Chapter 9

1120 Words

“Nandito na rin ang mga iyon mayamaya. Alam mo na. Nagkasarapan yata sa kuwentuhan sa labas,” tugon ni Sarita kay Jesse. “Siguro, ipapa-implement ko ‘yong dito lang sila kumain sa loob ng office. May isang room naman tayo diyan na hindi masyadong ginagamit kundi para lang sa interview ng iha-hire. Pa-set up na lang tayo ng isang mahabang mesa roon.” “Hmm… magandang ideya ‘yan. Walang masyadong lost time sa breaks. Masyado nang lax ang kumpanyang ‘to sa totoo lang kaya medyo umaabuso na ang mga empleyado. Hindi maganda!” Nag-make face pa si Sarita. “Yup. Gano’n na nga,” sang-ayon niya. “Siyanga pala. Matanong ko lang kung bakit ganito ang hitsura ng spaghetti ko. Parang nalamog, ah,” puna ni Sarita. Napakagat-labi siyang napapikit nang saglit sa mga mata at naalala ang matangkad at ma-

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD