SINFUL AFFINITY

PT. 8

Elaine's POV

Nagising ako ng tanghali na sumasakit ang ulo, mabibigat ang katawan, at may naghaharumintado na tiyan. Mabilis kong nilisan ang kama at tinakbo ang banyo. Habang hawak-hawak ang noo ko ay sumuka ako sa sink ng banyo ko. Sh't! Ano ba ang nangyayari sakin? Bakit ang sakit ng ulo ko masyado? Nang matigil ako sa pagsusuka ay naghilamos ako, and was about to leave too, nang inatake na naman ako ng kung ano sa tiyan pataas sa lalamunan ko, dahilan para magsuka akong muli.

Nasa ganoong huwisyo ako nang may taong umalalay sakin sa likod. Hinahagod-hagod para maibsan ang dinaramdam ko. I was curious, kaya nagtaas ako ng tingin sa salamin at halos mapatalon ako sa gulat nang makita ko si Hanz.

"W-What are you doing here?" Nauutal pa nga ako sa kalagitnaan ng pagtatanong.

As always, naka-poker face lang siya. "Tiyaka ka na magtanong kung maayos na 'yang kalagayan mo," aniya at isinampay ang dala niyang tuwalya sa batok ko. "Maligo ka na, umaalingasaw ang baho mo." Pagkatapos niyang mang-insulto ay lumabas na siya ng banyo, iniwanan ako.

Nang tuloyan na ngang umayos ang pakiramdam ko ay naligo ako kagaya ng sinabi niya. Tanghaling tapat ay, giniginaw ako sa pagligo. Hindi naman ako ganito dati, bakit ngayon... Nanlamig ako? Ano ba kasi ang nangyari sakin? Bakit iba ang pakiramdam ko ngayon? Lalo na sa bawat dampi ng mga kamay ko sa pribadong parte ng katawan ko ay nakakaramdam ako ng ibang sensasyon na tiyak bago lang para sakin.

Itinuko ko ang siko ko sa dingding na gawa sa tiles, tiyaka inihilig ang noo sa likod ng aking kamay. Hinimas kong muli ang parteng 'yun at napasinghap ako nang may kiliting rumagasa sa buo kong pagkatao. Good god! Ano ba ito? Gusto kong ilayo ang kamay ko roon, pero tila magnet ang peg nito at hindi mahiwa-hiwalay? Inulit kong muli ang ginawa ko, medyo nanghina at nanginig pa ang tuhod ko sa nararamdaman. Napapaawang ang labi ko sa sobrang sarap ng ipinapalasap nun, pero sa oras na naipikit ko ang aking mga mata at napatingala ng hindi sinasadya... Sunod-sunod na mga imahe ang lumitaw sa isipan ko.

Narration:

"Uhhmm, anong ginagawa mo s-sakin Han--ahhh! That felt so good!" Mabilis siyang napaurong sa kalaswaan na ginagawa niya nang maalala ang ganoong pangyayari.

"What are those?" Hinihingal na tanong niya sa sarili. Tila nasa kawalan ang isipan niya, habang dala-dala ang mga litratong 'yun sa loob ng kanyang isipan. Ipinilig niya ang kanyang ulo at nanginginig ang kamay na inabot ang shampoo. "Hindi 'yun totoo. Imahinasyon lang 'yun," kumbinse niya sa kanyang sarili, sabay hagod ng shampoo sa kanyang ulo.

Ang litrato ng kanyang sarili na nasasarapan sa ginagawa sa kanya ni Hanz ay bumabagabag sa kanya. Magpa-hanggang sa nanginig ang tuhod niya at sa paraan ng pag-angat ng puwet niya paduldol sa mukha ng binata ay nakapagpabaliw sa kanya. "Hindi 'yun maaaring magkakatotoo! Hindi!" She exclaimed as she burst into tears.

Sa mga oras na 'yun ay kakapasok lang ni Hanz sa silid ni Elaine, dala-dala ang isang tray na pagkain, at may kasama na ring gamot at tubig. Nang biglaan niyang narinig si Elaine na sumigaw. Nag-alala siya kaya dali-dali siyang tumungo sa banyo. Luckily, the door's isn't lock. Pumasok siya ng walang pasabi, sa pagpasok niya ay bumungad sa kanya ang pigyura ni Elaine na walang ni kahit anong saplot sa katawan. Nasa hamba pa lang siya ng pinto, habang ang dalaga ay nasa silid ng oversee glass wall ng shower. Nakahiwalay kasi ang shower, bathub at ang inidoro. Napalunok siya sa nakita at nagdadalawang-isip na puntahan ito. Naroon ang takot na baka bulyawan siya nito at pagmumurahin dahil sa biglaang pagpasok niya.

