สามชั่วโมงผ่านไป กณิศางัวเงียตื่นขึ้นมา เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอนของบาสเตียน และใส่เสื้อผ้าชุดเดียวกับที่เขาเป็นคนถอดออก
หน้าเธอแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อคิดถึงภาพความสัมพันธ์ของตัวเองและบาสเตียน คำพูดที่แสนอ่อนหวานของเขา ใบหน้าของเขาที่สำนึกผิด ทำให้เธอเลือกที่จะโยนความรู้สึกโกรธทิ้งไป ผู้ชายปากร้ายอย่างเขา อยู่ดีๆ ก็เอ่ยคำขอโทษ เขากลัวว่าเธอกับชานนท์จะมีอะไรกันจริงๆ ใช่ไหม เขาประชดและหึงเธอกับชานนท์ใช่ไหม...
“ตื่นแล้วเหรอกะทิ” บาสเตียนเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับน้ำเปล่า
“ค่ะ” เธอตอบและพยายามจะซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ ไม่กี่ชั่วโมงทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปได้เพียงนี้ น้ำเสียงแบบนี้เขาไม่เคยพูดกับเธอเลยด้วยซ้ำ
“ผมเตรียมน้ำมาไว้ให้ เพื่อว่าคุณตื่นมาแล้วหิวจะได้ดื่มเลย”
“ขอบคุณค่ะ”
“ถ้าคุณตื่นแล้ว ดื่มน้ำเยอะๆ แล้วไปอาบน้ำนะครับ”
“แล้วคุณ...” กณิศาสงสัยว่าเขาทำอะไรอยู่แต่ก็
