#SELOS_0.2
Celestina sit quietly, observing people. Kaya mabilis niyang nakita ang isang ginang napapalapit sa kanilang pwesto, busy sa pakikipag-usap si Ramir habang ang dalaga ay tahimik na kumakain ng sweets.
“Excuse me, Mr. Karamazov, who is this young lady sitting beside you?” Eleganting tanong ng isang Mrs.
Napatingin naman agad si Ramir, hindi kilala ang ginang. “Oh, I'm sorry, I didn't officially announce it, but she's my fiancée, Celestina.” Pormal na turan ng binata. Kahit walang kahit anong emosyon ang mukha ay makikita mo parin na kontrolado ang emosyon.
Napataas naman ng bahagya ang kilay ng ginang, “Oh, I see. I didn't expect this. I thought you and Luna—”
“Sorry to disappoint you, but Luna and I don’t have that kind of relationship.” He said, while glancing Celestina na tahimik pa rin simula noong umalis ang Tita Clariss niya.
Walang paalam na umalis ang ginang, mukhang na badtrip yata sa straight forward na sagot ng binata, “You okay?” Ramir asked.
Marahan naman na tumango ang dalaga, “Y-yes—”
“Ram,”
Sabay napatingin si Celestina at Ramir sa bagong dating na si Luna, nakasuot ito ng black with sequin fitted dress, at itim na sandal.
Jang said, Luna is beautiful at tama nga ito dahil nag mukhang diwata ang babaeng nasa harapan niya. Her curves were evident, and her fair skin complemented her slanted eyes. Her short black hair was intentionally curled. So kapag ipag-dikit si Ramir at Luna ay bagay talaga ang dalawa.
“Baby, you're so beautiful tonight.” Ramir compliments Luna In Front of Celestina.
Hindi inaasahan ni Celestina ang tinawag ni Ramir sa babae, She didn't know why she felt annoyed with Ramir. His words to Luna were bitter and unpleasant to her ears.
“Thank you, Ram. Is that Celestina, your fiance?" Luna said, a hint of disappointment in her voice. "Mommy said she's your date tonight. I thought it was me. This is all your fault, you spoiled me.”
Napaubo naman si Ramir at napatingin sa dalaga na tahimik parin, “Y-yeah, Celestina.”
“Nice to meet you, Celestina," Luna said, approaching her.
Celestina was surprised by Luna's sudden hug, but even more surprised by her whispered words.
"I'm leaving him to you. Please take care of him. He's important to me.”
“I-i—”
“See you around guys,” biglang saad ni Luna at mabilis na tumalikod at naglakad papalayo sa kanilang dalawa.
“Anong sabi niya sa'yo?” Ramir asked.
“H-huh?” Litong saad ni Celestina, “Uhm…. nothing, Saan pala ang restroom?”
Napakunot naman ang noo ni Ramir, “I need to pee, kanina ko pa pinipigilan.” Namumula na turan ng dalaga.
Gustong matawa ng binata pero pinipigilan lang nito at baka magalit, “Follow m—”
“No, just tell me. May mga kausap ka, nakakahiya naman na iiwan mo' sila.” Rason ng dalaga.
Buntong hininga naman ang binata, “Go straight, then turn left at the corner. You'll see the restroom.”
“Okay,” si Celestina.
Habang naglalakad ang dalaga ay hindi nito napansin na may isang babaeng nagningning ang mata sa galit, nakakuyom ang kamay habang nakataas ang kilay.
Paliko na si Celestina ng biglang may humarang na dalawang babae, napangiti naman ang babae na kanina pa nakamasid. Nagpapasalamat dahil may gumawa sa gusto nitong gawin sa dalaga.
“Excuse me,” magalang na saad ng dalaga at iiwas sana ngunit lumipat naman doon ang dalawang babae na hindi nito kilala. Sinasadya nitong harangan ang dinadaanan ng dalaga.
“Aww, the gold digger's about to cry,” a woman sneered.
Celestina was taken aback by the woman's words. Hindi talaga sana'y ang dalaga na makipagsagutan sa iba, dahil tuwing may makakaaway sila ni Jang ay ang kaibigan lamang ang palaging sumasagot.
“Excuse me, miss. I don't know you, and you don't know me either. So please mind your manners.” Malumanay na sabi ni Celestina.
Nag umpisa na din itong kabahan lalo na nakitaan niya ang isang babae ng pagiging agresibo, ayaw niya ng gulo dahil nakakahiya sa bisita at sa mga Roussel.
Tumawa naman ang isang babae, walang ibang tao sa banda nila dahil nagsimula na ang event ay nasa kanya-kanyang mesa ang bisita.
“Hindi ka nga namin kilala at wala kaming balak na kilalanina ka, pero kilala namin ang nilandi mo. Pinikot mo ba si Ramir at naging fiance ka niya?” Nakataas ang kilay na saad ng babae.
