SINFUL AFFINITY

PT. 9

Elaine's POV

Isang linggo na ang nakalilipas, simula ng mangyari ang maling bagay samin ni Hanz. Hindi niya na rin ako pinapansin, nilapitan, sinesermonan, at sinusundo. Pati sa recess at lunch time ay hindi ko na rin siya nakakasabay. Kagaya nalang ng mga gusto kong gawin niya. Magpa-hanggang ngayon ay hindi ko pa rin magawang tingnan ang ipinasa niyang clip na sinabi niya. Natatakot akong makita ang sarili kong reaksyon, yung mga impossibleng bagay na nagawa ko. Sa naaalala ko pa lang ay nahihiya na ako sa sarili kong kagagahan. Every time na nasa klase ako, ang isip ko lumilipad nalang sa kung saan. Kahit pa na, may gap na samin ni Hanz ay siya pa rin ang laman ng isipan ko.

I may be with my new friends and Honey too, but the loneliness are still there. Hindi ko maipagkakaila na namiss ko siya. Yung bonding namin at ang mga pagtatalo namin sa mga useless na bagay. Subalit, hindi na pwedeng mangyari 'yun. Natatakot ako na baka, mangyari na naman samin 'yun ulit. He may not put his in, at wala dapat akong ikabahala ay natatakot pa rin akong lapitan siya. Tila ba na-trauma ako, nandiri at nahimasmasan ng maling gawain.

Simula rin ng gabing 'yun ay tinigilan ko na ang makikipag-barkada. Umuuwi na ako sa tamang oras, at imbes na mag-gugol sa social medias ay nag-aaral nalang ako sa gabi. Dalang nalang din akong maglabas na ikinagulat nila Trish, Honey at Celes.

"You know, hindi ka naman ganyan na mahilig sa bahay niyo Elaine. What happened?" Si Trisha, na malditang nag-smirk sa camera.

"Trish is right, ano ba ang nangyari at ayaw mo ng sumama samin? Since the night of my birthday party, tinatanggihan mo na ang alok namin," Siya naman ay nag-pout, nagmumukhang nagtampo.

Nakadapa ako sa kama ngayon, habang kaharap sila sa laptop, nag video call lang kami. Habang magkasama silang dalawa sa pub ng Kuya ni Trisha na si Aiden. Napabuntong-hininga nalang ako, habang hindi ko mapigilan ang pagsagi sa aking isipan si Hanz.

"You look tense, anong iniisip mo Elaine?"Tanong ni Honey na kaka-join lang sa group video chat. Mukhang kakatapos lang nito maligo dahil maingay na nag-blower siya.

Muli ay bumuga ako ng malalim na hininga at nagtaas ng tingin sa kanila. Isinampay ang nguso ko sa dalawang kamay kong nakatuko ang siko sa kama. "What's the exact thing to do kapag nagkasala ka sa isang tao?" Naitanong ko lang bigla, I don't think na kaya ko pang e-endure ang mag overthink patungkol doon. I wanted to refresh my mind, without those scenes in my head.

"OMG! Nagkasala ka sa isang tao?"

"That's new, pero who's the guy? Kilala ba namin?"

Umiling ako, "Nope," Pagsisinungaling ko.

"Bakit ano ba ang nagawa mo?" Doon ako hindi makasagot, sa mismong tanong ni Honey. Natural lang itong nagsusuklay matapos mag blower.

"Uhm, something happened between us..." Hindi ko alam kung papaano mag kuwento, pero bahala na, baka naman maka-suggest sila ng magandang advice na gagawin ko.

"You mean..." Si Trisha na nag finger gestures ng s-intercourse. Dinaluyan ng init ang pisngi ko bigla. Tumango ako.

"Shuttaa ka gurl!" Naibulalas ni Honey. "Ginawa mo talaga 'yun?!" Gulantang pa rin sa nalaman. Papaano ba dapat mag-explain? Nakakahiya, ang init na ng mukha ko, pati ata talampakan ko inapoy na eh!

