Gözlerimi ağır ağır açarken kafamı hafifçe çevirip odada göz gezdirdim. Tek kişilik koltuğun üstünde uyuyakalan Aral'a gülümserken yüz ifadesinden ne kadar huzursuz olduğunu anlamamak mümkün değildi.
Kollarını göğsünde kavuşturmuş öylece uyuyordu ama üstüne de bir şey örtmemişti, üşüyecekti.
Daha hava aydınlanmadığına göre hala sabah olmamış gibiydi. Koltuğun üstünde gördüğüm battaniyeyle yattığım yerden doğruldum. Bu gece yanımda kalacağını bile tahmin etmemiştim, yani eve falan giderdi en azından. Ama sabahtan beri yanımdaydı o.
Ayağıma Nergis teyzenin getirdiği kıyafetlerin arasında olan terliği geçirip ayağa kalktım. Neyse ki ayaklarım hala sağlamdı.
Yarın balo vardı ve ben bir önceki geceyi hastanede geçiriyordum, cidden muazzam. Battaniyeyi alıp Aral'ın yanına döndüğümde biraz
