ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“กะทิ! แม่ให้มาปลุกไปกินข้าว กะทิ! ตื่นยัง จะเที่ยงแล้วนะเว้ย” เสียงปวริศดังอยู่หน้าห้อง เขาทุบประตูอยู่หลายครั้ง จนกณิศาตัดสินใจเดินไปเปิดประตูให้เขา
“พี่ปั้น เข้ามาทำไม!” เธอรีบดึงแขนพี่ชายเอาไว้ เมื่อเขาผลักเธอให้พ้นทางเดินและตรงเข้ามาในห้องนอนโดยไม่ได้รับอนุญาต
“เมื่อคืนนอนตอนไหน” เขาถามน้องสาวอย่างจับผิด
“จำไม่ได้หรอก” เธอตอบและเดินไปยืนบังโทรศัพท์มือถือที่มีกระดาษโน้ตของบาสเตียนแปะอยู่
“เมื่อคืนฉันกลับมาถึงบ้านตอนตีหนึ่ง ฉันได้ยินเสียงแปลกๆ ดังออกมาจากห้องแก”
“เสียงอะไรพี่ปั้น”
“เหมือนแกไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียว” ปวริศไม่อยากพูดว่าได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังร่วมรักกันอยู่
“พี่ปั้นกำลังจะทำให้กะทิหลอนนะ”
“มันไม่ใช่เสียงผีหรอก แต่มันเป็นเสียงจากอะไรที่ฉันมองไม่เห็นเหมือนกัน”
“พี่ปั้น... กะทิกลัวนะ”
“ช่างเถอะ ไม่มีอะไรหรอก อาบน้ำแล้วรีบลงไปได้ละ พ่อกับแม่รออยู่”
“อ
