ตอนที่ 2 - ครอบครัวสุขสันต์ (1)
929 Words
วิธีเดียวที่จะทำให้เขาตัดใจจากอาทิตยาได้ก็คือการมีแฟนเป็นตัวเป็นตน คุณย่าเป็นคนแนะนำและยังเป็นธุระนัดสาวมาให้เขาเดท ทุกคนลองนึกภาพหญิงชราวัยแปดสิบเกือบเก้าสิบนัดสาวรุ่นหลานรุ่นเหลนมาให้เขาสิ แล้วจะขำไม่ออก สาวคนแรกไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นคนในอำเภอเดียวกันนี่แหละ ชื่อน้องกิมเล้ง อายุยี่สิบแปดปี
สาวหมวย ผิวสวย ทายาทเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าดัง ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยเจ้านี้เขากินมาตั้งแต่สมัยอนุบาล ประถม มัธยม โตป่านนี้จนจะสามสิบสี่ก็ยังมาอุดหนุนอยู่เนืองๆ เจ้าของร้านกลายเป็นอาม่ารุ่นเดอะไปแล้ว
ท่านส่งต่อกิจการให้ลูกหลาน อากิมเล้งเป็นสาวเหนือเชื้อสายจีน ตัวขาว ตาตีบ ร่างอวบน่าฟัด …เหรอ รอยยิ้มเอียงอายถูกส่งมาให้ เขาหลบแล้วนะแต่ไม่ทันจริงๆ จึงต้องยิ้มตอบกลับอย่างมีมารยาท
ทำไมคุณย่าต้องจับเขามาเดทในร้านก๋วยเตี๋ยวด้วยเนี่ย คนเขาเห็นกันทั้งตลาดแล้ว มีหวังยังไม่ทันข้ามวันคงมีข่าวลือว่าเขาเสียพรหมจรรย์ให้อากิมเล้ง เรื่องที่ท่านไม่ชอบให้เขาไปตื้ออาทิตยาก็พอเข้าใจนะ ท่านคงไม่อยากให้เขาเสียศักดิ์ศรีมากไป แต่ถึงขั้นนัดสาวให้เขาเชียวเหรอ
“อาม่าบอกว่าพี่อาร์มชอบมากินก๋วยเตี๋ยวที่นี่บ่อยๆ จริงเหรอคะ” ถามแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่บิดตัวไปมา
“ครับ กินมาตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว สูตรก๋วยเตี๋ยวของอาม่าน้องกิมเล้งอร่อยที่สุดแล้ว”
“เตี่ยปรับสูตร เพิ่มเมนูอีกเยอะเลย น้องกิมจะทำให้พี่อาร์มกินเองค่ะ”
สาวร่างอวบพลิกใบเมนูมาให้อาชวินเลือก จิ้มนิ้วเมนูนั้นทีเมนูนี้ทีถามเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เพื่อจะได้เจอหนุ่มคนนี้ตนต้องตื่นแต่ตีห้ามาอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าให้สวยที่สุด ลิปสติกสีไหนสวยก็ทาทับจนแทบล้น พี่อาร์มหล่อ ทำงานเก่ง เตี่ยกับม้าก็ชอบ อยากได้เขามาเป็นลูกเขย
“พี่เอาก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำตกพิเศษแล้วกันครับ”
“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” กิมเล้งสั่งให้อาชวินชามใหญ่พิเศษ ลูกค้าคนอื่นในร้านไม่วายเหน็บว่าลำเอียง
“อาม่าให้กิมเล้งกินเป็นเพื่อน ท่านกลัวพี่อาร์มจะเขินน่ะค่ะ”
