EP05 แลกด้วยเงิน NC++

1230 Words

EP05 (มุกดา) ฉันรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกที่รุนแรงและถี่มากขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกตอนนี้กลับเป็นความเสียวซ่านแทนความเจ็บปวด เปลือกตาหลับลงแน่น ปากปล่อยเสียงครางออกมาอย่างทนไม่ไหว "อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว อื้อ!" ความใหญ่โตถลำลึกเข้ามาในร่างกายไม่หยุดราวกับคนอดอยาก เสียงลมหายใจอุ่นร้อนของเขายังคงเป่ารดใบหูทำให้ขนอ่อนทั่วร่างกายมันลุกชัน เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่นสลับกับเสียงมือหนาที่กำลังตบเข้าที่ก้นแรงๆ จนทำให้เผลอร้องกรี๊ดออกมา ร่างกายของฉันสั่นสะท้านแรงมหาศาลจากแรงคนตัวโต มันทั้งเสียวซ่านและจุกแน่นจนฉันแทบจะสำลักน้ำลายตนเองจากการครางไม่หยุด "อ๊า~ มุกดา" น้ำเสียงแหบพร่าครางออกมาข้างหู มือหนาจับใบหน้าหันกลับไปแล้วประกบจูบ เขามอบจูบดูดดื่มให้ฉันไม่หยุดพร้อมกับจังหวะการกระแทกของเอวสอบ "อื้อ!" ฉันครางออกมาลิ้นตวัดเลียตอบกลับโดยปริยาย เปลือกตาหลับพริ้ม ในตอนนั้นเองหน้าอกก็ถูกปลายนิ้วเขี่ยจนร่างกายมันสั่นสะท้านด้วยความวาบวาม "จะเสร็จ อื้มม" ใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังเหยเกด้วยความเสียวซ่านผละจูบออกแล้วพูด ใบหน้าของเขายังอยู่ใกล้กับฉันมากจนสำผัสได้ถึงลมหายใจ สายตาคู่นั้นคอยจับจ้องมองฉันไม่หยุด ก่อนที่ร่างกายของเราทั้งสองคนจะสั่นเป็นจังหวะถี่เร้า ฉันร้องครางออกมาเสียงดังลั่นห้องแล้วก็รับรู้ถึงนํ้าอุ่นร้อนที่พุ่งเข้าที่ต้นขาของตนเอง พอหันกลับไปมองด้วยความเหนื่อยล้าก็เห็นแก่นกายขนาดใหญ่กำลังกระตุกปลดปล่อยน้ำกามออกมาจนหมด หลังเสร็จกิจเขาก็ปลดกุญแจมือออกให้ แล้วลุกขึ้นจากเตียงเพื่อเดินไปหยิบชุดคลุมมาสวม ก่อนที่ร่างหนาจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ เขาเดินออกมาอีกทีก็เห็นฉันนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง "บริการครั้งแรกของเธอถึงมันจะห่วยแตกแต่มันก็ทำให้ฉันชอบนะ" เขาพูดออกมาพร้อมกับล้วงบุหรี่และไฟแช็กออกมาจากกางเกงแล้วจุดสูบ "น้องดาไม่ต้องการลูกค้าแบบคุณอีก" "แน่ใจหรอว่าไม่ต้องการ" "ค่ะ" "เกลียดฉันหรอ ที่พรากความบริสุทธิ์เธอไป" เขาถามแล้วเอนหลังพิงกับผนัง มืออีกข้างหนึ่งล้วงถุงกางเกง "น้องดาเกลียดทุกคนที่ทำให้น้องดากลายเป็นแบบนี้ ไม่เข้าใจด้วย" "ถึงฉันไม่เอา เธอก็โดนคนอื่นเอาอยู่ดี ยังไงอยู่ที่นี้ก็หนีไม่พ้นหรอก" คำพูดของเขายิ่งทำให้ฉันหวาดกลัวเหลือเกิน พอเพ่งสายตามองคราบเลือดบนเตียงแล้วก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยที่ชีวิตตัวเองมีจุดจบแบบนี้ "คุณไม่ต้องยํ้าหรอกค่ะ น้องดารู้แล้ว" "เพราะฉะนั้นเสียใจไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ" "ก็มันทำอะไรไม่ได้นิคะ" "เธอมันก็แค่ผู้หญิงขายบริการ ไม่มีใครสงสารหรอก มีแต่คนสมเพช" คำพูดนี้มันตำใจจนจุกแบบบอกไม่ถูก ฉันได้แต่จิกเล็บลงบนที่นอนแล้วอดกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา "ออกไปได้แล้วค่ะ" "ในฐานะที่ฉันได้ของสดใหม่ ฉันจะจ่ายเธอเยอะหน่อยแล้วกัน" พูดจบเขาก็พ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วทิ้งมวลลงบนถาดเขี่ยที่อยู่บนโต๊ะข้างกาย มือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกระเป๋าตังออกมาก่อนจะหยิบเงินสดออกมาเป็นปึก