The Fate of Love( BOOK 1)

Chapter 20

John David Alonzo pov's

For now seeing her from afar,was making me contented.Sa ngayon kelangan kong maging matigas kelangan kong panindigan ang lahat nang naging desisyon ko.

Kita ko sa itsura ni Arabel ang lubusang pagtataka at pagkabigla sa lahat nang pinapakita ko sa kanya ngayon at alam kong lubusang din itong nasasaktan dahil noon pa man alam kong mahal na mahal niya na ako.

I can't help but thinking those moments.. she was so happy hearing those words i love you from me .Kaya alam kong sobra itong nasasaktan ngayon.

I'm sorry Arabel,but soon this will end . at babawi ako at sisiguraduhin kong ikaw ang magiging pinakamasayang babae sa buong mundo..I'm so sorry kung kinakailangan mong pagdaanan lahat nang pasakit na ito.

Everytime I saw her gustong gusto kuna siyang yakapin at halikan.. Damn!!I really missed her so much!At napakahirap para sa akin ang naging sitwasyon namin ngayon.

Pero sa tuwing naiisip ko ang kalagayan nang kuya ko,mas lalo lang akong nasasaktan dahil hindi ko pwedeng pabayaan nalang ang kapatid ko.I have to do this with my purpose!I had to pretend, even if that makes me feel dying inside.

Arabella pov's

Sean kissed me and unexpectedly David saw us.Uo siya ang mahal ko! Pero hindi niya ako mahal!He didn't even care my feelings and he didn't cared for me!So what's the sense of chasing him?It's nothing but pain!

Sean needed me now at lahat ginagawa niya just to make me feel happy,he never failed to make me smile.

Kaya I have to be with him,I have to choose him.I know he's happy being with me.

No matter how he hide his situation,I can sense it because verytime I saw his face ay bakas na bakas ang lungkot nito sa mga mata niya at ramdam ko sa kaibuturan nang kanyang kaloob looban na lubos itong nahihirapan.

Mabuteng tao si Sean and he deserves everything in this world kaya kailangn ko siyang tulungan.

" Uhm,hey...I'm sorry pala kanina..." nahihiyang paumanhin ni Sean sa akin.Agad ko naman hinawakan ang mga kamay nito.

" No.. Sean..you don't have to say sorry." I said at kung kinakailangan kung magsinungaling ay gagawin ko just to make him feel better.

" Uhm...i- I loved what you did.." naiilang kong sabi sa kanya na agad naman itong napatingin sa akin at halata sa reaction nito ang lubos na kasiyahan.

" What,did you just say?...you mean...pumapayag kana?? pumapayag kana to be my wife?" excited na tanong nito at kitang kita ko ang galak nito sa mukha niya at hindi ko mapigilang titigan ito.

Sobra akong naaawa kay Sean,He don't deserve that kind of illness he should live longer dahil napakabute niyang tao...para mawala nang maaga.

" Y- Yes... pu- pumapayag na ako Sean..." naluluha kong sagot sa kanya dahil sa sobra kong awa dito at alam kong hirap na hirap na din siya deep down inside but he keep showing us na okay pa din ito.

Agad akong niyakap nito..Isang mahigpit na yakap na damang dama ko ang sobrang kasiyahan sa puso niya.

" Hey...is that a tears of joy?" he asked me, as he wipe my tears.I did not answered at tumatango lang ako at agad niya akong hinalikan sa noo ko.

I can't help it..but being emotional..I lied to him...he deserves to be loved,he deserves happiness...and he deserves to live...

But....Im just pretending!

" I can't wait this to tell this to mom .I'm sure,matutuwa siya." he said as he hugged me again kitang kita ko ang ngite nang mga mata nito sa sobrang kasiyahan..

" T-talaga?" I asked.

" Yes....and you don't have to worry about...okay? " he said at niyakap akong muli.

Agad niya itong binalita sa mga magulang niya ang tungkol sa amin and they already know about it.Kaya malaya kami ni Sean sa aming relasyon even in school ay alam na din nang lahat ang tungkol sa amin..bagay na lubos na kinagulat ni Grant.

Grant is my friend kaya alam kong mapagkatiwalaan ko ito kaya sinabi ko sa kanya lahat and he was so surprised about Sean's condition and he do understand kung bakit pumayag ako.

And David...he's getting worst,palagi siyang lasing kung minsan ay pumapasok sa university nang nakainum and madalas mainitin ang ulo nito at kung minsan nagiging trouble maker na ito.

Mas lumala pa siya kaysa dati,dahilan para masuspende siya nang isang linggo.

I didn't know what' he's been through dahil sigurado naman akong wala siyang alam sa kundisyon ni Sean.May mga nagsabi na break na daw sila nitong si Lianne kaya ganun daw ang behavior ni David,he must be broken.

Honestly even if Sean is already my boyfriend..it's still him that I think of.Siya pa din ang nilalaman nang puso ko.And seeing him, miserable now, hindi ko mapigilang masaktan.Dahil sa mga ginagawa niya sa kanyang sarili.

May problema kaya siya? o baka masyado lang siyang naapektuhan sa break up nila ni Lianne...

It's been a week since Sean and I were together..I can say na nasasanay na din ako sa presence niya,he is very gentle man at palagi niya akong iniintindi.

And I am trying to be a good girlfriend to him too, because that's what he deserves.

That Tuesday afternoon ay nauna akong umuwe kay Sean dahil wala akong pasok nang 2 subject ko sa hapon.

And I decided to go to my favorite place to our favorite place.Gusto kong mapag Isa kahit sandali lang!Gusto kong huminga dahil para na akong masosofocate sa bahay at sa university,because kahit sa sarili ko ay nagagawa kong magsinungaling!

