Kocasını işe uğurlayan Esma kafasındaki karmaşayla baş başa kaldığında kendini halsiz hissetti. Grip olacakmış gibi bütün etleri lime lime dökülüyordu.
Çocukluğundan beri böyle olurdu. Ne zaman baş edemeyeceği bir üzüntüyle karşılaşsa vücudu hastalık belirtileri vererek zihnini meşgul ederdi.
Bir şekilde zarar görmekten, zarar vereni derdest edip kabinden dışarı etmekten kaçış şekliydi vücudunun. Düşünmeyi ötelemenin en ilkel haliydi.
Hızla soyunup dökünerek yatağa girdi.
Gözleri, üzerine sallanan parmağı gördüğünü reddeder gibi yanıyordu. Kulakları " saygısız, yabani " sözlerini duymamış olmak için uğulduyordu.
İnkar, devam edebilmek için tek seçenekti, kabul etse dönemezdi.
Çok sürmedi nefesini tutup ağlamaya direnirken yarı baygın kendinden geçmesi.
***
Biri vicdan azabı, di
