เมฆาตกใจกับเลือดของตัวเองที่มีอยู่เต็มผ้าปูที่นอน ตกใจกับรอยฟันของเพียงขวัญที่กัดเข้าเต็มที่บนแขนของเขาทั้งสองข้าง ไม่คิดว่าเด็กนั่นจะกล้า เขาระงับอารมณ์ไม่ได้เลยจริงๆตกใจกับอารมณ์ของตัวเองที่หงุดหงิดไปหมดตั้งแต่ทรงกลดโทรมา เพียงขวัญเถียงเขา เขาก็ทำตามใจตัวเอง ลืมว่าเพียงขวัญเจ็บ รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป เขาไม่ได้ไปหาหมอ ใช้น้ำสะอาดล้างแผล ออกตามหาเพียงขวัญทันที แต่ไม่ทันแล้ว ไม่รู้ด้วยว่าไปไหน เด็กนั่นจะไปไหนได้ เงินไม่มีแถมเจ็บ
เมฆาร้อนใจเขาคิดไม่ออกว่า เพียงขวัญจะไปที่ไหน เขาให้คุณสมหมายเช็คประวัติของเพียงขวัญอย่างละเอียดอีกครั้ง เพื่อนสนิททุกคน เพียงขวัญไม่ได้ไปหาใครเลย ที่บ้านไม่มีใครรู้ว่าเพียงขวัญมากรุงเทพฯกับเขา น้องชายบอกว่าพี่สาวทำงานอยู่ที่จันทบุรี วันนี้ช่วงเช้ายังคุยไลน์กับพี่สาวอยู่เลย เพียงขวัญไปไหน อยู่กับใคร เขาโทรหาป้าจันลุงคิด ไม่มีแม้เงาเพียงขวัญ ใครจะบ้ากลับไป
เมฆ
