Miray, önden odaya giren adam ile dudakları yeniden dişledi. Aklına gelen şey ya kızıp bağırmasıydı ya da şu muhteşem cezalarından birini vermesiydi. Cezaya razıydı çünkü aşırı işine geliyordu.
Kapıyı içeri girip kapadığında ceketini çıkaran adamın sırtını izledi. Serilen kasları beyaz gömleğin altında çok fena görünüyordu. Tırnaklarını avuç içlerine batırdı yoksa birkaç adımda adama ulaşıp o gömleği kendi pençeleri ile parçalayacaktı. Saf Miray “Aptal olma.” derken azgın teke sırıtıp “Bence elini ayağını bağla her yerine istediğini yap. Baksana şuna baş yapıt gibi. Ay bir de altına aldığını düşünsene. Yanar buralar yanar.” diyor parça parça bedenindeki giysileri çıkarıyordu.
Kerem arkasını döndüğünde ona ateş almış gözlerle bakan Miray ile karşılaşınca dişlerini sıktı. Bu küçük kızı