Elaine's POV

"Elaine, what's going on?" Sa paghawak niya sa mga balikat ko ay siyang pagragasa ng kakaibang kuryente sa sistema ko. Agad akong kumilos, para lumayo. Tinabig ko ang mga kamay niya palayo sa aking balikat. Nalilito niya akong tinitingnan. He's glaring at me directly to my eyes. Nakikita ko rin kung paano gumalaw ang adams apple niya. Tila nate-tense. Marahas na pinalis ko ang mga luhang patuloy pa ring naghuhulogan sa aking mga mata.

"Seriously? Tinatanong mo talaga ako?" Pamimilosopo ko sa kanya, galit ako sa kanya. Hindi naman ako balik-balikan ng mga litratong 'yun kung hindi 'yun totoo.

His lips slightly parted, as he wa searching for a better answer to my sarcasms, "Ano ba ang sinasabi mo?"

Pagak akong tumawa, pagkatapos ay sinampal siya sa dibdib. "Huwag kang mag-maang-maangan, Hanz!" Heto na naman 'yung mga walanghiya kong luha. "You know what happened between us, and yet? Here you are! Pretending to not know any! Binu-bullshit mo ba ako? Hindi ka ba nag-iisip ha?" Alam kong masyado ng late para magsisi, pero ang nangyari sa amin ay mali! Sobrang mali. Gusto kong paniwalain ang sarili ko na, imahinasyon lang 'yun. Walang nangyari samin. Pero hindi ako tanga! I know what's the difference between hallucination and reality. Alam niyang lasing na lasing ako, pero sinamantala niya ang situwasyon ko. Kung mabuti siyang tao at nasa tamang pag-iisip, sana hindi niya ginawa sakin 'yun!

Gusto kong matawa sa naging reaksyon niya, "Ano nagulat ba kita? Akala mo hindi ko malalaman?" Namimilog ang kanyang mga mata, he's like... Wanting to say a thing, pero walang lumalabas sa bibig niya. Napakagat labi ako, nagpipigil na umalpas ang hikbi sa aking bibig. Blinking twice or even thrice, while trying to avoid his hands who wishes to touch me again. "Huwag mo akong hawakan!" Sigaw ko sa kanya.

Nakita ko kung paano dumaan sa mukha niya ang pagsisisi. Pero huli na siyang masyado...

"Magpapaliwanag ako, p-please h-hear me out, Elaine..." Aniya sa mababang tono, pero naroroon ang pagkabahag ng kanyang buntot. Natakot na ewan. Hindi ako eksperto para mabilis malaman ang isinisigaw ng kanyang mukha. Pagilid akong umatras, avoiding him. Even stopping him by my hands, warning him to not come near me. Medyo humupa na ang luha ko, pero ang galit sa sistema ko ay sadyang napakalakas para pigilan.

"Don't come near me, Hanz!" Naiiling na sabi ko, "Wala ka ng dapat pang ipagpaliwanag pa, masyado nang late para sayo na magpaliwanag sakin. Mali ang nangyari sa atin! At hindi ako tanga para isiping wala lang 'yun!" Dagdag ko, habang umaatras. Dahil kahit sinabi kong tumigil siya, hindi siya sumunod. Matiim siyang nakatitig sakin, ang bagang niya ay namimintas. Tila nagpipigil din, "Go away! Nandidiri ako sayo! Umalis ka na! Hindi kita gustong makita, dahil every time I get to see you made me feel disgusted towards myself too! Please lang, maawa ka naman!" Hanggang sa wala na akong maatrasan at naipinid na ang sarili sa tiles wall, at nagawang maikulong sa mga braso niyang nakatuko sa dingding ng banyo.

Napapikit ako nang umuklo siya papalapit sakin, "P-Please..." Pagmamakaawa ko, takot sa maaaring gawin niya. Kahit paghinga ko ay hindi maayos. Nahihirapan ako.

Naririnig ko ang mararahas niyang hininga na siyang pinakawalan din niya, "You may be able to remember what happened between us, pero sana naman hindi mo ako hinusgahan kaagad... Akala mo ba, hindi ako napapaisip? Akala mo ba hindi ko naiisip na mali ang gagawin ko? Okay, I admit! Na tempt ako sayo, pero, wala naman sigurong lalake na mate-tempt sa babaeng naghuhuhubad ng kanya sa harapan niya mismo hindi ba?" Doon sa sinabi niya ako napataas ng tingin sa kanya. Ano ang ibig niyang sabihin?

