“ลาออกเหรอ” พริษฐ์รู้สึกตกใจเล็กน้อยหลังจากที่กลับ มาถึงบ้านแค่เพียงวันเดียว เดือนแรมก็มาขอลาออกแบบไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า “แล้วจะลาออกไปทำอะไร”
“จะกลับไปดูแลแม่ที่บ้านค่ะ ตอนนี้อาการของแม่เริ่มทรุดหนัก เลยอยากจะไปดูแลท่านน่ะค่ะ”
“บอกน้องพลอยแล้วเหรอ” เขาถามต่อเพราะเดือนแรมเข้ามาเป็นแม่บ้านได้สองปีจนสนิทสนมกับพลอยใสในระดับหนึ่ง
“บอกแล้วค่ะ”
“ถ้าคิดดีแล้วฉันก็คงต้องเคารพกันตัดสินใจของเดือนนะ เดี๋ยวเงินเดือนเดือนนี้ฉันจะโอนเข้าบัญชีพร้อมกับเงินพิเศษให้เราเอาไปรักษาแม่นะ”
“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะคุณภูมิ คราวก่อนที่คุณภูมิให้มามันก็เยอะแล้วนะคะ” อีกฝ่ายปฏิเสธด้วยความเกรงใจ
“ไม่เป็นไรหรอก เราทำงานให้ฉัน ยังไงฉันก็ต้องดูแลอยู่แล้ว”
“เดือนขอบคุณมากนะคะคุณภูมิ คุณภูมิใจดีกับเดือนจริง ๆ ชาตินี้ทั้งชาติไม่รู้ว่าจะใช้คืนให้ยังไง”
“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก แล้วนี่จะไปวันไหนล่ะ”
“วันนี้เลยค่ะ จองรถทัว
