เกลียวคลื่นรอบกายซัดเข้าหาจนเจ็ทสกีสั่นไหว ข้าวหอมยังคงขดตัวนิ่ง ตอบรับจูบของคนที่กำลังโอดกอดตวัดรัดร่างอย่างไม่ประสีประสา ลิ้นร้อนยังเลาะเล็มควานหาความหอมหวานภายในโพรงปากเล็ก หยอกเย้ากวัดแกว่งกับลิ้นบางสลับกับการดูดดึงริมฝีปากล่าง ยิ่งถลำลึกพริษฐ์ก็ยิ่งรู้สึกว่าเขากำลังหลงรักเด็กคนนี้มากเสียเหลือเกิน ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่หญิงสาวแทรกซึมเข้ามาเกาะกินใจเขาจนไม่เหลือที่ว่างให้ใครได้อีกแล้ว
“อื้อ...” คนในอ้อมกอดส่งเสียงประท้วงเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจกำลังขาดห้วงเพราะจูบที่แสนยาวนานทำให้ชาบหนุ่มต้องยอมผละจากริมฝีปากเล็กอย่างอ้อยอิ่งแต่ก็ยังฝังใบหน้าลงบนซอกคอขาวระหง สูดดมกลิ่นกายสาวน้อยเข้าปอดด้วยความเผลอไผล “ยะ...อย่าค่ะ”
ข้าวหอมร้องห้าม มือเรียวรีบดันแผงอกกว้างออกแต่เขาก็ยังรั้งแผ่นหลังเล็กไว้เพราะเกรงว่าหญิงสาวจะตกลงไป มือหนาเชยคางเรียวเพื่อให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้
