Sa mga sumunod na buwan ay naging mahirap man para sa dalaga ang magtrabaho sa kumpanya dahil sa pagbubuntis ay binigyan siya ng slack ng kanyang understanding namang Operations Manager.
“I-process mo na ang maternity leave mo and whether it’s natural or CS delivery, may ma-re-receive ka mula sa kumpanya in the next few months. So, kung ako sa ‘yo, you’ll seize it ASAP. I-turnover mo na lang ang responsibilities mo kay Sarita dahil siya naman ang nag-a-assist sa ‘yo all this time,” sabi nito pagkabigay sa kanya ng forms para fill-up-an niya. Dalawang sets iyon. Ang isa ay para sa SSS at ang isa ay para sa kumpanya para magkaroon siya ng benefits.
Habang nakaupo sa kanyang puwesto ay napaangat siya ng tingin kay Drew na nakangiti sa kanya nang maluwag. Napangiti na rin lang siya nang matipid sa medyo guwapong lalaki. He was tall, lean, and neat. Kaya naman may appeal ito sa mga babae, pansin niya lang din.
“Salamat, sir.”
“Bakit ‘sir’ ka pa rin nang ‘sir’ sa ‘kin? First name basis tayong lahat sa kumpanyang ‘to,” paalala nito sa kanya bago ito tumalikod.
Napasunod na lang siya ng tingin dito. Ito na yata ang pinakamabait na boss sa balat ng lupa. Kung hindi lang ito may asawang tao ay siguro ginawa na niya ang lahat para maging boyfriend ito. Noong nag-OJT siya ay crush niya ito pero nang malamang may asawa na pala ito ay agad siyang na-turn off.
“So, hindi na pala kita hatid-sundo sa trabaho mo,” ngising anang Lena habang lulan sila sa kotse nito.
“Off duty ka na sa pagiging personal driver ko.” Napatingin siya sa kanyang malaking tiyan at hinimas ito nang marahan. She felt excited to see her baby. Kahit na ba hindi planado ang pagkabuo nito. She wondered how her baby would look like. Magmamana kaya sa kanya ang hitsura o sa lalaking hindi man lang niya kilala?
Napabuga siya ng hangin nang marahan. Naalala niya ang ama nito at pati na ang nangyari sa gitna ng dilim ng silid ng hotel. Hindi niya talaga maiwasang mapagawi ang isipan sa nangyari noon.
‘Kumusta na kaya siya? Naalala niya pa rin kaya ako kahit na hindi niya nakita ang mukha ko?’
“Ba’t ka napatulala diyan?” untag ni Lena sa kanya.
“H-huh? Ah, w-wala. Sige. Ingat ka sa pag-uwi mo.” Binuksan na niya ang pinto ng kotse at umibis na.
Kumaway sa kanya ang kaibigan bago pinaharurot ang kotse pauwi sa sarili nitong tinitirhan.
***
Trevor was slightly breathing heavily. His hips moved forward and backward as he f****d a brown-haired woman in a motel room. Their heated bodies perspired in spite of the air conditioner blowing in the room.
“Oh, yes! Harder, hun! Uhhh…” daing ng Australiana. Her blue eyes rolled back; her feet were up in the air in a V-shape. Tila ba ay nag-hallelujah ito.
Trevor plunged in and out of her body. Harder. Deeper. He massaged her huge white breasts and pinched her pink taut buds hard. But in his mind, all he could think of was the woman he touched in the dark hotel room. That particular night. The night before he left the Philippines.
He closed his eyes as he continued to thrust in and out, imagining that night. Imagining that it was that woman he is now f*****g. It had been years but that woman was still in his dreams when he is asleep and thoughts when he is wide awake.
The necklace she gave to him never separated from him. Nakadikit ito ngayon sa kanyang dibdib na pawisan. Like the owner was asking him to remember her for always in everything he does.
The Australian woman reached her peak, and so did he. Para siyang natauhan nang matapos ito at agad na binawi ang nakabalot niyang p*********i. He didn’t cuddle her or anything. He just did the thing. It was always like this anyway—except when he was with that woman. Na parang ayaw pa nga niyang umalis sa tabi nito kung wala lang siyang flight na hinabol. Naisip niyang dapat nagpa-rebook sana siya ulit para mas makilala ang babaeng iyon. Kaya lang may naka-sched na siyang orientation meeting with the HR pagkatuntong niya sa Down Under. Nag-agree na siya at ayaw niyang sirain iyon. At katunayan pa nga ay iyong flight na hinabol niya ay rebooked na iyon dahil may inayos siya sa kanyang bangko kaya wala na siyang choice noon. Ang malas nga naman niya.
Ngumiti sa kanya ang Australiana pero tinalikuran niya ito agad. He had numerous one-night stands in the past, until now, but why could he not take her out of his mind? Napapaisip din siya kung kumusta na kaya ang babaeng iyon, kung naaalala rin ba siya nito katulad niya o kaya naman ay nagsisisi ba ito sa ginawa nito noong gabing iyon.
Kahit ilang babae na ang nakatagpo niya sa club o restoran o empleyado ng mga kliyente niya ay wala pa rin sa mga itong may kapangyarihan para makalimutan niya ang may-ari ng kuwintas na suot-suot niya hanggang ngayon. Ni hindi nga niya maintindihan ang sarili kung bakit ayaw niyang mapahiwalay sa kuwintas na ito.
As much as he loved to “make out” with his drafting table during the night to work on his projects, his mind loved to stray toward that virgin stranger he took that night. Paulit-ulit na nag-re-replay sa balintataw niya ang nangyari noon na parang gusto niyang mangyari sana ulit. Pero alam niyang imposible na itong matagpuan dahil hindi naman niya kilala. It didn’t even occur to him to leave his name. And if the woman wanted to track him down, maybe she could have done it since long before. Maybe she wasn’t just interested to know him. But why did she even give him a gift? No, not only one gift but two. Her maidenhood and her necklace. And now, he was still in deep s**t as he couldn’t get her out of his mind.
‘Just like architecture. It is all about experience, not only on what I see but also what I touch. Ah! f**k me! I must be crazy for experiencing her. I feel like I’m doomed!’ he thought miserably, going to the bathroom.
“Can I join you, hun?” tanong ng babae na umupo sa gitna ng kamang may puting kubre-kama.
“No. Wait for your turn. I want to shower alone,” malamig niyang tugon. Isinara at ini-lock niya pa ang pinto bago nagtungo sa ilalim ng dutsa. Yumuko nang tumakbo ang maaligamgam na tubig sa buo niyang katawan habang ang mga kamay ay nakatukod sa cream-colored tiles na dingding.
‘Why can’t I f*****g forget you?’ He sighed dejectedly.