หญิงสาวฟังแล้วยิ่งขมวดคิ้ว เธอนิ่งไปเพราะคิดจะหลีกเลี่ยงการโต้เถียง แต่เมื่อคิดถึงคำที่อัคนีตำหนิ อยู่ๆ ก็ทำให้เธอใจกล้าขึ้นมาทันที
“ก็ฟ้าอยากไปเล่นเดินตากแอร์ในห้างนี่คะ ฟ้าอยากกินบิงซูค่ะ คุณอัคนีก็ไปทำงานสิคะ ฟ้าไปคนเดียวได้ ทำไมฟ้าต้องรอคุณด้วย”
อัคนียกยิ้มมุมปากหลังจากได้ฟังความต้องการของหญิงสาว และนี่เป็นครั้งแรกเลยที่เธอพูดยาวขนาดนี้
ไม่เลวเลยแฮะ
ฟ้าใสเห็นคนข้างกายกระตุกยิ้มก็ยิ่งไม่สบอารมณ์
“ยิ้มอะไรคะ”
“ยิ้มให้คนโมโหหิว”
“ใช่ค่ะ ฟ้ากำลังโมโหหิว แล้วทำไมฟ้าต้องเอาเวลาที่จะไปกินของอร่อยๆ มารอคุณด้วย”
“ฉันนึกว่าเธอเป็นคนใจเย็นกว่านี้เสียอีก”
ฟ้าใสอ้าปากค้างเมื่อถูกเหน็บแนมซึ่งหน้า
“ฟ้าไม่เคยพูดสักหน่อยว่าเป็นคนใจเย็น ฟ้าก็แค่ขี้เกียจคุยกับคนไม่มีเหตุผล”
“ตอนนี้ก็พูดเยอะขึ้นด้วย”
“ก็คุณบอกให้ฟ้าพูดนี่ ฟ้าก็พูดแล้วไงคะ คุณรำคาญแล้วเหรอคะ ให้ฟ้าเงียบก็ได้นะ” คนตัวเล็กประชด พ
