Chapter 32
1440 Words
John David Alonzo pov's
It's been 2 years since I lost her...at sa dalawang taon na Yun..I never give up..kahit Isang beses..I never get tired of finding her...
Kahit hindi ko alam kung ...nasaan na siya..kung buhay pa kaya siya..o baka ayaw Niya na talaga akong makita...
Pero ganun paman..hindi pa din ako tumigil sa kahahanap sa kanya ..I have to find her..I have to find my wife...
Damn!! I never knew what mommy did..what did she thinking...Ginawa niyang magulo ang lahat..
Flashback
" David you have to find her...hanapin mo si Arabel..." mom said over the phone..
" Mom I already did.. and so you know..I don't have any plans to stop finding her...and you know the reason why mom" I said...
" I know son..and I am really sorry..for causing you so much pain...I do understand son ..I did understand you..kahit noon pa man....masakit din sa akin noon ang nakikita kang nasasaktan....kaya..kaya nakagawa ako nang isang malaking desisyon...na kahit kailan Hindi ko iyon pinagsisihan anak.." Ang wika ni mommy sa akin...na agad naman akong napaisip.
Malaking desisyon? I don't think so...Kasi nauunawaan ko naman lahat kung bakit niya nagawang pigilan akong mahalin si Arabel,at dahil yun kay kuya...
"mom...let's not talk about it...tapos na po yun..Ang mahalaga ngayon mahanap natin si Arabel..." I said to her
" no David..may kailangan Kang malaman..maybe it's..it's about time..para malaman mo ang buong katotohanan..." mom said .at agad akong nagulat sa sinabi niyang yun.. katotohanan?
" Mom...what are talking about??" Ang tanong ko kay mommy..
" Anak.. David h-hindi si Sean ang Asawa ni Ara..." Agad akong nawindang sa sinabing yun ni mommy..
" what?? wait mom! can you say it again!? I don't understand what are you talking about !!" Ang wika ko kay mommy..
" I'm sorry for doing this to you David...but..it's you...it was your name whos written in the marriage contract...it's not Sean's name... because it's your birth certificate that I was forwarded to the municipal hall....And...it was... intentionally....I'm so sorry anak ." mom cried as she explained what she did...
Hindi ko maiprocess sa utak ko ang mga tinuran niyang yun.... napakahirap paniwalaan...And it really hits me inside...all this time ako ang Asawa but I was the one who left??I can't believe mom did this to us..
" What did you do mom??bakit mo kami pinaglaruan? I thought you love me both...pero bakit mo nagawa Ang bagay na Yun??tell me mom??" I said as I cried,at pilit kong pinipigilan ang maga luha kong pumapatak..F*CK!! this is totally crap!!
"A- anak..I'm so sorry... please David..hear me out.. please " Ang pakiusap ni mommy sa akin..
"It was f*cking two years mom! but Ngayon mo lang sinabi sa akin?? what made you think ,para gawin iyon ha?" hindi kuna napigilan ang matinding emosyon na naramdaman ko sa mga sandaling yun...
And how was it possible?Si kuya Ang pumirma nang contrata..pero panung nangyari sa akin nakapangalan iyon??
"Anak .I'm so sorry..I know it was wrong..but believe me ...I was just doing those for you anak .that was the least that I can do..para makabawi sayo anak ...Dahil alam kong sooner mawawala din ang kapatid mo..masakit pero...I was just thinking what's best for you anak...I'm so sorry... please..". ang pagsusumamo nang mommy sa akin...sa totoo lang,hindi ko kayang unawain lahat kung bakit niya iyon ngawa....
There's a part in me.. that nagpaparamdam sa akin nang kasiyahan..but mas nangingibabaw ang matinding panghihinayang at guilty sa sarili ko...bakit nagawa lahat ni mommy Yun? he betrayed kuya...and Arabel...
" F*CK!! this is so unbelievable!!"
END OF FLASHBACK
" So...ibig sabihin...ikaw pala ang Asawa ni Arabella? at hindi ang kapatid mo? so how was it possible?" Ang tanong ni Paul sa akin...At nandito kami ngayon sa Isang bar...gusto kung mgpalabas nang sama nang loob...I hate for what mom did us...
"Well if you had that power..money... everything is possible...wala namang impossible basta pera na ang pagaganahin.." dagdag pa ni Paul as he drink his shots..
Yes he's right...lahat naging possible dahil binayaran lahat ni mommy ang mga iyon...
" So what's your plan,bro?" he asked me..
" I want to find her! but damn! it's been two years! but there's no sign of arabel!! I don't know where to find her..halos nababaliw na ako kakaisip Paul!" I told him...as I drink my beer..
" I got you bro....maybe you need time...just give yourself a bit space...your too waisted man..come on...let's take a break..." he said..at agad lang akong napatingin sa kanya..
