zor bir çocukluk geçirmiştim ; kimsesiz , annesiz , babasız . Neyse ki ninem ve Dedem vardı , Onlar da olmasa yapayalnız bu dünyada ne yapardın bilmiyorum .
Bazen Öksüz dediler bazen Yetim , bazense yazık Bu garibana dediler ...
Çocukluğum hep bunları duymakla geçti . annesiz babasız olmak şu hayatta eksik olmak ne kadar zordu , hiçbirinin eminim hiçbir Fikri yoktu .
tek suçum günahım annemin ve babamın ölmüş olmasaydı , sanki onlar dünyada olsaydı ben ne kadar mutlu olurdum . Hayatım belki de bambaşka olurdu , ama her şey bir kader , Tabii ki Allah böyle uygun görmüş böyle olduama hep bir mücadele etmek zorunda kaldım , şu hayatta tutunabilmek için hep çok çalıştım Sadece çalıştım .
gözüm hiçbir şey görmüyordu , Çalışmaktan başka bir şey düşünemiyordum , ta ki 2 yıl önce okulların aç
