Pagkatapos nang nangyari sa restaurant ay hindi na nakita pang muli ni Nathalie si Rafa. Kahit sa opisina ay hindi na ito pumupunta. Aaminin niya ay namimiss niya ito. Naisip rin niya na baka masaya ito sa piling ni Cheska. Naiisip niya pa lang ito ay nasasaktan na naman siya. Bumalik siya sa dating Nathalie. Ang dating tahimik at puno ng kalungkutan. Palagi rin siyang pumupunta sa kanyang mommy. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ito gumigising.
Maagang umuwi si Nathalie at dumaan muna siya sa bookstore para bumili ng kailangan niya sa trabaho. Paglabas niya ay nakita niyang nasa isang restaurant si Cheska at kasama nito si Rafa. Agad na umiwas ng tingin si Nathalie. Dahil tama siya mukhang masaya ito sa piling ng pinsan niya.
Nawalan na siya ng ganang mag-ikot kaya umuwi na lang siya. Nawawalan na siya ng pag-asa. Isang buwan na lang ang binigay na palugit ni Jerome sa kanya.
"Bakit ngayon ka lang?" Tanong ng daddy niya sa kanya.
"May binili lang ho ako." Sagot niya sa ama dahil halatang galit na naman ito.
"Magbihis kana dahil dito magdidinner ang fiance mo dito. Mas okay na maging mabuti ka sa kanya," saad nito bago siya iniwan.
Napabuntong hininga na lang si Nathalie dahil palagi ng pumupunta si Jerome sa kanilang bahay. Kahit na nasasakal na siya ay pinipilit niyang sumunod kanyang daddy. Kung babalakin naman niyang umalis ulit ay hindi na niya kaya. Paano na ang mommy niya? Sinong mag-aalaga dito? Alam niya na hindi naman maasahan si Cheska.
Hindi muna lumabas si Nathalie dahil mas gusto niyang magpahuli. Ayaw niyang makipag-usap sa lalaki. Nang tawagin siya ng isa sa mga katulong ay kaagad na bumaba ai Nathalie. Umupo siya sa tabi ni Jerome. Hindi rin niya inaasahan na isasama ni Cheska ang boyfriend. Kagaya ng palagi niyang ginagawa ay hindi niya ito sinulyapan. Ayaw niya dahil baka maiyak lang siya.
Pagkatapos kumain ay tumambay siya sa bakanteng lote sa likod ng bahay nila. Humiga si Nathalie sa damuhan at tumingin sa mga bituin. Binabalikan niya ang alaala na kasama ang kanyang mommy. Hindi maiwasan ni Nathalie na hindi umiyak. Sinisisi niya ang kanyang sarili sa nanyari. Paano kung hindi siya umalis? Alam niya na kasalanan niya ang lahat? Mahal na mahal niya ang kanyang mommy. Naging malinaw sa kanya ang lahat, ang lahat ng ginawa ng mommy niya para protektahan siya laban sa daddy niya.
"Are you okay?" Nagulat si Nathalie dahil biglang dumating ang binata.
"Anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong niya kay Rafa.
"Nagpapahangin."
"Baka hanapin kana doon ng girlfriend mo," saad niya sa binata.
"Hayaan mo siya. Nat, namimiss na kita." Biglang pahayag nito sa dalaga.
"Maging masaya na lang tayo sa buhay natin Rafa. Sa totoo lang bagay kayong dalawa ni Cheska," malungkot na sambit ni Nathalie kahit na nadudurog siya sa loob.
"Pero ikaw ang gusto ko," sagot niya na ikabigla ni Nathalie.
"A-Ako gusto mo?" Hindi makapaniwala si Nathalie sa kanyang narinig.
"I like you so damn much! I never courted Cheska. Gawa-gawa lang niya ang mga sinabi niya. Hindi ko siya girlfriend," paliwanag ni Rafa sa dalaga. Hindi na niya kaya ang pagbalewala sa kanya ni Nathalie. Pakiramdam niya ay mababaliw na siya.
Kaya kahit ayaw niya at naiirita siya kay Cheska ay pinilit niya itong pakisamahan para makita lang niya ang dalaga.
"Sabihin mong nagbibiro ka lang?"
Kinabig ni Rafa ang dalaga at hinalika niya ito sa labi. Nais niyang iparating na seryoso siya at talagang gusto niya ang dalaga.
Nagulat man si Nathalie ay kaagad rin niyang tinugon ang halik ng binata. Hindi siya makapaniwala na gusto siya nito. Parang tumalon ang puso niya sa sobrang saya. Sobrang namiss rin niya ang labi ng lalaki. Naging malamin ang naging halikan nila at naging mapusok.
"Uhm.." pinipilit nilang pigilan ang ungol nila dahil baka may makarinig.
Dinaganan ni Rafa ang dalaga. Napakalambot at napakasarap ng labi ng dalaga. Palagi niya itong hinahanap-hanap. At ngayon na natikman niya ito ulit ay hindi na niya kaya pang pigilan ang kanyang sarili. Nawalan na ito ng pakialam kung nasaan man sila ngayon.
"I want you Nat, i want you so bad." Bulong niya sa tainga ng dalaga.
"Baka may makakita sa atin dito," pigil ni Nathalie kay Rafa. Natatakot siyang may makakita sa kanila kahit na madilim ang buong paligid.
"Just give me five minutes Hon," sabi nito kaya napangiti naman ang dalaga.
