ร้ายริษยา

EP 21

“เดียร์! มาแล้วเหรอลูก”

เสียงแม่ดังมาจากครัว ทำให้ลูกที่เพิ่งเปิดประตูบ้านมาต้องหันไปมอง ก็เห็นท่าทีอ่อนแรงของแม่เดินประคองชามมาม่าผัดออกมา

“แม่จ๋า! รอก่อนได้มั้ยจ๊ะ เดี๋ยวเดียร์จะทำของอร่อยๆ ให้กิน นี่ไง! เดียร์ซื้อของมาเยอะแยะเลย แม่จ๋ารอแป้บนะจ๊ะ”

ลูกสาวกุลีกุจอเข็นกระเป๋าข้าวของเดินเข้าครัวเล็กๆ ผู้แม่มองตามด้วยความสงสัย ว่าลูกได้เงินมาจากไหนไปซื้อหา แต่ก็คิดขึ้นได้ว่าไปทำงานเมื่อคืนนี้ กับยืมเงินรุ่นพี่ไปจ่ายค่าเทอม เลยเหมารวมว่า ลูกอาจจะลืมมาไว้ใช้จ่ายอย่างอื่นด้วย

“ซื้ออะไรมาบ้างล่ะเดียร์ เยอะแยะไปหมด เดี๋ยวก็ไม่มีเงินไว้ใช้จ่ายอีกหรอก ว่าแต่ยืมเงินจากรุ่นพี่มาเยอะเหรอ”

ร่างผอมแห้งที่ถูกโรคร้ายรุมเร้านั้น ทรุดกายลงนั่งโซฟาบุนวมเก่าทว่าสะอาดสะอ้าน มองลูกสาละวนกับการขนของออกจากถุง ด้วยท่าทีกังวลน้อยๆ เพราะไม่อยากให้ลูกใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย เมื่อรายจ่ายสำคัญยังคงรออยู่

“ไม่เยอะมากหรอกจ้ะแม่ แค่พอจ่ายค่าเทอม กับเอาไว้ใช้เทอมหน้าเท่านั้นจ้ะ”

แม้ในใจจะรู้สึกผิดไม่น้อยที่โกหกแม่ แต่ถ้าการพูดความจริงแล้วทำให้อะไรต่อมิอะไรแย่ลงก็คงไม่น่าจะดี

“แม่จ๋ารอก่อนนะจ๊ะ เดียร์จะทำสุกี้ให้กินจ้ะ”

ปริยกรบอกตัวเองว่าไม่ได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยแต่อย่างใด ในเมื่อของสดทุกอย่างที่ซื้อหามา เอาไว้ทำอย่างอื่นได้อยู่แล้ว จะเพิ่มขึ้นมาหน่อยก็แค่น้ำจิ้มสุกี้เท่านั้น

และแม้จะปวดหัวกับตัวรุมๆ แต่ก็อยากทำของอร่อยๆ ให้แม่กิน หลังจากต้องทนกินผัดผักกับแกงเหลือจากบ้านใหญ่มาหลายเดือน

“แม่นอนรอก่อนก็ได้จ้ะ”

หลังจากส่งกระดูลงไปต้มน้ำซุปแล้ว ลูกสาวหันมายิ้มบางๆ ให้แม่ ก่อนจะเดินเข้าห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นชุดอยู่กับบ้านสบายๆ คือกางเกงขาสั้นระดับเข่ากับเสื้อยืดพอดีตัว ยาแก้ปวดสองเม็ดก็ถูกส่งเข้าปากอย่างรวดเร็ว เพราะเริ่มปวดหัวหนักขึ้นแล้ว

พอออกมาก็รีบเอากระทะไฟฟ้า ไปตั้งไว้โต๊ะสารพัดประโยชน์ที่มีเพียงตัวเดียวในบ้าน พอจะกินข้าวก็กลายเป็นโต๊ะอาหาร พอจะทำงานส่งก็เปลี่ยนสภาพเป็นโต๊ะทำงานไป เป็นแบบนี้มาตั้งแต่จำความได้แล้ว ปรียามองท่าทีคล่องงานของลูกด้วยความปลาบปลื้มใจ

ไม่เสียแรงที่สู้อุตส่าห์กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูด้วยความเหนื่อยยากทั้งทางกายและใจ เพราะตอนท้องนั้น ตัวเองถูกคุณผู้หญิงรังควานจนแทบจะอยู่บ้านนี้ไม่ได้ ดีที่คุณผู้ชายมาคอยปกป้องไว้ ด้วยการไม่ให้ทำงานอะไรอีก นอกจากอยู่บ้านเฉยๆ กับรับเงินเป็นรายเดือน

ไหนจะได้เงินพิเศษจากคุณผู้ชาย เวลามาหาในยามค่ำคืนอีก ความเป็นคนที่เคยลำบากมาทำให้ปรียาต้องเก็บออมเอาไว้อย่างดี ไม่จ่ายอะไรสุรุ่ยสุร่าย

และนั่นก็เป็นผลดีในเวลาถัดมา เพราะท้องโย้จนทำอะไรไม่ถนัด บวกกับเรือนร่างอ้วนฉุขึ้นเมื่อจำเป็นต้องบำรุงร่างกายเพื่อลูก

