//ประเทศไทย// "ร้อนไหมน้องหญิง" เพียงรถยนต์จอดสนิทในเขตรั้วบ้านหลังโตกว้างขวาง คนเป็นพี่ก็เอ่ยถามน้องสาวที่เอาแต่โบกมือพัดไปมา ด้วยอากาศของประเทศไทยที่แดดจ้า จนใบหน้าขององค์หญิงชุ่มไปด้วยเหงื่อ แถมชุดที่ใส่ก็ปกคลุมไปทั้งร่าง มีเพียงดวงตาที่ละห่างจากการปกปิดจากผ้า "ร้อนมากเพคะ" องค์หญิงจัสทีน่าบอกเล่า "ชุดของน้องหญิงไม่เหมาะกับภูมิอากาศของที่นี่ พี่ว่าน้องควรเปลี่ยนนะจะได้สบายตัว" เกรย์สันเสนอเห็นแล้วก็นึกสงสารคนเป็นน้องที่เหงื่อไหลไคลย้อย "ได้เหรอเพคะ? แต่น้องไม่มีชุดแบบอื่น น้องไม่คิดว่าจะร้อนมากมายขนาดนี้ อีกอย่างมันกะทันหันน้องเตรียมเสื้อผ้าไม่ทันด้วย" องค์หญิงจัสทีน่าย้อนถามด้วยน้ำเสียงระรื่นตื่นเต้น ก่อนจะปรับเป็นปกติ ก้มมองชุดที่พะรุงพะรังของตัวเอง บอกเล่าในเหตุผลให้คนเป็นพี่ได้เข้าใจ "คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง...น่าจะได้แหละ เดี๋ยวพี่ให้คนเตรียมให้ หรือว่าน้องหญิงอยากไปเลือกซื้อเอง