เฌอเอมรู้สึกตัวตื่นขึ้น เพราะอยากเข้าห้องน้ำ ไม่รู้เลยว่าตัวเองนอนหลับไปนานแค่ไหน
แต่ไม่ทันได้ลุกจากเตียง กลับได้ยินเสียงร้องโหยหวนครวญครางดังเล็ดรอดเข้ามาภายในห้อง คิ้วเรียวสวยได้รูปรับกับใบหน้าขมวดเข้าหากัน
แม้ประสบการณ์เรื่องอย่างว่าของเธอจะเป็นศูนย์ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้อะไรเลย เสียงที่ได้ยินเป็นร้องครางของผู้หญิงน่าจะกำลังเริงรักกับใครซักคนอย่างเร่าร้อน ไม่รู้ว่าต้นเสียงมาจากไหน แต่เธอได้ยินมันอย่างชัดเจน
"ยัยเอมอย่าไปยุ่ง" ไม่วายเอ็ดตัวเองเบาๆนั่นไม่ใช่เรื่องของเธอ ร่างบางเลิกให้ความสนใจ เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ พอออกมาก็ไม่ได้ยินเสียงประหลาดนั้นแล้ว
"กี่โมงแล้วเนี่ย" เฌอเอมเดินไปเปิดประตูห้อง เผื่อว่าจะมีใครอยู่ด้านนอก พอจะถามไถ่เวลาได้บ้าง
แกร๊ก!
มือบางเปิดประตูยื่นหน้าออกไป มองซ้ายมองขวา สายตาคู่หวานมองเห็นชายชุดดำคนหนึ่งยืนอยู่ใต้ต้นไม้
"พี่...พี่คะ" เฌอเอมเอ่ยเรียกชายคนนั้
