One Night with my Professor

CHAPTER 3

I closed my eyes tightly and braced myself for the impact. Ang lakas nang kabog ng aking dibdib habang hinihintay ang pagtama ng aking katawan sa matigas na sahig. But instead of a cold and hard floor, a masculine arm had catched me. 

Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata at sumalubong sa akin ang seryoso at walang emosyon na mga mata ni Professor Smith. 

Hindi ko maiwasang mapalunok nang paulit-ulit nang mapagtanto na ito pala ang nakabangga ko at ang taong sumalo sa akin. Dali-dali akong umalis sa bisig nito at nahihiya itong tiningnan.

So it was Professor Smith! Gosh, nakakahiya. Kung puwede lang sana ako lamunin ng lupa ngayon, nagpalamon na sana ako. 

Nahihiyang nag-iwas ako nang tingin sa lalaki. Hindi ko inaakala na ito pala ang nakabangga sa akin. I thought it was someone else. Especially when I heard that that someone who had catched me curse.

But to think that it was him. Gosh, ang hot niya mag mura ah?

Professionals like him is very rare. Especially with that kind of beauty and body. He is handsome from head to toe. He became more handsome and hot in my eyes when I realized that curses. Ayaw ko man aminin pero ang lakas nang hatak nang pagmumura niya para sa akin.

Parang pogi points lang ganon.

Hindi ko mapigilang mapabungis-ngis dahil sa naisip. Hindi naman ako ganito kalala mag-isip pagdating sa mga lalaki noon, pero iwan ko ba, iba ata ang tama ni Prof sa akin.

"Are you done?" My whole body froze when a bored yet cold voice echoed throughout the quite place. Parang robot na lumingon ako kay prof na bagot lang na nakasandal sa dingding.

His arms were crossed in his chest. I gulped when my eyes darted into his veins. Kitang-kita ang pagkurba ng ugat sa braso nito dahil sa kaniyang ginawa. 

Namula ang buo kong mukha at mabilis na inalis ang aking tingin sa masarap nitong mga braso. Nang makita ni sir ang aking ginawa ay tumaas ang kilay nito. Hindi ko mapigilang mapangiwi.

Gosh! I got caught looking at his yummy veins. How embarrassing.

I pursed my lips and looked at him straight in the eye. He is looking at me intently. The way he stares at me is different. It's like he is looking directly at my soul. It doesn't make me uncomfortable but it does make me feel weird.

"S-sir, I'm sorry for staring s-shamelessly," nahihiyang ani ko sa lalaki. Tumango-tango ito na parang wala itong paki sa aking ginawa. Mas lalo akong napanguso dahil sa inasta nito.

Why do I feel like I was a little kid in his eyes? I don't like this feeling at all.

Umalis ito sa pagkakasandal sa pader at nakapamulsang binalingan ako nang tingin. I held my breath when I realized how tall he was. Hanggang leeg lang ako nito at ang liit ng aking katawan kong ikukumpara sa lalaki.

Nanuyo ang aking lalamunan nang may bigla na lang pumasok sa aking isipan.

I've heard from Patrick that men who have a nice body built are a beast in bed. I wonder if sir is a beast too?

"So what are you doing here? Don't you have classes?" seryoso nitong tanong at pinagtaasan ako nang kilay. Naiilang na napahawak ako sa likod ng aking ulo.

"I was about to go to the library when…" mahina at pabitin kong saad. Kumunot ang noo nito. He looks intrigued about what I am going to say next.

Gusto kong matawa habang nakatingin sa mukha nito. He looks seriously hot in that confused face of his.

Tumikhim ako at pinigil ang sarili na ngumiti. Ayaw ko naman maging baliw sa paningin nito ano? I don't want my image to get ruined just because of my silly thoughts.

"What?" kuryoso nitong tanong sa akin. I sighed and put my right hand on the side of my mouth. Sinenyasan ko ito na lumapit sa akin kunti. Kahit na nalilito ay sumunod pa rin ito sa akin.

O couldn't help but smile and slowly went towards his ear. 

"I think a ghost just followed me earlier," I whispered and immediately backed away. My heart is bouncing. It's loud and fast. I don't want him to hear about my beating heart. Baka kung ako pa ang isipin nito at malagot pa ako.

