Ona şaşkınlıkla bakışımdan istifade edip indi arabadan. " Hadi gidiyoruz. " Kapının girişindeki kalabalığı fark etmemek mümkün değildi.
Kapım açılınca topuklu ayakkabıların üzerinde duracağım kadar özgüveni bekledim. Tamam yapabilirdim canım, hayır yani neleri neleri yapmıştım. Bunu mu yapamayacaktım ?
Hiç bilmediğim halde ata binmiş, Aral'a gerektiğinde kafa tutmuş, hatırlamadığı ailesinin acısını gün be gün içinde büyütmüş bir kızdım ben. Bunu da başarabilirdim.
Attan düşmüştüm belki ama olsun, sonuçta tecrübe etmiştim.
Aral'ın koluna girerken endişeyle ona baktım. " İyi misin ? " kafamı aşağı yukarı sallarken beni onayladı o da.
Mermer merdivenlerden ağır ağır çıkarken kolumdaki askının elbisemle olan uyumuna bir kez daha mutlu oldum. Hiç sırıtmıyordu hatta bundan sonra da bu reng
