ธรรมดาแสนพิเศษ#1

1232 Words

ดามิทรีใช้เวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมงในการนำแล็ปท็อปไปยังร้านของเพื่อนสนิทในเคนชิงตัน หนุ่มไอทีหน้าอ่อนทว่าฝีมือไม่อ่อนรับเครื่องไปพร้อมกับถามซักไซ้ตามประสาเพื่อนสนิทที่เคยอยู่ชมรมเดียวกันเมื่อครั้งอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย “นี่แล็ปท็อปใคร กู้วิทยานิพนธ์หมายความว่าไง มองจากดาวอังคารก็รู้แล้วว่านี่ไม่ใช่ของนายหรอก กัปตัน บอกมาซะดี ๆ" ช่างซ่อมพ่วงตำแหน่งเจ้าของร้านหรี่ตามอง ขณะที่มือก็รัวลงไปบนแป้นพิมพ์เพื่อทำการคีย์ข้อมูลบางอย่าง ดามิทรีมองตามอย่างไม่เข้าใจเท่าไรนัก ทั้งยังพยายามเมินสิ่งที่เพื่อนกำลังพยายามซัก “อย่ามาทำตัวรู้มากน่าแมธ จะทำอะไรก็รีบทำเถอะ ขอแค่ได้ไฟล์วิทยานิพนธ์ในเครื่องคืนมาฉันยินดีจ่ายไม่อั้น" “เรื่องเงินน่ะฉันไม่สนหรอก แค่กู้ไฟล์ข้อมูลฉันทำให้ฟรียังได้ แต่ช่วยบอกมาก่อนว่าแล็ปท็อปวอลเพเปอร์หวานแหววนี่เป็นของใคร ทำไมพ่อหนุ่มนักบินสุดหล่อคิวทอง เวลาว่างให้เพื่อนแทบไม่มีอย่างนาย ถึ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD