@วันต่อมา
“…สดชื่นจัง” ร่างบอบบางในชุดนอนผ้าซาตินสีขาวลื่นแนบลำตัวยืนบิดขี้เกียจด้วยการบิดตัวไปมาริมระเบียงห้องพักหรูหลังจากที่ตื่นนอนแล้วพบว่าร่างกายได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่ ใบหน้าสะสวยผุดรอยยิ้มบางๆ แม้ตอนนี้จะอยู่ในลุคของหน้าสดแต่ออร่าความสวยคือยังโดดเด่นไม่ต่างไปจากเดิม
คนที่กอบโกยความสุขจากตัวเธอด้วยการทวงสิทธิ์ของตัวเองจนอิ่มเต็มคราบยังหลับอยู่บนเตียง เหมือนเนื้อตัวของเขาจะเริ่มอุ่นๆ เหมือนกำลังจะมีไข้ ก็ตั้งใจว่าจะลุกขึ้นมาดื่มน้ำพอให้ร่างกายสดชื่นก่อนแล้วจะกลับเข้าไปสั่งอาหารพร้อมยาแก้ปวดลดไข้ให้เขา อย่างน้อยๆ เขาก็ตามเธอมาด้วยความเป็นห่วงและหวังดี
ข้าวฟ่างเดินกลับเข้ามาในห้อง หาโทรศัพท์มือถือที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นเผลอปิดเสียงตั้งแต่ตอนไหน เห็นตอนนี้คือมีสายเรียกเข้าเยอะมาก เหมือนจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันที่ทำทุกๆ เช้านั่นคือการเข้าไปเช็กโซเชียลมีเดียก่อนเป็นอันดับแรก
แต่ทันท
