โอ้ว..แม่สาวน้อย
429 Words
ตอนที่ 4
สามวันก่อนหน้านั้น...
เพชรตะวันเห็นรถคันหนึ่งสีขาวจอดขวางประตูหน้าบ้าน ขณะที่เขากำลังจะเอารถยนต์คันหรูออก เพื่อขับไปเรียน เขาเดินไปดูเจ้าของรถแต่ก็ไม่เห็น แต่ภายในรถมีเด็กน้อยอยู่หนึ่งนั่งอยู่คนเดียว
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
เขาเคาะกระจกเรียก เด็กน้อยแก้มจ้ำม่ำเธอลดกระจกลงมาแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม เขาคลายความโมโหไปได้อย่างประหลาด เมื่อเห็นรอยยิ้มของสาวน้อย จนเขาอย่างทำความรู้จักเธอ และลืมเรื่องราวที่โกรธเคืองเมื่อสักครู่ไปหมด เธอยิ้มทีเดียวหัวใจของเขาก๋็แทบจะละลายด้วยความน่ารักของเธอเสียแล้ว
“หนูน้อย คุณแม่ไปไหนครับ” เพชรตะวันเอ่ยถาม
“คุณแม่ไปคุยกับพี่สาวบ้านนี้ค่ะ” เด็กน้อยชี้มือไปบ้านเช่า หลังที่ติดกันกับของเขา เพชรตะวันมองตามเด็ก
“คุณแม่หนูมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ” เขาเริ่มชวนคุย
“แม่จะมาเช่าบ้านหลังนี้ค่ะ”
“หนูชื่ออะไรครับ”
“ชื่อเจ้าเอยค่ะ”
“ชื่อเพราะจังเลย”
“พี่ชื่อฉลามนะครับ”
“สวัสดีค่ะพี่ฉลาม”
“วันนี้สายแล้วเจ้าเอยไม่ไปโรงเรียนเหรอครับ” เขารีบถามเพราะเห็นเด็กน้อยใส่ชุดเอี้ยมและเดาวาเธอคงเตรียมตัวไปเรียน แต่รอคุณแม่คุยธุระอยู่
“ไปค่ะ แต่ต้องรอให้คุณแม่คุยธุระเสร็จก่อน” เด็กน้อยตอบ
“อื่ม!..งั้นพี่ฉลามไปก่อนนะครับ” เพชรตะวันตัดสินใจเอามอเตอร์ไชค์ออกจากบ้านแทนรถยนต์ เพราะรถของเธอปิดประตูของเขาอยู่ รถมอเตอร์ไชค์ของฉลามเพิ่งขับออกไปได้ไม่นาน หญิงสาวที่เจ้าเอยบอกเมื่อสักครู่ก็เดินมาที่รถ
“คุณแม่ขา เมื่อกี้นี้มีพี่ฉลามมาคุยด้วย”
“ใครกันลูกพี่ฉลาม”
“ไม่รู้ค่ะ แต่พี่เขาไปแล้ว”
“สายแล้ว เราไปเรียนกันดีกว่านะลูก”
“คุณแม่ขา แล้วบ้านหลังนี้เราจะได้มาอยู่มั้ยคะ” เด็กน้อยถามขึ้นเพราะอยากเจอกับเพชรตะวันอีก
“อยู่สิคะลูก แม่จ่ายค่ามัดจำไปแล้ว เดี๋ยวเสาร์-อาทิตย์นี้ เราขนของมาอยู่กันได้เลยนะคะ”
“เย้!!!.. เจ้าเอยดีใจที่สุดเลยค่ะ..คุณแม่”
“เจ้าเอยชอบบ้านหลังนี้เหรอลูก”
“ชอบค่ะ แต่เจ้าเอยชอบพี่คนเมื่อตะกี้นี้ด้วย”
“เอะ!!.. ใครกันน้า!!..มาทำให้ลูกแม่หลงรักได้เนี่ย!” ผู้เป็นมารดาแกล้งแซวลูกสาว
- Writer