"Tapos?" Si Celes naman ay kumakain na ng ice cream. Relax na relax lang, habang magana na dinidilaan ang kutsarang may cream. Sa ginawa niya ay napakagat-labi ako. It's pulsing, and I can still feel Hanz's tongue down there... Sh't! Magtigil ka nga self! Puro ka nalang mahalay! Sita ko sa aking sarili.

Nagtakip ako ng mukha, "I was drunk that night, it was unexpected!"

Nagtaas ng kilay si Celes, "Ayusin mo nga Elaine, magpaliwanag ka ng maayos!" Anito, na ikinakaba ko rin. Dinungaw ng kaba dahil sa hiya. "Don't be embarrassed, papaano kami makapag-advice sayo kung hindi detalyado ang kwento mo?" Dagdag pa niya, kaya kahit sa sobrang pagkapahiya ko ay kinuwento ko ang buong pangyayari.

"Abnormal kang babae ka! Tinulongan ka lang naman pala, kaya ginawa sayo nung guys, tapos pagagalitan mo pa!" Si Celes na umuusok ang ilong sa gulat na mukha rin yatang naiinis, "You know, ikaw dapat ang sisisihin eh! Kung hindi ka lang nag lasing, edi walang ganun na mangyari! Knowing Hanz is not that kind of guy, napakabait niya sayo. Maswerte ka nga at may kaibigan kang lalaki, na 24 hours kung makabantay sayo! Jusmeyo, ikaw noh, gaga ka talaga Elaine. Kung malapit ka lang sakin, napektusan ko na 'yang pempem mo!" Nangasim ang mukha ko sa sinabi niya, imbes na hingan ko ng advice, pinagalitan tuloy ako. Pero tama naman ang sinabi niya...

"Uhm, I don't have any idea about your topic... but I think, Celes has the point..." Pag sang-ayon ni Honey sa sermon ni Celes sakin.

"See! Even an innocent girl like honey, see the point in me!" Giit pa niya. Tumayo ako mula sa pagkadapa at nag squat sa ibabaw ng kama. Mabibigat ang mga balikat na tinitingnan sila.

"Then, ano ang gagawin ko?" I asked, lousily. Kahit na may nahanap na akong solusyon sa loob ng aking isipan. The truth is, hindi ko lang gustong gawin. Nagdadalawang-isip ako.

"Wanna guess?" Trish and Celes mocked me in chorus. Arching their brows at me, totally challenging me.

Nagtutupi ako ng mga damit ko na babaonin ko bukas, habang hindi pa rin magkandamayaw ang isipan ko kakaisip patungkol doon sa mga suhestiyon ng mga kaibigan ko kanina.

"You know what, Elaine. Babaan mo rin kaya iyang pride mo, at humingi ka ng tawad sa kaibigan mo, you should be grateful na nag-effort sayo yung tao na sunduin ka sa bar that night. Kung hindi? Malamang, ibang lalaki ang nakaka-angkin sa katawan mo. Mas worst pa sa ginawa sa'yo ni Hanz. Malay mo, tsugi ka na ng gabing 'yun! Tiyaka, hindi naman nagalaw ang Hymen mo di'ba?" Malay ko ba na ganito pala ka nakakahiya ang mag-usap na may ganitong topic. Grabe talaga kung makapag-salita si Celes napaka-bold ng loka-loka. Hindi man lang dinaganan ng hiya.

"Grabe ka naman Celes, hinay-hinay lang... Inosente din kaya si Elaine."

Celes groaned and rolled her eyes at Trish's suggestions, "Oh come on, Trish! She has to be mature! Akala mo naman kung ano ang ginawa ni Hanz sa kanya eh! Besides, hindi na siya inosente, nagamayan na siya!" Oh god! Ano ba 'tong pinagasa-sabi nila? Sasabog na ata yung mukha ko sa sobrang pagkapahiya!