เขาไม่ได้นับแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วโยนเงินขึ้นจนมันปลิวล้วงหล่นบนพื้น ร่างนั้นเดินออกจากห้องไปพร้อมรอยยิ้มเหยียดหยาม ••• เอ็มเจเดินออกมาจากห้องหลังจากที่เขาหายเข้าไปสองสามชั่วโมงได้ พอเดินออกมาก็มายังที่เดิมและลูกน้องของเขาก็ยืนรออยู่ ขณะเดียวกันก็มีนิดและลูกน้องของเธออยู่เช่นกัน "เป็นยังไงบ้างคะคุณเอ็มเจ น้องบริการถูกใจรีเปล่า" นิดพูดจาประจบประแจงแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พอได้" ชายหนุ่มเอ่ยตอบแล้วหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา "คราวหน้ามาใช้บริการน้องใหม่นะคะ" "คงไม่มีคราวหน้าแล้ว" "ทำไมละคะ หรือว่าน้องทำอะไรพลาดไป ช่วยบอกนิดได้นะคะ" "ผมจะซื้อผู้หญิงคนนี้ ต้องการกี่บาท" คำถามของมาเฟียหนุ่มทำให้นิดอดที่จะอมยิ้มแก้มแทบแตกไม่ได้ "เจ็ดหลักพอค่ะ" พอนิดเสนอราคามาเอ็มเจก็ให้สัญญาณลูกน้องให้นำเช็คของเขามาให้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเขียนตัวเลขลงไป เป็นจำนวนห้าล้านบาท "หวังว่าราคานี้เธอจะพอใจ" เอ็มเจใช้มือเลื่อนเช็คไปยังตรงหน้านิดแล้วพูดออกมา เธอจึงหลุบตามองราคาบนเช็ค "ขอบคุณพระคุณอย่างมากค่ะคุณเอ็มเจ" นิดเอ่ยด้วยรอยยิ้มพึงพอใจก่อนจะยกมือขึ้นไว้อย่างอ่อนช้อย มุกดาเป็นผู้หญิงคนแรกที่มีคนต้องการซื้อด้วยราคาสูงขนาดนี้ "พรุ่งนี้ผมจะส่งตัวมารับเธอ" "ได้ค่ะ แต่น้องไม่ได้เอาอะไรมาเลยนะคะ" "เอาแค่ตัวยัยนั้นก็พอแล้ว" "ได้ค่ะ" "หมดธุระแล้ว ผมต้องขอตัวกลับก่อน" พูดเพียงเท่านั้นเอ็มเจก็ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วเดินออกจากสถานที่ขายบริการ ••• ทางด้านมุกดาที่พึ่งชำระล้างตัวและสวมเสื้อผ้าเสร็จเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ปรากฏว่าเป็นนิดที่ยืนรออยู่หน้าประตู "ตามฉันออกมา ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ" "ค่ะ" มุกดาพยักหน้าตอบแล้วเดินกำเงินตามนิดไปยังห้องห้องหนึ่ง พอเดินเข้าไปข้างในก็เป็นห้องอาหารหรูระดับหนึ่ง "นั่งลงสิ" นิดพยักหน้าเรียกแล้วหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ที่ภายในห้องมีแค่เธอกับมุกดา "เรียกน้องดามา คุณนิดมีอะไรรึเปล่าค่ะ" "ฉลองยังไงล่ะ สำครับคนที่ทำเงินให้ฉันมากที่สุด" นิดพูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม ทำให้หญิงสาวแสดงสีหน้างุนงงเล็กน้อย "คุณนิดหมายถึงอะไรหรอคะ" "ทานข้าวก่อนสิ ฉันจะได้เข้าเรื่อง" มุกดามองเมนูอาหารตรงหน้าแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนที่เธอจะจัดการกับอาหารตรงหน้าด้วยความหิวโหย และในขณะที่เธอกำลังกินนิดก็พูดขึ้นมาอีก "พรุ่งนี้เธอต้องออกจากที่นี้" พอได้ยินคำพูดของนิดมุกดาก็หยุดกินแล้วมองหน้าเธอ "คุณนิดไล่น้องดาออกหรอคะ หรือว่า…" "เปล่าหรอก มีคนซื้อเธอไปแล้วหน่ะ เขาคงจะชอบบริการของเธอน่าดู มาลองครั้งเดียวจ่ายเงินให้ฉันเลย" "คุณนิดหมายถึง คุณเอ็มเจ ใช่รึเปล่าคะ?" "ใช่ เธอต้องไปอยู่กับเขา" "ไม่ค่ะ" มุกดาส่ายหน้าปฏิเสธเสียงแข็ง "ทำไมล่ะ" "น้องดายอมขายตัวอยู่นี่ซะดีกว่า ดีกว่าไปอยู่กับมาเฟียแบบเขา จะโดนฆ่าตายตอนไหนก็ไม่รู้" "เธอต้องไป ฉันรับเงินคุณเอ็มเจมาแล้ว" "คุณนิด…" ••• บางทีอยู่กับเอ็มเจก็อาจจะดีก็ได้นะน้องดาาาา ยํ้าว่าอาจจะ!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more