"Really?" he asked blankly. Mabilis na tumango ako sa sinabi nito. 

Well, it's really true. I think it was a ghost who made me feel his presence just now.

"Totoo po 'yon sir. Akala ko nga sa isip ko lang 'yon pero hindi pala. Kaya nga nagmamadali akong tumakbo at 'yon, nagkabangga pa tayo," mahaba at proud na saad ko sa kaniya. Professor Smith blinked and stared at me.

He didn't say anything and just stared at my eyes. I frowned when after 2 minutes or so he still didn't say anything. Hindi ko mapigilang mapangiwi dahil sa inaasal nito.

Hindi ba ito nakakapagsalita?

"Hello sir? Are you still there?" I asked in a sarcastic voice. Napakurap-kurap ito at kalaunan ay napailing-iling.

"You're probably hallucinating, miss uh?" 

"Perez po sir." 

"Yes Miss Perez. Don't mind it," seryoso nitong saad. Hindi ko mapigilang mapanguso nang tumalikod ito.

What the, 'yon na 'yon? I want to talk to him more!

"S-sir wait!" natataranta kong saad at mabilis na hinabol ito. Professor Smith stopped from walking and looked at me confused. Mabilis na hinawakan ko ang braso nito at natatakot ito na tiningnan.

"S-sir! Huwag mo naman akong iwan mag-isa. I-I'm scared," natatakot na saad ko at mas lalong humigpit ang kapit sa braso nito. Professor Smith's eyes went to my hand. His eyes became colder and darker.

Hindi ko mapigilang mapalunok dahil sa pag-iiba nang ekspresyon nito. He sighed and held my hand that was holding his arm.

"Walang multo rito, you need to calm down," he muttered coldly and frowned. I sighed and my grip on his arm tightened.

I'm not really scared because I see you. It's just that I want to talk to you more.

"T-then, can you at least t-take me to the library hub? P-please sir." Professor Smith stared at me blankly. He then sighed and nodded his head.

"Fine," problemadong saad nito. Hindi ko mapigilang mapa ngiti at inalis ang pagkakahawak sa braso nito. Nagsimula kaming maglakad papunta sa library hub sa tahimik na pasilyo.

Nanh makarating na ako roon ay mabilis kaagad itong umalis. Nang masiguro ko na wala na ito ay mabilis na pumunta ako sa likod ng isang shelf ng mga libro. Sumalubong sa akin ang nanginginig na babae habang namumutla.

"You, you've been following me around the whole day. What's your deal huh?" I asked coldly to the girl who looks like a freshman. Namumutla ang buong mukha nito at nanginginig ang kamay.

"S-sorry po, napagutusan lang a-ako na sundan k-kayo…" nanginginig na saad nito at yumuko sa aking harap. Hindi ko mapigilang mapabuntong hininga.

Actually, this girl wasn't the first time who followed me around just like some stalker. Some of the girls in my batch actually hates me. Hindi ko alam kung saan nila hinuhugot ang pagkamuhi nila sa akin. Galit na galit ang mga ito sa punto na uutusan nila ang mga freshman na makita nila at sundan ako.

This has already happened a lot of times. To the point that I became used to it every single time. The reason why I keep pushing myself to Professor Smith earlier is so I can make this girl who followed me confused. And it was successful.

Napabuntong hininga ulit ako at tiningnan ito. She looks so young and weak. No wonder those girls who hated me picked this girl to followed me. Napailing-iling na lang ako at umupo sa isang silya na nasa gilid.

"I'll let you get off if you answer my question without lying," seryoso kong saad at malamig itong tiningnan. The girl bobs her head immediately. Her eyes were glistening. 

"Then, who ordered you to followed me?" I asked right away. Napatigil ang babae dahil sa aking tanong. Kalaunan ay nag-aalinlangan itong tumingin sa akin.

"A-actually I don't know. B-bago lang po ako at h-hindi kilala ang babaeng 'yon. P-pero po b-brown po ang buhok nito at maalon-alon. Maldita r-rin po 'yong mukha nito," nanginginig na saad nito sa akin.

Tumaas ang aking kilay nang mapagtanto kung sino ang babaeng nag-utos dito. Hindi ko mapigilang matawa nang pagak.

That b***h again, kailan ba ito mapapagod?

Napabuntong hininga na lang ako at tamad na sinandal ang aking ulo sa shelf. 

"Alright, you can go now," pangtataboy ko sa babae at sinenyasan ito na umalis. Dali-dali nama nitong sinunod ang aking gusto at parang kidnap na umalis sa aking harap.

Napatitig na lang ako sa kawalan. Having a crazy b***h enemy is really a pain in the ass.

Pagkatapos kong magtambay sa library ay mabilis na umalis ako rito at naglakad-lakad kung saan man ako dalhin ng aking mga paa. Wala akong masyadong klase ngayong araw kaya marami akong free time na maggala.

Mabilis na pumunta ako sa likod ng university kung saan may malawak na open space. May malaking puno sa gitna nito at sa kaliwang side naman ay malaking garden.

Mahangin rito at mapayapa. This spot is usually a spot for couples. Sa tuwing pumupunta kami rito ni Ashley ay palagi kaming nakakakita ng mga mag jowa na naglalandian. Kaya minsan ay nakakawalang gana na tumambay rito.

Nanh makarating na ako sa aming spot sa tabi ng malaking puso ay tamad na umupo ako roon. Sinandal ko ang aking likod sa malaki at matigas na puno at tamad na pumikit.

Kahit wala naman akong ginagawa masyado ay parang 'yong katawan ko ay nabugbog sa trabaho. Malapit na ang midterm exams pero hito ako ngayon, tamad na tamad at walang planong mag-aral.

Napabuntong hininga na lang ako. Hourse ago, I was so excited and determined to study since exams are coming, but now, I don't know anymore.

Napabuntong hininga ulit ako at binuksan ang aking mga mata. Pinagmasdan ko ang magandang tanawin na nasa aking harap. Nagbabasakali na alisin nito ang katamaran sa aking katawan.

Habang tahimik na nageenjoy ako sa tanawin na nasa aking harap ay dumako na lang ang aking pangin sa gilid ng pangalawang malaking puno. A man, who's 6'2 tall I think is standing while holding a phone.

He looks familiar… could it be?

Nanlaki ang aking mga mata at mabilis na napatayo. Pinagpagan ko ang sarili at pinagmasdan ulit ito. May kausap ito sa telephono at kahit malayo ay nakilala ko pa rin ito.

Napalunok ako nang magsimulang magwala ang aking dibdib. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa puso ko pero isa lang ang gusto ko sa ngayon, ang makalapit sa lalaki.

My throat constricted because of the excitement that was overwhelming my whole body. 

I'm so excited to the point that it's making me feel weird. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. At sa guro ko pa talaga. 

Napalunok ulit ako at dahan-dahang naglakad papunta sa likod nito. Dahan-dahan lang ang aking pag galaw para hindi nito malaman na ako ay paparating.

Habang ako ay papalapit ay mas lalo kong naaaninag ang kagandahan ng likod nito. I've seen a lot of guys but this man is the only man who has the sexiest back ever. Kahit na mga artista at model ay hindi ganito kaganda ang kanilang mga likod.

I couldn't help but chuckle when a silly thought entered my brain.

He looks hot even with clothes on, what if he's nake? 

Mabilis na inalis ko sa aking isip ang naisip at napahinto sa paglalakad. May kausap nga ito sa kabilang linya pero hindi ko naman rinig ang pinag-uusapan ng mga ito. Dahan-dahan akong gulamaw at mas lumapit ng kunti.

Alam ko na masama ang makinig sa usapan ng iba, ngayon lang 'to. Hindi na ako uulit sa susunod.

Mabilis na humakbang siya papunta sa kabilang gilid ng puno para hindi siya nito makita. Nilapit niya ang tainga at mas pinaigi ang pakikinig sa usapan ng lalaki at sa kung sino man ang kausap nito..

"Alright Honey, I'll buy it for you," Professor Smith mumbled in a soft tone. My eyes widened, shocked at what I just heard.

What the? Did he just say Honey? Gosh! Don't tell me he has a girlfriend? Oh no!