(บี๋ขา พรุ่งนี้ไปดินเนอร์กับพี่ไหมคะ) เสียงออดอ้อนของดามิทรีดังออกจากสปีกเกอร์โฟนของโทรศัพท์มือถือราคาเหยียบครึ่งแสนของเลลา หญิงสาวเปิดมันทิ้งไว้บนเตียงขณะที่ยังหมุนตัวไปมาอยู่ที่หน้ากระจกเพื่อดูว่าชุดไหนเหมาะสำหรับสวมใส่ไปงานปาร์ตี้คืนพรุ่งนี้
“ฉันไม่สะดวกค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปปาร์ตี้ฉลองเรียนจบกับเพื่อน ๆ ในเซค” เลลาชะโงกหน้าตอบกลับ ทำให้เจ้าไซบีเรียนเปิดโหมดงอแงขึ้นมาในทันที
(ไปปาร์ตี้ ? โดยไม่ชวนพี่เหรอคะ ทำไมบี๋ขาใจร้ายกับพี่แบบนี้ เมื่อวานบี๋ขายังชมพี่อยู่เลยไม่ใช่เหรอคะว่าพี่น่ารัก แล้วทำไมมาวันนี้บี๋ขาถึงจะไปปาร์ตี้โดยที่ไม่มีพี่ล่ะคะ) น้ำเสียงของเขาทำให้เลลานึกสีหน้าเขาออกเป็นฉาก ๆ
คนอย่างดามิทรีนี่มัน…
“ก็มันเป็นปาร์ตี้ฉลองเรียนจบนี่คะ คนในปาร์ตี้ก็มีแต่เพื่อนร่วมเซคชันเท่านั้น ถ้าคุณไปกับฉันคุณกร่อยแน่ค่ะ คุยกับใครไม่รู้เรื่องหรอก แล้วอยากจะไปในฐานะอะไรคะ" เลลาทาบชุดเดรสสีชมพูอ่
