9.เปิดรับ
1066 Words
พิทยาเมื่อออกมาจากคอนโดได้ก็พาสาวเจ้าแวะที่สวนสาธารณะใกล้ หมู่บ้านของเขาซึ่งเป็นที่ที่เขามักจะมานั่งคุยกับแดนไตรเพื่อนรักของเขาเป็นประจำเมื่อมีเรื่องให้ต้องคิดหรือไม่ก็สังสรรค์กันเล็กน้อยแบบเบา ๆ
"นั่งก่อนซิ" พิทยายื่นมือมารับสาวเจ้าให้นั่งลงที่สนามหญ้าข้าง ๆ กับเขาพร้อมกับยื่นน้ำอัดลมบรรจุกระป๋องเย็น ๆ ให้สาวเจ้า
"ขอบคุณค่ะ" ปารดียื่นมือไปรับกระเครื่องดื่มมาถือไว้แล้วนั่งลงข้าง ๆ เขา ส่วนชายหนุ่มที่เห็นสาวเจ้าไม่เปิดเครื่องกระป๋องเครื่องดื่มสักทีจึงคว้ากระป๋องในมือสาวเจ้ามาเปิดให้
"อยากรู้อะไรล่ะ?"
"......" ปารดีเงียบ
"ทำไมเงียบเสียได้ล่ะ ก่อนนี้เห็นไลน์เด้งรัว ๆ เลย หรือว่ากลัวความจริงขึ้นมา
"....." ปารดีพยักหน้ารับพร้อมกับจิบเครื่องดื่มจากกระป๋องเบา ๆ
"พูดกับผู้ใหญ่อย่าพยักหน้าซิ มันไม่สุภาพรู้มั๊ย" ชายหนุ่มพูดไปพลางลูบผมคนตัวเล็กไปซึ่งคนตัวเล็กทำได้เพียงยิ้มแห้ง ๆ กลับไป
"เฮ๊อ....อะไรที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว เราไปเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้นิ่ จริงมั๊ย..ไหนคนเก่งของคุณตาพัฒนาคุณยายพิชญาหายไปไหน..ยิ้มหน่อยเร็ว....ปะ..ไปเที่ยวกัน" คนพี่ยื่นมือไปขอมือเด็กน้อยของเขาและรออย่างใจจดใจจ่อให้สาวเจ้าวางมือเล็กบนมือใหญ่ของเขาซึ่งก็ไม่ผิดหวังเหมือนครั้งแรก
คนพี่ประสานมือเข้ากับมือเล็กอย่างแนบแน่นแล้วเดินจับจูงมือน้อยไปที่รถยนต์คู่ใจแล้วขับเคลื่อนออกไปจุดหมายคือห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมือง
@ห้างสรรพสินค้าMแผนกตุ๊กตาหมีและตุ๊กตาแบรนด์ดัง
พิทยาเลือกที่จะพาสาวเจ้าไปที่ร้านตุ๊กตาหมีตัวโตเพราะเขาสังเกตเห็นว่าคนตัวเล็กดูจะชอบตุ๊กตาหมีเอามาก ๆ
"อยากได้เพื่อนใหม่ของเจ้าตัวที่อยู่ที่ห้องมั๊ยล่ะ เลือกเอาซิ" พิทยาพูดพร้อมกับชูบัตรเดบิตในมือ (ย้ำว่าเป็นบัตรเดบิตค่ะเพราะคนพี่เลือกที่จะไม่ฟุ้งเฟ้อเพราะพื้นฐานมาจากครอบครัวข้าราชการตงฉินแต่เงินในบัญชีมีเพียงพอสำหรับซื้อตุ๊กตาหมีได้ทั้งครอบครัวแน่ ๆ ค่ะ)
"ขอบคุณค่ะ" คนตัวเล็กยิ้มน่ารักรีบเดินดุ่ม ๆ เข้าไปหาตุ๊กตาหมีสีเหลืองในทันที
ส่วนคนพี่ได้แต่ยืนล้วงกระเป๋ายิ้มมุมปากตาก็มองไปยังเด็กสาวที่กำลังเลือกตุ๊กตาหมีด้วยแววตาเป็นประกายยิ่งดูน่ารักน่ามองขึ้นไปอีกในสายตาเขา
อีกด้านของพนักงานขาย
"น้องสาวเหรอคะ ทางร้านเรามีคอลเลคชั่นครอบครัวนะคะ ไม่ทราบว่าคุณพี่ชายสนใจมั๊ยคะ ดิฉันว่าน้องสาวของคุณพี่ชายต้องรักคุณพี่ชายขึ้นอีกเป็นกองเลยค่ะ"
"เอาซิครับ ผมยังไงก็ได้ แล้วแต่คนนู้นเลย"