Kasama ko nga si Sean,but it's him I always think of!It's only him and ayaw ko man aminin ay miss na miss kuna talaga si David.

Nakatitig ako sa lawa habang inaalala ang masasayang araw namin ni David ,Dito mismo sa lawang ito.We used to love each other.I used to believe him that he feels the same way too.

What happened? bakit kaya niya nagawa sa akin yun?

hindi ko mapigilang mapaluha...hindi ako makapaniwalang napaikot niya ako nang ganun ganun nalang..

Napakasakit and up to this moment ay pilit ko pa din itinatanong sa sarili ko kung bakit? what have Ive done? para saktan niya ako nang sobra sobra!

Pinupunasan ko ang mga luha kong pumapatak sa pisnge ko nang maramdaman kong may biglang yumakap sa akin.

" I..missed you so much..." he whispered.Hindi ko alam kong nagdidiliryo lang ba ako? o sobra lang ba talaga akong apektado sa nangyari sa amin ni David,kaya pakiramdam ko nandito siya at niyayakap ako.

Agad kong hinawakan ang mga kamay nito at akmang aalisin kuna ito mula sa pagkayakap sa akin... Pero lalo pa niya itong hinigpitan ang yakap at inilagay ang kanyang mukha sa may balikat ko.

" Please....just now...kahit ngayon lang, Arabel.I need this,I barely need this.....I'm so tired....I just want to forget everything!Kahit ngayon lang... please kahit 5 minutes lang!" he said at ramdam na ramdam ko ang pagak na boses nito.

Agad naman tumulo muli ang mga luha ko...I don't know,kung anung nangyari sa kanya but,I can feel it..I can feel his pain,I can feel it right now!

At damang dama ko ang pagkamiserable niya ngayon.

" D-David..B -bakit nangyari ang lahat nang to?" I said .." Bakit kelangan kong pagdaanan lahat nang sakit? I don't understand bakit nagawa mo lahat nang Yun?tapos andito ka na naman ngayon, saying you missed me?Paanu mo nagagawa ang lahat nang to David? " I cried,dahil honestly ay hindi kuna alam kung anu ang paniniwalaan ko.

" Just trust me baby may hangganan din ang lahat...I know this is so hard at magiging mas mabigat pa ito,just promise me...you have to be strong...And one day,you will realized that everything is worth fighting for!" he said,habang patuloy pa din ang pagyakap sa akin.

At Anu ang ibig niyang sabihin? agad akong napaisip...Is he already know the truth?

Ayaw kong magtanong dahil ang alam ko,ayaw ni tita Karena na ipaalam iyon kay David...

Pero base sa pananalita niya ngayon, pakiramdam ko,Meron din siyang alam.Possible kayang ginagawa niya lang lahat nang pasakit sa akin para kay Sean?Pero bakit hindi niya sinabi sa akin?

Muli ba akong maniniwala sa kanya? he used to be like this then kinabukasan Wala na naman itong pakialam sa akin... Sobra na akong naguguluhan!

Gusto kung magsalita pero,walang lumalabas sa bibig ko.But right at this moment ay isa lang ang alam ko, gustong gusto ko ang ginagawa ni David sa akin ngayon.

" you should always take care of yourself...nangangayayat kana..." dagdag pa nito habang pinisil nang bahagya ang tiyan ko.

Hindi ko alam kung anu ba talaga ang paniniwalaan ko...nalilito na ako,dahil sa paiba ibang pakitungo nito sa akin.

" David...bakit mo ginagawa ito? anu bang naging kasalanan ko sayo? why you're making this hard for me?" I asked him

" I know...I know...but soon...soon baby...this will end..I promise..." he said as he kissed in my neck...Agad ko naman naramdaman ang unti unting pagbitiw niya sa baywang ko...at dahan dahan akong lumingon...

And there I saw him walking away from me....Hindi ko alam... but I felt that my heart got wrecked when I saw him walking away from me...

Sobrang sakit... Pakiramdam ko halos gumuho ang aking mundo,sa mga sandaling yun...

But why all of a sudden,sobra akong nanabik muli sa kanya?Gustong gusto kong paniwalaan ang mga kinikilos nito ngayon.. Gusto kong isipin na baka nilalayuan niya lang ako,dahil Kay Sean..

I want to believe him..na Minahal din niya ako.

Ang dami kong gustong paniwalaan..pero iisa lang ang gusto ko ngayon ang mayakap si David..Agad ko itong tinawag..

" David....."

Huminto ito...pero hindi siya lumingon...Agad akong nanakbo papunta sa kanya...At walang pag alinlangang niyakap ko ito mula sa likuran niya..

" David .I miss you so much,kahit sobrang sakit na... pilit kung intindihin ang lahat. And I'm sorry....kung..kung may mga nagagawa akong labag sa kalooban mo..I am so sorry...may dahilan ako David....at gusto kong malaman mo..na ikaw pa din...ikaw lang David....mahal na mahal kita!" I said at humagulhol na ako sa sobrang iyak ko.. I even hugged him tightly

Kahit iba ang kasama ko ..kahit iba ang boyfriend ko gusto kong ipaalam sa kanya na siya at siya lang...at kahit kelan hindi magbabago iyon...

He never said any words,I just felt him a deep sighed..

Agad niyang kinalas ang kamay kong nakapulupot sa baywang nito at muli na itong naglakad palayo...Naiwan akong luhaan at kahit papanu nababwasan naman ang sobrang bigat ng kalooban ko..kahit hindi niya aminin..alam kong alam din niya ang kalagayan ni Sean.