“ชุดสวยๆ ผมซื้อมาจากตลาด เอาไว้ใส่ไปเที่ยวกับผมนะ”
ไม่อยากจะเชื่อเลย เขาเอาใจใส่เธอขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่ากลัวอายเพราะคิดเธอไม่มีชุดสวยๆใส่ไปเที่ยวแน่ แต่ก็ช่างเถอะ รับไว้ก็ได้
“ขอบคุณค่ะ งั้นฉันจะรีบเอาไปซักนะคะ จะได้แห้งทันใส่พรุ่งนี้ ว่าแต่คุณจะออกเดินทางกี่โมงคะ”
“สายๆครับ ประมาณเก้าถึงสิบโมงเช้า เรามีรถของเราเอง ขับตรงไปอยุธยาเลย”
“อ้อ ค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะคะ”
“ครับ”
น้ำมนต์ยิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเดินขึ้นตลิ่งเข้าบ้านไป แล้วเปิดดูในกระเป๋าที่แบเรียลให้มา
“นี่มัน...” นอกจากเสื้อผ้าแล้ว ยังมีเงิน กับขนมให้เธออีกหรือนี่ มีจดหมายน้อยด้วย!
หญิงสาวรีบคลี่กระดาษขาวแผ่นเล็กออกอ่าน
For sister,Please accept it.
“สำหรับน้องสาว กรุณารับมันเอาไว้ รับมันในฐานะน้องสาวสินะ” น้ำมนต์หยิบชุดสวยๆออกมาด
