EP06 คนของเอ็มเจ

1201 Words

EP06 "เธอไม่มีทางปฏิเสธได้หรอกมุกดา พรุ่งนี้เตรียมตัวด้วย" "…" มุกดาได้แต่นิ่งเงียบเธอจิกมือตนเองแน่นด้วยอาการประหม่า ส่วนนิดหลังจากพูดเสร็จก็สนใจกับอาหารตรงหน้าต่อ "อ๋อ แล้วก่อนที่เธอจะไป เธอต้องรับแขกก่อน เพราะฉันไม่ปล่อยให้เวลาของฉันสูญเปล่า เธอต้องทำงานให้ฉันจนถึงวินาทีสุดท้ายก่อนจะไป" "น้องดาต้องรับแขกให้คุณนิดอีกหรอคะ" "ใช่ เธอต้องทำ" "แต่ในเมื่อคุณเอ็มเจจ่ายเงินคุณนิดแล้ว คุณนิดทำแบบนี้ไม่ถูกต้องนะคะ" "ไม่มีคำว่าถูกสำหรับสถานที่แบบนี้หรอก เงียบปากแล้วกิน" มุกดาได้ยินคำตอบแบบนั้นพร้อมกับสายตาที่เริ่มไม่พอใจของนิดเธอก็ยอมเงียบและกินอาหารตรงหน้าต่อด้วยความขมขื่น ••• @คอนโดมิเนียมหรูกลางใจเมือง "ขออนุญาตครับ" เอ็มเจหันกลับไปตามเสียงของมือขวาตนเองที่กำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องพักของเขา อาโปอยู่ในชุดสูทเรียบหรูพร้อมกับผูกเนกไท "กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่" ชายหนุ่มถามในขณะที่จ้องมองตนเองที่สวมชุดยูนิฟอร์มของมหาลัยผ่านกระจก "สองวันที่แล้วครับ" "แด๊ดว่าไงบ้าง" "คุยลายละเอียดเรื่องการส่งสินค้าล็อตใหม่ครับ แล้วก็ฝากจดหมายมาหาคุณด้วย" อาโปชายวัยกลางคนยื่นจดหมายซองสีขาวให้เอ็มเจ เพราะเขาพึ่งไปหาพ่อของเอ็มเจเพื่อคุยเรื่องธุรกิจที่ต่างประเทศมา "วางไว้ตรงนั้น แล้วเรื่องบริษัทเป็นยังไงบ้าง" "ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ ผมทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง" "ดีแล้ว ตอนเย็นมีประชุมใช่มั้ย" "ใช่ครับคุณเอ็มเจ" "รายงานการประชุมให้ฉันอย่างละเอียดด้วย" เอ็มเจเอ่ยสั่งแล้วละสายตาจากกระจกมองอาโป เขาเป็นเหมือนพี่ชายคนหนึ่งเพราะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเอ็มเจและครอบครัวของเขา พ่อของเอ็มเจออุปการะอาโปมาตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็นคนต่างชาติที่มาอยู่ไทยพร้อมกับเอ็มเจ "ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวเข้าบริษัทก่อนนะครับ" "ตามสบาย" คุยกันเสร็จสับอาโปก็เดินออกจากห้องไป อาโปอยู่ในตำแหน่งของประธานบริษัท เอ็มเจเปิดเพื่อบังหน้าและเบี่ยงเบนธุรกิจมืดของเขา โดยธุรกิจมืดของเขาก็มีคนของภาคินคอยช่วย ส่วนเขาก็ถูกมองเป็นนักศึกษาที่ร่ำรวยคนหนึ่งเพียงเท่านั้น เอ็มเจจัดการแต่งตัวทำอะไรเสร็จเขาก็หยิบจดหมายที่พ่อของเขาฝากอาโปมาเปิดอ่าน โดยเนื้อความข้างในถูกเขียนเป็นภาษาอังกฤษ เอ็มเจอ่านมันคิ้วก็ขมวดยุ่งเข้ากันก่อนจะเก็บซองจดหมายเอาไว้ที่เดิม ••• @ชมรมนักศึกษาเกรด A "เรื่องที่ขอให้ช่วยเป็นยังไงบ้าง" ภายในห้องชมรมที่เงียบมาเกือบชั่วโมงภาคินก็เอ่ยถามขึ้น ทำให้เอ็มเจที่นอนพักสายตาอยู่ลืมตาขึ้นมา เขากำลังเครียดกับจดหมายที่พ่อส่งมา "จัดการให้เรียบร้อยแล้ว" "จัดการของมึงคือแบบไหน" "ซื้อแล้วก็เอา วันนี้กูจะไปรับเด็กนั้นออกมาแล้ว" คำตอบของเอ็มเจทำให้ภาคินขมวดคิ้วยุ่งจนเอ็มเจต้องขยายความ "มึงทำอะไรน้องดาแล้วใช่ไหม" "ก็ว่าจะไม่ทำ แต่น้องมึงดันหน้าเอา" "เหี้ยเสมอต้นเสมอปลาย" "ยอมรับ" เอ็มเจตอบออกมาโดยที่ไม่มีความรู้สึกผิดใดๆ เขาเอนตัวลุกขึ้นนั่งตัวตรงแล้วหยิบมวลบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ "มึงจ่ายไปกี่บาท" "ห้าล้าน" "เดี๋ยวกูเอาเงินคืน แล้วปล่อยน้องดาเป็นอิสระ" คำพูดของภาคินทำให้เอ็มเจตะหงิดขึ้นมาในใจ เขามองหน้าเพื่อนตนเองแล้วนิ่งเงียบ "ไม่กลัวคุณย่ามึงรู้หรอวะ อยู่ในความดูแลของกูไม่ดีกว่าหรอ" "ยังไงสักวันหนึ่งคุณย่าก็ต้องรู้เรื่องนี้ น้องดาไม่ได้มีความผิดเกี่ยวกับเรื่องของพ่อแม่ตนเองทำ เธอแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ" "…" เอ็มเจถอนหายใจออกมาแล้วพ่นควันสีขาวขุ่นลอยคละคลุ้งทั่วห้องชมรม "หรือมึงอยากได้ตัวน้องดาไว้ แต่มันไม่ใช่ข้อตกลงกันตั้งแต่แรกที่เราตกลงกัน" "กูรู้" ข้อตกลงที่ทั้งสองตกลงกันคือ เอ็มเจจะช่วยมุกดาออกมาจากตรงนั้นยังไงก็ได้แต่มีข้อแม้ว่าหลังออกมาจากตรงนั้นภาคินจะรับผิดชอบต่อและปล่อยตัวมุกดาให้เป็นอิสระไป แล้วภาคิณก็จะคอยสอดส่องอยู่ห่่างๆ เพราะอย่างน้อยๆ มุกดาก็ถือเป็นสายเลือดเดียวกัน "ถ้ามึงรู้ก็ทำตามที่เราตกลงกันไว้ด้วย" "วันนี้กูจะไปรับตัวน้องมึง ค่อยมารับที่คอนโดกู" "ตกลงตามนั้น" สองหนุ่มตกลงกันเสร็จภายในห้องก็กลับมาเงียบเหมือนเดิม ต่างคนต่างมีเรื่องอะไรให้คิด ••• @แหล่งให้บริการ ตกเย็นของวันก็ถึงเวลาเริ่มงานแล้ว มุกดาที่อยู่ในชุดเดิมอย่างเมื่อวานนั่งรวมตัวอยู่กับผู้หญิงขายบริการคนอื่นๆ และในขณะเดียวกันเสียงเปิดผ้าอย่างแรงก็ดึงความสนใจให้ทุกคนหันไปมอง "ใครชื่อมุกดา ไปต้อนรับลูกค้า" เสียงพูดจาห่ามๆ ของผู้ชายร่างสูงตัวโตทำให้เจ้าของชื่อสะดุ้งตกใจ "…" มุกดาค่อยๆ ยกมือขึ้นไม่กล้าสบตา จนผู้ชายคนนั้นตะโกนขึ้นมาอีก "ลุกขึ้น!" เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแล้วลุกขึ้นจากโซฟาเก่าๆ ด้วยหัวใจที่คล้ายกำลังจะกระดอนออกมาด้วยความกลัว "จะไปไหน หรอคะ…" "ทำงานของเธอ" ปึก! "อึก…" ร่างเล็กถูกผลักเข้าไปข้างในห้อง มุกดายืนเหงื่อตกเธอเพ่งมองประตูด้วยความหวาดกลัว ไม่นานเสี่ยทรงมีอายุก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มหื่นกาม "สวัสดีจ๊ะ หนูมุกดานี่สวยกว่าในรูปเยอะเลยนะ" มุกดาก้าวถอยหลังไปทีละก้าวจนร่างกายสะดุดล้มลงบนเตียงแล้วคนตรงหน้าก็เข้ามาคร่อมร่างของเธอ "กรี๊ดดดดดด!" หญิงสาวร้องกรี๊ดออกมาด้วยความหวาดกลัวแล้วพยายามขัดขืน สัญชาตญาณบอกให้เธอใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักออก "โธ่เว้ย! จะขัดขืนทำไมวะ!" เพี๊ยะ! "อยู่นิ่งๆ" ใบหน้าสวยถูกตบเข้าเต็มแรงจนความเจ็บมันเข้าเล่นงาน แขนเรียวถูกล็อกลงบนเตียงนอน มุกดาพยายามขัดขืนต่อแล้วลำคอก็ถูกเสี่ยคนนั้นซุกไซร้อย่างหื่นกาม "ปล่อยนะ ปล่อย!" เธอใช้แรงที่มีทั้งหมดพยายามขัดขืนแต่ก็ถูกกำปั้นต่อยเข้าที่ท้องอย่างแรงจนใบหน้าหวานเบ้ด้วยความเจ็บไม่สามารถขัดขืนได้อีกแล้ว "บอกให้อยู่นิ่งๆ ไงวะ!" "ปล่อยน้องดาไปเถอะ ขอร้อง" มุกดาใช้เสียงเอ่ยขอร้องพร้อมกับเสื้อที่กำลังจะถูกกระชากออก แต่เสียงอะไรบางอย่างก็ทำให้คนบนร่างเธอหยุดการกระทำ ปั้ง! "ใครอนุญาตให้มึงแตะของของกู" ••• มีคนมาทวงของตัวเองแล้วค่าาาาาาา?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more