ซึ่งเป็นไปตามคาดเมื่อใบหน้าของฟ้าใสแดงก่ำ หญิงสาวโมโหจนควันออกหู เมื่อถูกหลอกใช้ซึ่งๆ หน้า แต่ก็พยายามสงบสติอารมณ์เพราะไม่อยากมีเรื่องในบริษัท เพราะอาจจะทำให้มีข่าวลือเสียหายมากกว่านี้ออกไป หากเรื่องไปถึงหูอดิราชเข้า เธอก็กลัวว่าจะทำให้เขาผิดหวัง
ฟ้าใสนับหนึ่งถึงสิบในใจ จากนั้นช้อนสายตามองคนตัวโตที่ชอบกวนประสาทหน้าตายอีกครั้ง
“ฉันไม่พอใจค่ะ”
อัคนีเลิกคิ้วเล็กน้อย เธอควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก นึกว่าจะโมโหที่เขาหลอกใช้เธอมากกว่านี้เสียอีก
“เธอโมโห?”
ฟ้าใสยกมือขึ้นกอดอกพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น
“ถ้าเป็นคุณ คุณจะโมโหไหมล่ะคะ ที่อยู่ๆ ก็กลายเป็นไม้กันหมาโดยไม่ได้รับการยินยอม”
แล้วแผนที่จะแยกอัคนีออกจากตัวเองก็พังป่นปี้ไปหมดแล้วด้วย อรจิราจะต้องเขม่นเธอมากกว่าเดิมแน่ แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะทำอะไรเธอไม่ได้ แต่เธอก็ยังอึดอัดกับสายตาไม่พอใจนั้นอยู่ดี หลังจากนี้จะกล้าเดินเข้ามาในบริษัท