"Pero alam ko din sa sarili ko kung paano ako nagpigil, pero may konsensya din ako Elaine! Alam na alam ko kung ano tayo, at bakit hindi pwede!" Tila napako ako ngayon sa aking kinatatayuan dahil sa biglaan niyang pagsigaw. Gulat na gulat ako, ang tahip sa aking puso ay mas lalong lumakas at mas lalo pa akong pinapahirahapan lalo na ng dinaganan ako ng matinding kaba. His sudden changes of expression made me feel the fear. But seems like, things isn't right here... bakit ko ba siya hinahayaan na magpaliwanag?

I glared him darkly, "Oo nga at alam mo! Pero bakit mo ginaw--!"

"It was because you're in pain!" Napatanga ako habang siya ay tumalikod sakin, hawak ang noo.

Napamaang ako sa sinabi niya, "W-What do you mean by that? Pain?"

"If you only listen to me, at pinigil ang sarili mo na huwag umalis, sana ay hindi ko ginawa sayo 'yun!" Hindi makapaniwala sa sinabi niya ay, peke akong tumawa.

"So, ako ang sinisisi mo ganoon ba?!" I fired back. Ang lakas naman ng loob niya na sisihin ako sa nangyari, samantalanag siya itong matino sa oras na 'yun!

"Oo, I'm blaming you! Dahil kung nakinig ka lang sana sa habilin ko, hindi ka makakainom ng drugs!"

"Ano?"

"You heard me right? You consume a drug to your drink. Naabutan kita kagabi na sobrang lasing at wala sa sariling nagsasayaw-sayaw sa kalagitnaan ng dance floor! Someone had developed a desire to taste you, so he gave you a drink with a drug that could make a person wake up its lust over to an opposite s*x. And that's what exactly you are feeling to me last night!"

Umiling-iling ako, "Hindi 'yan totoo, hindi ko 'yan paniniwalaan!" Anggil ko sa kanya.

"Kaya nga pinagnasaan mo ako hindi ba? You want me because pain is in you. Nasasaktan ka kapag hindi mo naiputok 'yung pagnanasa na namumuo sa kaibutoran mo! That was becaue of the drug! Sa tingin mo ba, makakayanan kong panoorin kita na nasasaktan? Sumisigaw at namimilipit sa sakit magdamag?!" Tiyaka siya tuminging muli sakin. "Pinagsisihan ko? Oo, sobra. Pero kung ang kapalit naman ng ginawa ko ay ang ikakaginhawa mo, ay pilit ko nalang kinakalimutan ang nangyari..." Wala akong maisagot, nababahag ang dila ko, nanginginig ang lalamunan ko, pati na rin ang mga labi ko na kanina lang ay matalas kung mangsisi. "I knew that this conflict would come, kaya pakinggan mo ng mabuti ang clip na iniwanan ko sa cellphone mo mamaya, at nang matauhan ka." Pagkatapos nun ay lumayo na siyang tuloyan sakin, habang ako ay nakatanga lang sa papalayo niyang bulto.

"Bilisan mo ng maligo diyan, para makakain at makainom ka na rin ng gamot mo. At nang makaalis na din ako." Dagdag niya sa mababa at natura niyang boses na tamad. Bago siya tuloyang lumabas ng banyo.

Ang kaninang nanginginig kong tuhod at ang nanghihina kong katawan ay nakawala sa akin, dahilan para ako'y mapadausdos. Sapo ko ang aking mukha at niyakap ang mga tuhod ko pagkatapos. Heto na naman ako umiiyak. 'Yun ang unang pagtatalo namin ni Hanz, na malala. Kung kanina ay naiintindihan ko pa ang sarili kong galit, ngayon ay... hindi ko na alam. Masyado akong nalilito para subokang intindihin ang bagay-bagay. Mahina na kung mahina, wala akong pakealam. Kahit pa na sabihin nating, ginawa niya 'yun dahil sakin... Mali pa rin talaga ang nangyari. Ang ginawa naming 'yun ay kasalanan sa diyos.

Hindi man ako nagsisimba, marunong pa rin akong tumingin ng mga mali. Kung sana lang ay, nakinig nalang ako. Kung sana hindi na ako umalis, at kung sana ay mini-noran ko ang sarili kong katigasan ng ulo... tama nga si Hanz, hindi sana 'yun nangyari sa amin. Kasalanan ko, ako ang may kasalanan ng nangyari. Kilala ko si Hanz, hindi siya kailanman nagsisinungaling sa akin, kaya sa oras na marinig ko ang clip na 'yun...

Paniguradong ikakalugmok ko.