Mas lalong lumalim ang gitla ng noo ni Celestina, “Huh? pinikot? Hindi ko siya nilandi at pinikot, so Excuse me— Aww!”
“Hindi pa ako tapos, kaya huwag mo akong tatakasan!” Bulyaw ng babae at sinampal ang dalaga, galit na galit ang babae habang nakatingin kay Celestina.
Dahil sa sobrang lakas ng impact ay napaupo pa ang dalaga sa sahig, walang nakarinig sa sigaw dahil malakas ang music mula sa pool area. Naluluha na tumingala si Celestina sa babae, “W-why?” Nanginginig nitong tanong.
“Why? At tatanungin mo pa ako kung bakit kita sinampal? You deserve it! You slut! Gold digger!” Sigaw nito at hinawakan ang buhok ni Celestina.
“O-ouch! A-aray!.... P-please, t-tama na.” Nahirapang pakiusap ni Celestina habang kinokontrol ang paghinga. Ayaw niyang takihin dito, kaya kung kaya niyang kontrolin ang sarili ay gagawin niya.
“Hindi mo deserve si Ramir! Akin siya! Akin siya! Naiintindihan mo ba yon? Ha!” Sigaw ng babae habang hindi binitawan ang buhok ng dalaga, paulit ulit nitong sinampal ang pisngi ni Celestina, namamaga na at may dugo na sa gilid ng labi. Left and right ang sampal kaya nag mukhang napasobra ang blush-on ng dalaga.
“Naiin—”
Hindi natuloy ng babae ang sasabihin ng tumalsik ito, “Ouch! Sino k— Jovanni…” Nababahag na sambit ng babae.
Madilim ang mukha ni Jovanni habang nakatingin sa babae, “What are you doing?”
“She deserve i-it! She seduce R-ramir—”
“And? Wala kang karapatan para gawin ito sa babae na malapit lang kay Mr. Karamazov.”
“Jovanni, listen. Huwag kang magpalinlang sa babaeng yan, aakitin ka lang niya para sa per—”
“Shut up!” Sigaw ni Jovanni, para namang tinakasan ng sariling dugo ang babae. Namumutla ito habang nakatingin sa galit na galit na mukha ni Jovanni.
Mabilis naman na naglakad papalayo ang dalawang babae, ang isang babae ay tahimik lang na nakatingin sa nangyayari. Ang babaeng tahimik din an nakamasid sa isang sulok ay galit na nakatitig kay Jovanni dahil sa pangingialam nito.
“Miss are you o—Celestina?!” Gulat na tawag ni Jovanni sa pangalan ng babae ng nakita nito ang mukha ng dalaga.
Namamaga ang dalawang pisngi habang may dugo sa gilid ng labi si Celestina, nanghihina ang katawan at marahan na nanginginig.
“Are you okay?” Nag-alala na tanong ni Jovanni habang maingat itong binuhat. Binuhat niya ito na parang bagong kasal.
Mahina namang tinango ng dalaga ang ulo, “A-ayos lang ako,”
Hindi alam ng dalaga kung saan siya dadalhin ni Jovanni, pero hindi niya na iyon inisip. Dahil mas gugustuhin niyang makalayo sa lugar na yon dahil baka balikan na naman siya ng babae na yon.
Nasa maliit na garden silang dalawa, inilapag naman ni Jovanni ang dalaga sa sementadong upuan sa garden, “Wait here, kukuha lang ako ng cold compress para dyan sa pisngi mo na namamaga.”
Kahit natatakot ay tumango na lamang si Celestina, nahihiya kung pipigilan ang lalaki. Habang wala ang lalaki ay inayos naman ni Celestina ang buhok dahil sa pagsabunot ng babae kanina ay nagulo ang buhok niya.
Habang ang babae naman na nagmasid kanina ay naglakad pabalik sa venue upang ibalita sa binata na si Ramir na may kasamang ibang lalaki ang fiance, para magawa niya ang plano. Ngumiti pa ito na nakakaloko na para bang alam nitong magtatagumpay ang plano at mapasakanya si Ramir.
Ilang minuto ang lumipas ng bumalik si Jovanni habang may bitbit na cold compress, “Look at me, Celes.” Utos ni Jovanni sa dalaga.
Hindi alam ng dalawa na si Ramir at ang babae ay papunta na pala sa lokasyon kung saan ang dalaga na si Celestina at Jovanni. Hindi sumama ang babae upang hindi makita ang mukha niya, nasa madilim na parte lamang ito at nagmamasid sa magandang eksena. Napangiti ito ng malapad ng makitang madilim ang anyo ni Ramir ngunita ng kanyang ngiti ay biglang naglaho at napalitan ng inggit at galit.
Nakaramdam naman ng ilang ang dalaga, pero kung hindi niya susundin ang utos ng lalaki ay hindi mawala ang pamamaga ng pisngi niya at ano nalang ang iraras—
“Jovanni! Oh my gosh!” Tili ni Celestina ng bumagsak sa lupa si Jovanni.