"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันขอขออนุญาตไปคุยกับคุณน้องสาวคนนั้นก่อนนะคะ" คนตัวโตได้แต่ผงกหัวและยิ้มในหน้าอย่างมีมารยาท แต่สงสัยว่าพนักงานขายคงพลาดโอกาสเสียแล้วหละเพราะคนตัวเล็กเลือกเพียงตุ๊กตาหมีสีเหลืองตัวเล็กขนาดพกพา ถ้าเดาไม่ผิดเขาคิดว่าคนตัวเล็กคงเกรงใจเรื่องค่าใช้จ่าย คงเลือกตัวเล็กเพื่อจะเอาไปไว้ที่ห้องพักแพทย์เสียมากกว่าซึ่งพนักงานขายก็มีมารยาทมากไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลย จากนั้นเขาจึงไปคุยกับพนักงานขายเพื่อสั่งคอลเลคชั่นและให้ไปส่งที่คอนโดของสาวเจ้าส่งเป็นชื่อของคนตัวเล็กบอกเลขห้องพร้อมสรรพ พนักงานขายถึงกับยกมือไหว้ขอบคุณเขากันยกใหญ่
"ปะ ไปกินไอติมกัน" คนพี่ยื่นมือให้อีกครั้ง
"ได้เลยค่ะ" คนน้องยื่นมือไปวางบนมือใหญ่แล้วคนตัวใหญ่ประสานมือกับคนตัวเล็กโน้มนำคนตัวเล็กให้เดินตามไปซึ่งเป็นจุดสนใจของคนที่ผ่านมาผ่านไปมองกันจนเหลียวหลังในความดูดีของทั้งสองแม้จะอยู่ในชุดธรรมดาบ้าน ๆ ก็ตาม
หลังจากกินไอติมเสร็จคนพี่เลือกที่จะพาคนตัวเล็กไปที่บ้านของเขาเพื่อพาไปพบคนแก่น่าจะทำให้คนตัวเล็กสบายใจขึ้น
@บ้านบริรักษ์คุณากร
"ไปคุยกับคุณตาคุณยายหน่อยนะ เผื่อมีของอร่อยให้กิน" พิทยาเอ่ยขึ้นหลังจากจอดรถสนิทดีแล้ว
"ได้เลยค่ะ คิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ"
"คิดถึงรสมือคุณยายละซิไม่ว่า" คนพี่แกล้งเย้า
"แฮร่ ๆ จริงแหละค่ะ"
"ปะ เข้าบ้านกัน" คนพี่คว้าข้อมือน้องน้อยมาจับจูงเข้าบ้านไปแบบเนียน ๆ หลังจากลงจากรถแล้ว
ด้านสองตายาย
พัฒนาและพิชญาหลังจากได้รับข้อความจากลูกรีบช่วยกันทำอาหารไว้รอหลานสาวหรือว่าที่ลูกสะใภ้เด็กในอนาคตอย่างสุดความสามารถ
...มากันแล้วค่ะพ่อ...ยกไปรอเลย คงหิวกันแล้ว....ได้เลยครับคุณนายพิชญา...
อีกด้านของผู้มาใหม่
"สวัสดีค่ะคุณยาย" หลานสาวคนสวยยกมือกระพุ่มไหว้ในอ้อมกอดมีตุ๊กตาหมีแบรนด์ดังตัวย่อม ๆ คุณนายพิชญาเลิกคิ้วสูงเหลือบตาไปมองหน้าลูกชายเพียงเล็กน้อยแล้วหันไปคุยเล่นหลานสาวคนสวย
"มาเร็ว คุณยายมีก๋วยเตี๋ยวลุยสวน น้ำกระเจี๊ยบ แล้วก็ชมพู่หวาน ๆ กรอบ ๆ ค่ะ มาเร๊ว มะ คุณตารออยู่"
"เหรอคะคุณยาย ไปค่ะ คงน่าทานมากเลย/สวัสดีค่ะคุณตา"
"มาแล้วเหรอว่าที่คุณหมอ วางตุ๊กตาก่อนดีมั๊ยแล้วไปล้างมือล้างไม้เสียก่อน จะได้มากินของอร่อย" คุณตาพัฒนาเปลี่ยนสรรพนามเรียกหลานสาวคนสวยเสียใหม่เพื่อเปิดทางให้ลูกชายจะได้ไม่กระดากอายจนเกินไป
"มาแล้วค่า" ปารดีล้างมือเสร็จรีบมานั่งถัดจากคุณนายพิชญาและเธอรีบตวัดสายตาให้ลูกชายมานั่งตรงข้ามกับหญิงสาว และลูกชายตัวดีของเธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย
- Writer
