Chapter 22

1906 Words

PRECY Nang makaalis na sina Doktor Santos at Nurse Moana ay para akong tuod na nakaupo sa kinauupuan ko, habang si Aryan naman ay ramdam ko na ilang minuto na siyang nakatitig sa akin. Sinadya kong yumuko at huwag mag-angat ng mukha para hindi magtama ang aming mga mata dahil matinding kaba ang nararamdaman ko sa paraan kung paano niya ako tingnan. Mabuti na lang at tumayo na siya at naglakad papasok sa banyo. Saka lang ako nakahinga ng maluwag ng mawala siya sa paningin ko dahil hindi ko napansin na dulot ng labis na kabang nararamdaman ko ay kahit paghinga pala ay pinigilan ko. Minabuti kong lumabas sa veranda para sumagap ng sariwang hangin. Paitaas na lang ang sikat ng araw, kaya masarap sa pakiramdam na nakaupo ako dito habang nakatanaw sa labas. Naiisip ko si daddy. Gusto ko si

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD