LUMIPAS ANG MGA buwan. College guy na ako. Nasa abroad sina mommy at daddy. Kung di pa tumawag si mommy, di pa ako magigising. Nakakatamad bumango. Haist!
Monday, Monday, Monday! Date: February 23, 2015. Bukas anniversary na namin ni Chelsa. Isang taon na kami. Mag-iisang taon na rin na wala siya. Napangiti ako nang tingnan ko ang picture naming dalawa sa cellphone ko. Naalala ko ang sinabi niya na sa anniversary namin gusto niyang i-celebrate namin yun sa mundong binuo namin, sa tabing-dagat.
“I miss you, Chelsa.” Nakangiting sambit ko at hinalikan ko ang picture niya.
Madalas pa rin kaming magkasama ng tropa dahil di naman kalayuan ang mga bahay namin. Si Cristy, umuwi nung pasko pero balik Italy na. Walang araw na di sila nag-uusap thru video-call ni Kristan. Papatunayan da
