Ang inakala ko kasing unan ang ang balikat niya at talagang sa balikat pa niya ako napasandal ng ganito. s**t na talaga! Dahan dahan kong inalis ang mukha ko sa balikat niya at hiyang tinakpan ito. Mabilis kong inayos ang sarili ko at tumitig na ako sa kanya.
.
"I'm sorry..." Sabay ayos sa buhok ko. Mukhang na siguro akong tanga!
Hindi ako makatingin, pero nakikita ko naman siya nang bahagya. Ngumiti siya nang palihim at tumikhim na din.
"It's okay." Sabay na inayos niya ang damit sa bandang balikat niya.
"Did you had a good sleep?" pasimpleng tanong niya.
.
Pesti na talaga! Mura ko. I gently nodded without looking at him. Sa lahat ba naman ng pwedeng mangyari ay nangyari pa ito? Baliw ka na nga Katherine! Isip ko.
Lumapit naman ang isa sa mga stwerdess sa kanya sabay sabi.
.
"Doc. You are free to go back to the business class area now," ngiti pa ng stewardess sa kanya. Halatang nagpapacute lang din kay Doc Eric.
.
Tumikhim na si Eric at ngumiting tumango sa stewardess na halos hinimatay na sa kilig.
Dios ko naman oh! Isip ko at tumaas na ang kilay ko. Ang daming baliw rito at isama mo na ako! Nakalimutan ko tuloy ang nangyari. Oo, nakatulog lang naman ako sa balikat niya! At inakala na ulap siya! Nakakatawa.
.
He then stood up and looked at me. I thought he will be pissed of because of what happened. But no, he's not, instead he just smile and I gave my smile too.
Abot-abot naman ang kaba sa puso ko. Ano ba 'to Katherine nakakahiya ka! Isip ko.
.
.
C.M. LOUDEN/Vbomshell
- Writer