"Celestine, just get direct to the point. Para makatulog na tayo, may field trip pa kami bukas!" Si Honey na kanina pa tahimik.

"Alright, relax lang guys..." Sabi ko kahit naiilang na ako. Dahil para ng magbakbakan ang tatlo.

Napabuntong-hininga si Celes, ginagawa niya ang breath-in, breath-out. "Ang mai-suggest ko sayo, Elaine. Puntahan mo si Hanz, humingi ka ng tawad. Ayusin mo ang relasyon mo sa kanya, bago ka dungawin ng pagsisisi kapag nakahanap yun ng ibang babae na kaka-ibiganin," Yeah... right, hindi nga pala nila alam na mag-pinsan kami ni Hanz. Kaya kay dali-dali lang nilang masabi ang bagay na 'yun. If only they're aware of our relationship, baka kagaya ko ay mahihirapan din sila. Subalit, ayokong sabihin nila 'yun. Natatakot na pandirian at ma-judge ng iba. Siguro nga ay, tama sila... I should approach Hanz and apologize.

Morning came... Umaga ng Sabado, maaga akong gumising dahil ngayon idadaos ang field trip namin and an overnight camping. Na ready ko na rin lahat ng gamit na dadalhin ko for today at kasalukoyang nag-aabang ng service na sasakyan ko. Alas otso na, at wala pa ring dumarating.

With my mini luggage bag, I stood here in front of our giant gate. Nilalaro-laro ang mga paa sa pamamagitan ng pagstamp sa semento, nakayuko at tinitingnan lang 'yun. Bakit kaya ang tagal ng service ngayon? Hindi naman kami ganun karami para matagalan sa pag pick-up ng mga dapat pick-upin yung driver.

Nakarinig ako ng pagbukas ng gate sa kabilang bahay dahilan para ako'y mapalingon. Habang ang mga kamay ay nakapaskil sa likuran ko, tinanaw ko ang kotseng lumabas. To my surprise, kotse 'yun ni Hanz. Kaagad akong nag-iwas ng tingin at tiningnang muli ang mga paa ko. Even my insides ay hindi mapakali, dinalaw na naman ako ng nakakabinging kaba, pati kamay ko ay namamawis na, nate-tense sa presensya niya.

Hindi ako nagtaas ng tingin hangga't hindi siya dumaraan sa tapat ko. Nauna kasi ang bahay namin sa kanila, kaya natural lang na dadaan siya sa gawi ko. ilang minuto na ba ang nakalipas at wala akong nakitang dumaan? Nakayuko pa ako nang may pares ng paa na lumitaw sa pananaw ko. I stilled, when I get to know that pair of shoes. Pati 'yung size at nang uri ng tindig. Naka maong jeans ito at kulay brown na ankle rubber boots.

"The bus can't be able to fetch us, sabay nalang tayo papuntang school." Aniya sa napakababang boses, I can't find any expressions from it. Kaya nakakapanindig balahibo din.

"Uhh... Ayos lang s-sayo?" Nauutal na tanong ko sa kanya, who wouldn't stutter? After the conflict that came into us before, could kill the bonding we had for a decade. Ngayon ay nagkakaiwasan na dahil sa isang pagkakamali.

"I should be the one who will ask you that..." Matiim niya akong tinititigan, to the point na hindi ko kayang e-withdstand ng matagal. Iniwas ko ang tingin ko, at ibinaling sa maliit kong luggage bag.

Kung kanina man ay nagkatagpo ang aming mga mata...

Sa pagsungkit ko sa mismong handle ng luggage bag ko ngayon, ay siyang pagtatagpo ng aming mga kamay. Parang may kuryente na dumaloy sa aking mga ugat para Maistatuwa, lalo na nung mag-angat siya ng tingin sakin at nagtampong muli ang aming mga mata. Tigang ang panga ko kaka-nganga jusme, papaano ba hindi makaramdam ng ganito? Ang awkward!

Time turns so slow, ang ilang segundo naming pagtititigan ay parang ilang taon sa sobrang bagal. Kahit ang pagtambol ng puso ko sa ilalim ng ribs ko ay klarong-klaro sa pandinig ko. Napapalunok ako ng Ni hindi ko nga maaaninag ang mga tao, sasakyan at mga bahay sa paligid ko ay parangw nag time lapse! Can someone explain me why I'm going crazy?

"Ako na Ang magdadala nito sa kotse," aniya kaya unti-unti ko na ring inilayo ang kamay ko sa pagkakahawak sa handle ng luggage bag, hinahayaan siyang bitbitin iyon at isinakay sa hindi malayuang nakaparada niyang kotse.

Nang nasa daan na kami ay napakatahimik lang namin, walang nagsasalita. Tahimik ang buong silid ng sasakyan. Nakaupo ako sa front seat habang siya ay nakatuon ang atensyon sa daan. Sinusulyap-sulyapan ko nga siya, pero hindi man lang ako tinitingnan pabalik. I felt dismayed. Pero, natural naman na magalit siya sakin kase hinusgahan ko siya hindi ba? Wala namang taong mananatili pa ring mabait after being judged.

"I'm sorry..." Tila ba ako'y napako sa aking kinauupoan nang marinig siyang nagsalita, eyes widened in disbelief.

I swallowed hard, trying to replenish the nervousness that could struck my throat. "I'm at fault... A-Ako din dapat ang humingi ng tawad sa'yo..."

"I can't blame you for that..." Nagkatinginan kami, his eyes screams sincerity. "We're cousins after all," dagdag niya na halos ikinaubo ko.

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at ibinaling ang atensyon sa labas ng kotse. Hanggang sa nakarating kami sa school ay tahimik lang kami. After nung brief discussion namin ay hindi na rin nasundan. He took my luggage out of his car's compartment, and handed it to me. Kung dati rati'y siya ang nagbibit-bit ng mga gamit ko hanggang sa classroom o sa mga lugar kung saan ako papatungo at mga binili...

Sa nanginginig na mga kamay ay tinanggap ko ang bag ko, this is the first time na hinayaan niya akong magdala ng gamit ko. Nauna siyang umalis, naiwan ako dito sa parking lot.

Ang bigat sa pakiramdam na makikita mo siyang lumalayo sayo, yung nararamdaman mong nanlamig na siya sayo, at ang panghuli... Ay ang maramdaman mong ayaw na niya sayo.

"Elaine!" Napapitlag ako mula sa pag-iisip at mahinang nilingon ang direksyon na pinagmulan ng boses. "Kamusta? Nakita ko kayong magkasama ni Hanz, okay na ba kayo?" Agarang pagtatanong ni Honey, while she's dragging her luggage bag.

I sigh, "Hindi ko alam eh, parang okay na ewan."

Siya naman ay napatingin sa lugar kung saan nagtungo si Hanz na siyang wala na ngayon, "Nagalit ba siya sa'yo?"

Umiling akong muli, "Hindi, but he's cold..."

She sighed too and tap me by my shoulder, caressing my back after. "Hayaan mo na, malay mo mamaya, makapag-usap kayo ng matino." Pagpapakalma niya sakin, "Kaibigan ka niya, marami na kayong pinagsasamahan kaya malabong hindi ka papansinin nun."

Lusaw na ngiti lang ang ginawa ko, kasabay ng pagtango, "Siguro nga, sana..."

"Huwag ka na malungkot, tamang-tama field trip s***h camping today at tomorrow, magpaka-saya nalang tayo kaysa mamoroblema!"

Magkaakbay na pumasok kami ng building, doon sa hall. And what makes me stiffened is the scene that I saw right before I could enter the hall was...

Hanz's kissing another woman.