Hindi na nagawang sumagot ni Nathalie dahil nalulunod na siya sa sarap na pinapalasap sa kanya ni Rafa. Pumwesto ito sa gitna niya itinutok nito ang handang-handa nitong sandata. Matagal na ang huli nilang pagtatalik kaya mahihirapan si Rafa na pumasok.
Sobrang sikip kasi nito. Hindi naman mapakali si Nathalie natatakot siyang baka mahuli sila ng mga ito. Pero hindi niya kayang pigilan ang kanyang sarili dahil nasa bukana na niya ang sandata nito. Unang pasok pa lang ng binata ay nakaramdam siya ng sakit. Pero tiniis iyon ni Nathalie dahil alam niya sarap na ang susunod na mararamdaman niya.
"Ughh!" Bigla siyang napaungol dahil isinagad ni Rafa sa loob niya ang kahagdaan nito.
"Fvck! Hon, i miss you. This is heaven! Damn, i always dreaming this. Ahhh, it so hot inside you. And you're so fvcking tight, sinasakal mo ang kaibigan ko." Mahinang bulalas ni Rafa.
"Move now," utos ni Nathalie sa binata dahil nais na niya itong maramdaman. Gumalaw naman si Rafa at bawat pasok niya ay may halong panggigil. Nagdito sila sa damuhan and they make love. Kapwa pinipigilan nila ang humalinghing. Siguro kung naroon sila sa condo ng binata ay panay ang sigaw ni Nathalie sa pangalan ng binata.
"Ahhhh, Rafa malapit na ako."
"Me too, hon.... Let's c*m together... Ohhh.. This is so Fvcking good..." At sabay silang nilabasan.
Nanginig ang binata sa ibabaw niya. Kapwa ito hinihingal.
"Thank you hon, see you later. Don't lock your door, okay."
"Dito ka matutulog?" Hindi makapaniwalang tanong ni Nathalie sa binata.
"Yeah, just wait for me. Papasok na ako," paalam nito sa dalaga.
Hindi naman makapaniwala si Nathalie sa nagyari sa kanila ni Rafa. Hindi niya aakalain na kaya nilang gawin iyon sa damuhan. Hindi naman niya mapigilan ang ngiti sa kanyang labi. Kaagad niyang inayos ang sarili. Mabilis siyang bumalik sa kanyang silid. Nagbabad siya sa bathtub at sinigurado noya na mabango siya pagpasok ni Rafa mamaya.
Panay ang tingin ni Nathalie sa oras dahil hindi siya makatulog. Pero ala una na at hindi pa rin pumapasok si Rafa. Inaantok na ang dalaga kaya natulog na ito. Pero nagising na lang siya na may umaangkin na sa kanya. Napangiti naman siya dahil nandito na ang binata. At pinagsaluhan nila ang isang mainit na tagpo.
Kinabukasan ay umalis siya kasama si Jerome pupuntahan nila ang designer na gagawa ng kanyang gown. Kahit na masakit ang katawan niya ay pinilit niyang kumilos ng normal.
"You're so gorgeous babe," nakangiting papuri ni Jerome sa kanyang fiance.
"Thank you," mahinang anas ni Nathalie.
Ang dami nilang ginawa ngayon dahil malapit na ang wedding nila. Sumunod nilang pinuntahan ay food tasting. Wala namang nagawa si Nathalie kundi ang sumang-ayon sa mga gusto ni Jerome.
Lumipas pa ang mga araw at palapit ng palapit ang magiging kasal nila.
Nagvibrate ang phone niya kaya sinilip niya ito. Napangiti siya dahil si Rafa pala ang nagtext. Simula noong gabi na may nangyari sa kanila ay palagi na niyang palihim na kinatatagpo si Rafa. Naging lihim niya itong boyfriend. Alam niya na magagalit ang daddy niya kapag nalaman nito na may karelasyon siya sa iba. Hindi niya kayang pigilan ang damdamin niya. Mahal niya ang lalaki at ang kasal na magaganap ay napilitan lang siya.
"Are you listening babe?" Tanong ni Jerome dahil napansin niya na nakangiti ang babae habang nagbabasa ng text message sa phone nito.
"Sorry, nagtext lang kasi ang friend ko. Nagyaya sila na lumabas kami mamayang gabi."
"That's good idea babe, can i come?"
"I-Ikaw kung gusto mo," napipilitang sagot ni Nathalie.
"I'm so excited na, i can't wait to call you Mrs. Cruz."
Ngumiti na lang siya dahil ang nasa isipan niya. Mas lalo naman siyang hindi excited. Kung puwede lang tumakas ay gagawin niya pero hangga't kaya niyang tiisin ang lahat ay gagawin niya.
Samantala sa ospital. Gumising na si Lora. Lalong nagbunyi si Arthur dahil magiging pabor sa kanya ang lahat. Ang buong akala niya ay hindi na magigising ang asawa niya. Kahit na hindi niya ito mahal ay mas mahal naman niya ang kayaman nito.
"Thank God, you're awake. Akala ko hindi kana gigising. Pumayag na ang anak natin na magpakasal kay Jerome."
Tumingin lang si Lora sa kanyang asawa. Nang dahil sa nangyari ay doon siya naliwanagan na sarili lang ni Arthur ang palagi nitong iniisip. Isa itong gahaman at alam niyang kayamanan lang niya ang nais nito. At doon rin niya natuklasan ang sekreto ng kanyang asawa. Ang kawalang hiyaan at kahayupan nito.