ทำให้คุณผู้ชายหายหน้าไป เงินพิเศษที่เคยได้ก็หดหาย มีแค่เงินเดือนเท่านั้นที่โอนเข้าบัญชีเป็นประจำ ปรียานอนร้องไห้ทุกค่ำคืน เพราะรักคุณผู้ชายซึ่งเป็นชายคนแรกจนหมดใจ

บอกกับตัวเองว่า จะต้องทำให้ตัวเองกลับมาสวยอีกครั้ง เพื่อที่จะได้ดึงเอาคุณผู้ชายกลับมาหาตัวเองอีก

และก็ทำสำเร็จ หลังจากคลอดลูกได้หนึ่งปี จะด้วยความลำบากที่ต้องเลี้ยงลูกตามลำพัง ชนิดต้องอดตาหลับขับตานอน หรือเพราะแรงรักที่มีต่อคุณผู้ชาย

นั่นทำให้ปรียาสามารถลดน้ำหนักให้กลับมาผอมเพรียวได้เหมือนเดิม จนสามารถดึงคุณผู้ชายกลับมาหาได้เหมือนเดิมอีก ตอนนั้นชีวิตจึงมีความสุขไม่น้อย

แทบจะทุกค่ำคืนคุณผู้ชายก็จะมาหา มามอบบทรักอันเร่าร้อนและถึงพริกถึงขิงให้ ก่อนจะจากไปก็ทิ้งเงินพิเศษเอาไว้ให้เหมือนเคย ปรียารู้ดีว่าจะดึงคุณผู้ชายไว้กับตัวได้อีกไม่นานแน่

เงินทุกบาททุกสตางค์จึงไม่ถูกจับจ่ายหากไม่จำเป็น ข้าวปลาอาหารก็กินจากบ้านใหญ่ แม้จะถูกทั้งคุณผู้หญิงและบริวารใหม่ๆ ว่าแดกดันยังไงก็จำต้องทน เพื่อตัวเอง และลูก

แล้วเรื่องที่ปรียาคิดและกลัวไว้ก็มาถึง หลังจากนั้นเพียงแค่สามปี คุณผู้ชายผู้มักจะใช้ผู้หญิงเปลืองราวกับรองเท้า หนีหน้าไม่มาหาทุกค่ำคืน แต่จะมาอาทิตย์เว้นอาทิตย์

ต่อไปก็เป็นเดือนเว้นเดือน แล้วเลื่อนเป็นปีเว้นปี จนหนักๆ เข้าก็ไม่มาหาอีกเลย ปรียารู้จากคนในบ้านว่า คุณผู้ชายไปได้เด็กสาวรุ่นลูกคนใหม่

ที่แอบไปซื้อคอนโดให้อย่างลับๆ แต่คุณผู้หญิงก็ตามไปเล่นงาน จนต้องพาย้ายไปที่อื่นอีก ปรียาให้เศร้าเสียใจกับคุณผู้ชายเหลือกำลัง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เพราะพลาดพลั้งในครั้งแรกเมื่อคุณผู้ชายเข้าหา ส่วนครั้งต่อๆ มาก็เริ่มมีความรักเกิดขึ้น และต้องพึ่งพาบ้านหลังนี้ไว้ซุกหัวนอน ลูกก็ต้องร่ำเรียน แม้จะถูกคุณผู้หญิงมากลั่นแกล้งยังไง

แต่ก็ไม่อาจจะไปไหนได้ สิ่งดีที่คุณผู้ชายให้ปรียากับลูกอีกอย่างก็คือ

‘นี่บ้านของฉัน ฉันจะให้ใครอยู่หรือเลี้ยงใครเอาไว้ก็ได้ ย่าไปยุ่งกับยาและลูกอีก ให้ต่างคนต่างอยู่ เข้าใจนะ’

ปรียายังจำคำของคุณผู้ชายได้ดี ในเย็นวันหนึ่ง หลังจากตัวเองถูกคนของคุณผู้หญิงเล่นงานอย่างหนัก ด้วยการชวนทะเลาะแล้วลงไม้ลงมือตบดี จนหน้าช้ำบวมตอนไปเอามื้อเย็นในครัว

เคราะห์ดีคุณผู้ชายกลับบ้านเร็ว จนมาได้เห็นเหตุการณ์เข้า ไม่อย่างนั้น ปรียาก็จะต้องถูกรังแกแบบนี้ไปตลอด

แต่สิ่งที่คุณผู้ชายทำร้ายปรียากับลูกทางอ้อม ซึ่งปรียาไม่รู้ว่าคุณผู้ชายจงใจหรือเพราะตัดความรำคาญกันแน่ นั่นคือให้รับเงินเดือนค่าใช้จ่ายจากมือคุณผู้หญิง แทนการโอนเข้าบัญชี

และนับตั้งแต่นั้นมา ก็ถูกกลั่นแกล้งมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นการจ่ายไม่ครบ จ่ายช้า หนักๆ เข้าก็ไม่จ่ายเลยกระทั่งทุกวันนี้