หลังจากทึ่ขึ้นมาบนห้องดาริกาก็รีบไปขึ้นเตียงทันทีพูดกับตัวเองคนเดียว
"นอนเลยดีกว่าขี้เกียจอาบน้ำแล้ว"
พูดไปตาก็จะปิดจนสักพักก็หลับจริงๆดาริกาเป็นคนหลับง่ายหลับลึกแต่ถ้านอนเพียงพอแล้วก็จะตื่นง่ายซึ่งดาริกาเป็นเด็กใต้ที่สอบติดมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งจึงเข้ามาเรียนในกรุงเทพเพียงลำพัง.โดยจะเรียนแล้วก็ทำงานไปด้วย.ที่ทำงานไม่ใช่ว่าที่บ้านไม่ส่งเงินมาแต่เป็นเพราะความขยันของและอยู่เฉยๆไม่ได้เลยทำงานพาร์ทไทมจะเข้างานห้าโมงเย็นเลิกสี่ทุ่มทุกวันในขณะที่ดาริกากำลังนอนหลับสบายอยู่ก็มีเสียงมือถือดังขึ้น
" Rr........." "Rr.........." ดังอยู่นานกว่าจะรับสาย
"สะวัด.. ดี.. ค่า" ดาริกาพูดเสียงงั่วเงียตาปิดอยู่
"สวัสดีคับ.ผมขอสายหนูเล็กหน่อย"
"อืมหนูเล็กกลับไปแล้วคุณ" ดาริกาตอบพร้อมห่าวไปด้วย
"ถ้าไม่มีอะไรแค่นี้น่ะ" หญิงสาวก็ห่าวนอนต่อ
"เดียวซิคุณ"
"มีอะไรอีกฉันง่วงนอนน่ะคุณไว้คุยวันหลังละกัน"
"ผมติดต่อหนูเล็กไม่ได้.ฝากคุณบอกหนูเล็กด้วยละกัน"
"อื่ม.." เสียงแผ่วเหมือนหลับ
" คุณ.. ได้ยินผมหรือเปล่า"
" ฟิวส..????."เสียงหายใจ
"หลับซะงัน" ชายหนุ่มถอนหายใจแต่สีหน้าอมยิ้มจนลูกน้องคนสนิทมองแล้วสงสัยเจ้านายคุยกับใครถึงได้อารมณ์ดีจนอดแซวไม่ได้
" ผมรู้สึกว่าเจ้านายจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษน่ะครับ"
" แสนรู้จริงน่ะมึง"
"โถเจ้านายผมไม่ใช่หมาน่ะครับ"
" เอ่อวินตอนนี้มันดึกมากแล้วหร่อ"
"ดึกอะไรครับเพื่งจะ3ทุ่มเอง"
"เอ่อทำไหมหลับเร็วจัง"
"เจ้านายหมายถึงใครครับ"
"ไม่มีอะไรขับรถไปเถอะ"
"แล้ววันนี้เจ้่านายจะกลับบ้านหรือคอนโดครับ"
" คอนโดดีกว่าอยู่ไหนก็เหมือนกัน.อยู่คนเดียวอยู่ดี"
" ครับ.เจ้านายก็มีเมียสักทีซิครับจะได้มีเพื่อนจะได้หายเหงา"
" เอ่อขอบใจที่แนะนำไว้จะพิจารณา"
" ฮั่นแน่แสดงว่ามีคนรู้ใจแล้วซิครับ"
" มีที่ไหน... ก็อยากมีเหมือนกันแหละแต่มันยังไม่เจอคนถูกใจ"
" เดียวก็เจอครับเผลอๆเจอโดยไม่รู้ตัวก็ได้"
" ก็ดีิดิพูดมากน่าขับรถไป"
" ครับๆๆๆ"ผ่านไปสักพักรถก็ขับมาจอดที่คอนโดสุดหรูใจกลางเมือง
" ถึงแล้วครับเจ้านาย"
" อื่มนายจะนอนนี้หรือกลับคอนโดของนาย"
" ผมกลับไปนอนห้องตัวเองกว่าไม่อยากไปเป็นก.ข.ค."
"ไม่ใช่นายแอบซ่อนใครไว้ที่คอนโดล่ะ"
"โอ๊ยผมมีที่ไหนละครับ"
"เอ่อขอบใจที่มาส่งกลับไปได้แล้ว"
" ครับเจ้านายเดียวพรุ่งนี้ผมมารับแต่เช้าน่ะครับ"
"มาบ่ายๆก็ได้พรุ่งนี้ไม่มีอะไร"
" โอเครครับเจ้านาย"แล้วทั้งคู่ก็แยกจากกันต่างคนต่างกลับไปพักผ่อนของตัวเอง