" hey..don't look at me like that..it's not what you think....what I meant to say..is you need some place to unwind...why don't you go with me in province...I had a short vacation there .. actually...it's for a business trip,Meron lang akong gustong I checked na property... and para na din makalanghap nang sariwang hangin..Anu sama ka?" he asked me..at agad akong napaisip....do I have to do some unwind?
" I know what you're thinking bro...of course hayaan mo muna ang mga tao mong kumilos jus to find your wife...after our vacation...I promise I will help you find her" dag dag pa ni Paul..and maybe he's right...I really need a break...
At nakarating nga kami sa sinasabing Lugar ni Paul..medyo mahaba ang naging biyahe namin.. dahil after sa airplane..bumiyahe pa kami nang halos 3 Oras...Nandito kasi kami ngayon sa Isa sa bukiring bahagi nang Bacolod..
I can say the place is so good..fresh air at malayong malayo ito sa polluted area nang maynila...
Napaka peaceful dito,at makikita mong pailan ilan lang ang mga taong naglalakad sa kalsada...
Tanaw na tanaw din dito ang magagandang tanawin at ang mga berdeng kabundokan,at masasabi kong napkasarap sigurong manirahan sa ganitong klaseng Lugar.
" Hey...what do you think? it's a nice place isn't it?" Paul asked me..
" well...not bad...nga pala may hotel ba dito? San nga pala tayo tutuloy ngayon?" I'd asked Paul.. because honestly...medyo napagod talaga ako sa biyahe namin...
" don't worry about that bro ..dun Tayo dederecho sa bahay nang pinsan ko ..malapit lang sa bahay nila ang sinasabi kong property...and by this time..alam kong naghahanda na sila para sa pagdating natin" Paul said ...at hindi ko ito tinignan ..agad akong napatingin sa labas nang sasakyan na ngayon dinadama ko ang malamig na simoy nang hangin..
It's 7 am sharp nang dumating kami sa Bahay nang pinsan niya...agad kaming pumasok sa loob...
Maganda ang bahay nito,halatang may maibibuga din sa buhay..at napakalawak pa nang bakuran dito..
" Welcome back insan.." Ang bati nang pinsan ni Paul sa kanya..
" Salamat insan..nga pala..I brought my friend John David..." Paul said..at agad naman akong kinamayan nang pinsan niya...
At agad kaming iginaya sa hapag kainan at masasabi kong akalain mo ay talagang may pyesta sa sobrang daming pagkaing nakahain sa lamesa...
" well...what did I told you..David?" nangingiteng sabi ni Paul sa akin...at agad na itong nilantakan ang pagkain sa lamesa...
Isang masayang agahan ang pinagsaluhan namin at masasabi kong napakabait pala talaga nang mga tao dito...
Nang natapos ang agahan dinala ako ni Paul at nang pinsan niyang si Lance sa likurang bahagi nang bahay nila....at dun matatagpuan ang Isang magarang harden na akalain moy Isang paraiso...
Napakaganda nang pagkaayos nun at nakakamangha talaga nang idea sa gumawa nang harden na yun...
" you know what..you have a nice garden....I mean kakaiba ang disenyo nito,bago sa paningin ko..." I told lance...
" uo..maganda talaga ang pagkagawa nang garden namin,at maganda din ang gumawa niyan.." he said..at agad naman napareact si Paul..
" woo.. So that's the girl you always talked about,huh?" ngiteng wika ni Paul..
" At kelan pa bumaba ang taste mo sa Isang babae ha?" dagdag pa nito at umiiling iling habang hinihigup nito ang kape..
" uy..Isa siyang landscaper..Hindi naman talaga as in hardenera lang..Meron siyang certificate..at alam ko nag iipon lang ito para magpapatuloy Ang kanyang pag aaral" Ang pagpapliwanag naman ni lance..
he must be Inlove with that girl..
"At saka sobrang taray...Ang hirap ligawan..alam mo yun..parang allergic sa lalake....hindi ko nga alam panu lapitan.." nakangiteng wika ni lance..
" hahaha..at Jan naman magaling si David..Ang paamuhin ang mga babae..." nakakalokong wika ni Paul at ngayon nakatitig ito sa akin habang humihigop ito nang kape.
Agad lang akong nagfinger sign sa kanya...
" well sa sobra ba namang guapo nang kaibigan mong yan insan... talagang mapapamo niya talaga lahat.." Ang banat naman ni Lance sa akin..
" tigilan niyo nga ako,sa kalokohan niyo..pass na ako Jan..matagal na akong tumigil sa mga babae" I said to them...
Walang tigil ang asaran nang magpinsan...at Nung nag sawa na sila sa isat isa...pumasok na kami ni Paul sa aming mga kwarto at nagpahinga...
- Writer
