อัคนีขมวดคิ้ว รู้สึกขัดใจเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าไม่ยอมคล้อยตามเขาง่ายๆ แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่ายๆ เหมือนกัน เพราะแม้แต่การเจรจากับนักธุรกิจด้วยกันเอง ก็ยังต้องใช้เวลา
“พ่อฉันไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว”
ฟ้าใสช้อนมองคนตัวโตด้วยความรู้สึกสับสน เธอไม่แน่ใจว่าความรู้สึกนี้คือความรู้สึกอะไรกันแน่ แต่ที่มั่นใจ คือเขากำลังทำให้เธอหวั่นไหว
“แต่...”
“ฟ้าใส”
คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่ออยู่ๆ อัคนีก็ยกมือขึ้นมาสัมผัสแก้มของเธอ แต่เธอกลับไม่รู้สึกรังเกียจสัมผัสของเขาเลยแม้แต่น้อย และสายตาเว้าวอนตรงหน้า ก็กำลังทำให้เธอใจอ่อน
“ฉันไม่ขอให้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉันก็ได้ แต่ฉันอยากเข้าไปอยู่ในชีวิตของเธอ มีหลายเรื่องที่ฉันยังต้องค้นหาคำตอบ และคนที่จะให้คำตอบฉันได้ก็คือเธอ... ทำไมพวกเราไม่มาแต่งงานกัน”
ฟ้าใสมองคนที่อยู่ๆ ก็กระโดดข้ามขั้นตอนอย่างบ้าบิ่น นี่เขา...
“เป็นบ้าไปแล้วจริงๆ”
อัคนียิ้มกว้างหลังจากเห็นแสงสว่า
