ล้างแค้นด้วยรัก (พิทยา-ปารดี)

23.ความจริง

ด้านเรือนจำ

คุยผ่านโทรศัพท์ พ่อครับผมมาเยี่ยม ผมฝากเงินไว้กับผู้คุมแล้วนะครับ

ไม่มีใช้ก็ไม่ต้องให้พ่อหรอกเก็บไว้ใช้ซื้อหยูกซื้อยาให้แม่เราเถอะ

เราไม่ลำบากเหมือนเดิมแล้วครับ คุณพรมแดนดูแลเราอย่างดีเลยพ่อ ผมไปทำงานได้ตามปกติ แม่มีเจ้าหน้าที่กายภาพบำบัดมาคอยดูแลทุก ๆ สัปดาห์ มีพยาบาลพิเศษครับ

งั้นเหรอ…

เจ้านายพ่อแกดีกับพวกเราจริง ๆ นะพ่อ พ่อบอกเค้าไปเถอะ

อืม พ่อจะคิดดูอีกที

ผมลากลับก่อนนะครับ สวัสดีครับพ่อ

สวัสดีลูก พ่อรักลูกนะฝากดูแลแม่เราด้วย

อีกด้านของคนฝั่งภูเก็ต--

"พี่ชัยเหม่ออะไรน่ะ มาช่วยผมซ่อมรถหน่อยซิ มือเป็นระวิงแล้วนิ่" เต้กล่าวอย่างหยอกล้อลูกพี่

"ว๊ะ ไอ้นี่ กุก็พึ่งได้พักมาดูดบุหรี่ได้ครึ่งตัวอยู่เลย หมดตัวนี่จะไป"

"คร๊าบ ได้คร๊าบเจ้านาย ว่าแต่คันนี้เสร็จผมขอกลับบ้านนะพี่ พอดีน้องที่ฝากดูยายมันไม่อยู่ จะไปหุงข้าวทำกับข้าวให้ยาย" เต้กล่าว เนื่องจากเขาเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตายหมด อยู่กับยายมาตั้งแต่เด็ก

"อ้าว เออ ไปเถอะ เดี๋ยวพี่ทำต่อเอง ไม่ต้องรอให้เสร็จหรอก กว่าจะเสร็จก็สักพักใหญ่ไม่ใช่เหรอ ไปเลยเถอะ" ชัยกล่าวอย่างเห็นใจเด็กหนุ่ม

"งั้นผมลาเลยนะพี่ชัย"

"อืม อะนี่ค่าแรงของเอ็งวันนี้ และนี่ข้าช่วยค่าผ้าอ้อมสำเร็จรูปของยายเอ็ง เอาไป" ชัยยื่นธนบัตรฉบับละหนึ่งพันบาทสองใบไปให้เด็กหนุ่ม

"ขอบคุณครับพี่ชัย พี่ดีกับผมจัง งั้นผมลาเลยนะพี่"

"อืมไปเถอะ"

........................................................

หลังจากเด็กหนุ่มกลับไปแล้ว ชัยกลับมานั่งหวนคิดถึงอดีตที่ผ่านมา เขาไม่เคยนอนหลับได้อย่างสนิทใจเลย มันยังฝังตรึงอยู่ในห้วงคำนึงของเขาอยู่ตลอด เพียงแต่ไม่รู้จะพูดมันออกมาได้อย่างไร ถ้าวันนั้นเขาฉุกคิดสักนิดมันคงไม่เป็นแบบนี้

ชัยพาร์ทเหตุการณ์วันนั้น

เฮ้ย สนใจมั๊ย เงินดีนายกุจ่ายไม่อั้น ….

งานอะไรพี่…….

เก็บกวาดของที่มันขวางหูขวางตานาย….

เฮ้ยชีวิตนะพี่….

แล้วเป็นคนดีแล้วมันอิ่มมั๊ยล่ะ…

ปึ่ก..นี่ลูกกระสุนเต็ม เก็บเสียง…อีกสามวันข้างหน้าเป้าหมายมีส่งของมันสายรายงานว่าม่ามันจะไปคุมลูกน้องเอง รอเป่า เอาให้ดับ

ครับพี่….ปุ่บ (เสียงโยนซองสีน้ำตาลซองใหญ่หนาพอประมาณ)

เก็บไว้ เสร็จภารกิจแล้วหนีทันที ไปอยู่ที่อื่นได้ยิ่งดี อย่าหันหลังกลับเด็ดขาด..ครับพี่

สามวันต่อมา ที่ชายป่า

เสียงแว่ว มาจากป่าอีกฝั่ง..ทุกคน สำรวจตรวจตราของให้ดี อย่าให้มีสอดไส้ได้ ทุกอย่างต้องถูกกฎหมาย เหนื่อยหน่อยนะพวกเรา เดี๋ยวคู่ค้าก็มาแล้ว พวกเราจะได้หายเหนื่อย….และดูเหมือนว่าจะมีใครอีกคนที่เข้ามาหาเป้าหมาย และพูดคุยอะไรกัน ทันใดนั้นผมคิดว่านี่เป็นโอกาส ผมเล็งปลายกระบอกไปที่นายใหญ่ของพวกมันทันที

แต่!!!มันเกิดเรื่องบ้าอะไรก็ไม่รู้ มีเด็กหนุ่มโผล่มารับกระสุนแทนนายใหญ่ของพวกมัน ผมทำพลาด แต่ที่สำคัญ คน ๆ นั้นคือ นายพัฒน์เด็กหนุ่มน้ำใจงามคนนั้นที่เคยช่วยเหลือผม ผมฆ่าคนดีอย่างนายพัฒน์ มันคือบาปติดใจผมจนถึงทุกวันนี้ ผมเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต

แต่ยังดีทีมีผู้หญิงตัวเล็กที่จับมือกับผมและไม่ยอมปล่อยมือมาจนถึงทุกวันนี้ แก้วตา ผมหันหลังให้เรื่องบ้า ๆ นั่น แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเธอ ผมสารภาพทุกให้เธอฟังว่าผมเคยฆ่าคนโดยไม่ตั้งใจ เธอก็ไม่รังเกียจ ผมนับถือน้ำใจเธอจริง ๆ และซื่อสัตย์กับเธอมาตลอด ผมคิดวนเวียนอยู่หลายรอบ หลังดูดบุหรี่ตัวที่สองหมดผมจึงหันกลับไปซ่อมรถคันที่ไอ้เต้มันทำค้างไว้ต่อ แต่ ความรู้สึกผมก็ดับวูบลงไป ได้ยินเสียงเรียกชื่อผมอยู่ไกล ๆ ไกลเต็มทีจนไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

................................................................

…เฮ๊ย!!! ป๋าชัยเป็นลม เฮ่ย!!! ทำไมปากเบี้ยวว๊ะ น้ำตายไหล ฉี่แตกด้วย ไม่ใช่ล๊ะ เรียกรถเถอะ กุว่า เออ เดี๋ยวกุกดก่อน อะไรนะ 191 เหรอ /พ่อมึงดิ๊ 1669 โว่ย เร็วเข้า /เออ มึงอย่างเร่งซิว๊ะกุมือสั่นหมดแล้วเนี่ย….สักพักรถพยาบาลก็มา ไอ้ขมมึงไปตามพี่แก้วที่โรงแรมเลยบอกให้ตามมาที่โรงบาล ส่วนกูจะไปกับรถพยาบาลนี่ อั๋นกล่าว/ได้เพื่อน งั้นแยกกันตรงนี้

@โรงพยาบาล T กลางเมืองภูเก็ต

หน้าห้องฉุกเฉิน

ไม่ทราบญาติของผู้ป่วยมาหรือยังคะ ต้องได้ลายเซ็นญาติก่อนการผ่าตัดค่ะ

เอ่อกำลังตามมาครับ ผ่าก่อนไม่ได้เหรอครับ ภรรยาแกคงไม่ว่า

ไม่ได้ค่ะ มันเป็นข้อกฎหมาย เดี๋ยวรอญาติสักพักก็ได้ค่ะ สักพัก

มาแล้วค่ะ ดิฉันเป็นภรรยานายชัย เลิศปิติสุข ชื่อแก้วตาค่ะ นี่ค่ะทะเบียนสมรส ดิฉันเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผู้ป่วยค่ะ

ค่ะดีเลยค่ะ เซ็นตรงนี้เลยนะคะ คนป่วยต้องผ่าตัดด่วน พบมีเลือดคลั่งในสมองค่ะ

เหรอคะ..ได้ค่ะ งั้นฝากด้วยนะคะ

ได้ค่ะ ทางแพทย์พยาบาลจะช่วยจนสุดความสามารถค่ะ ขอตัวนะคะ

ค่ะ ขอบคุณค่ะ

สายโทรออก

ปลายสาย: ค่าพี่แก้ว

แก้วตา: ดวง พี่ชัยเป็นลม พวกที่อู่เรียกรถฉุกเฉินพามาโรงพยาบาล หมอบอกมีเลือดคลั่งในสมอง ตอนนี้อยู่ในห้องผ่าตัด พี่กลัว ฮึ่ก

ดวงใจ: พี่แก้วใจเย็น ๆ นะ ตั้งสติ วันนี้น้องปริมไม่ได้เข้าเวร คงกำลังกลับเดี๋ยวหนูรอลูกและจะรีบไปหาพี่นะ อยู่โรงบาลอะไรล่ะ

แก้วตา: โรงบาล T กลางเมืองภูเก็ต

ดวงใจ: จ้า หนูรอลูกมาแล้วจะรีบเดินทางเลยน๊าพี่ทำใจดี ๆ ไว้ นึกถึงคุณพระคุณเจ้าเข้าไว้นะพี่ รักพี่นะ งั้นหนูวางสายก่อนนะ จะโทรหาลูกน่ะ

แก้วตา: จ้า แก้วตากดวางสาย

อีกด้านของคนที่กำลังออกเวร

สายเรียกเข้าแม่

ปารดี: ค่ะแม่ มีอะไรหรือเปล่าคะ

แม่: ปริมลูก ลุงชัยเข้าโรงบาลเมื่อสักครู่ป้าแก้วโทรมาว่าหมอกำลังจะผ่าตัดเลือดคลั่งในสมองน่ะลูก

ปารดี: เหรอคะแม่ งั้นเราต้องเดินทางด่วนแล้วค่ะ งั้นหนูขอลางานก่อนนะคะ หนูวางก่อนนะคะแม่

แม่: จ้ะลูก

อีกด้านของพิทยาที่ตั้งใจมารับคนตัวเล็กเพราะรู้ว่าคนตัวเล็กไม่มีเวรในวันนี้เขาลงจากรถแล้วเห็นหญิงสาวกำลังคุยโทรศัพท์ด้วยท่าทางเคร่งเครียดจึงยืนฟังอยู่นิ่ง ๆ