ลูกน้องในร้านนำเย็นตาโฟมาเสิร์ฟ ทั้งสองจัดการปรุง จังหวะละครน้ำเน่ามีหลายครั้งเลยแหละ กิมเล้งชอบเอามือมาแตะอะไรพร้อมๆ กับเขา แล้วก็ทำเขินอายม้วนหลายครั้ง โต๊ะที่นั่งตั้งอยู่กลางร้านลูกค้าคนไหนผ่านไปผ่านมาก็มองเห็นหมด
น้ำเน่าจังเลยครับ เขาเกาหัวให้รังแคร่วงลงถ้วยได้ไหมเนี่ย
แค่เดทแรกคุณย่าก็จัดเขาชุดใหญ่แล้วเหรอ เห็นว่ายังมีผู้หญิงในคอเล็คชั่นอีกเป็นสิบ คือยังไงก็จะให้เขามีเมียให้ได้ว่างั้นเถอะ
นรกเเตกแล้วไหมล่ะ แค่ไอ้เจ้าหนึ่งยังซนจะบ้า ถ้าต้องมีเด็กซนหน้าตาถอดแบบมาจากเขามีหวังมันทำไฟไหม้บ้าน น้ำท่วมไร่ไม่เว้นวัน
“พี่อาร์มน่ารักจังเลยค่ะ หยิบจับอะไรก็ละมุนสุดๆ มารยาทดี้ดี”
คนชมชมปากเปราะ คนฟังยิ้มรับอย่างเดียว คำถัดไปเขาคีบเส้นใส่ปากมากกว่าเดิมถึงสองเท่า จัดการสูดเข้าปากเร็วยังกับคนกระโดดลงสไลเดอร์ น้ำจากเส้นกระเด็นกระดอน อากิมเล้งตกใจขยับซิกแซกหลบไวปานหนีกระสุน
“ขอโทษครับ ปกติพี่ก็กินแบบนี้ มันได้ฟิลลิ่งดี”
ว่าจบคีบเส้นเข้าปากอีกครั้ง ซดน้ำ กัดเส้น เคี้ยวตุ้ยๆ ชวนคุยทั้งที่ยังไม่ทันได้กลืนอะไรลงคอ น้องกิมเล้งคนสวยสีหน้าเปลี่ยนไปจะยิ้มก็ยิ้มไม่เต็มปากนัก จะกินเย็นตาโฟก็ไม่กล้า คาดว่าน้ำก๋วยเตี๋ยวจากเขาคงหล่นลงหลายหยดแล้ว สาวอวบเสมองรอบร้านเริ่มอายเมื่อมีหลายคนหันมามอง บางคนก็แอบหัวเราะตลกอาชวิน
“ยังไม่ตอบพี่เลยนะ ว่าปกติชอบก๋วยเตี๋ยวหรือเย็นตาโฟมากกว่ากัน แต่พี่ชอบก๋วยเตี๋ยวนะ วันหลังถ้าน้องกิมจะทำให้กินอีกคงดีมากเลย อึก!”
สะอึก ทุบอกตัวเองอักๆ จัดการโซ้ยเส้นเข้าปากทีเดียวเกือบหมดชาม ทำเอาน้องกิมของเขาถึงกับวางช้อน
สาวหมวยส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้อาชวิน ขยับออกกลัวน้ำก๋วยเตี๋ยวจะกระเด็น “น้องกิมชอบกินเย็นตาโฟมากกว่าค่ะ แต่วันนี้รู้สึกอิ่มๆ ยังไม่รู้”
“เหรอครับ” เคี้ยวๆ และกลืนลงคอ
“ออกจะอร่อยนะ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอกินของน้องกิมนะครับ”
“เอาไปเลยค่ะ น้องกิมยกให้” ยิ้มตาหยี ดันถ้วยไปให้อาชวินซึ่งเขาก็ดึงไปโซ้ยกินต่อ สาวอวบลำบากใจมากๆ หันมองโต๊ะนั้นทีโต๊ะนี้ที รวมถึงอาม่ากับอาเตี่ยที่หลบหลังเสาส่งกำลังใจมาให้ ชูมือบอกให้สู้ๆ เพื่อจะได้สละคานมีสามีกับชาวบ้านเขาสักที ก็อยากอยู่นะ แต่เห็นมารยาทเขาแล้วน้องกิมคนนี้ไม่ไหว คนอะไรหล่อซะเปล่าแต่กินมูมมามชะมัดยาด อายลูกค้าโต๊ะอื่นจะแย่แล้ว
- Writer
