One Night with my Professor

CHAPTER 2

"What are you doing?" Napaigtad ako dahil sa malamig na boses na nanggaling sa aking likuran. Mabilis akong napaikot at sumalubong sa akin ang isang lalaki. My throat went dry and my heart started to beat faster than it's normal beating.

Hindi ko mapigilan ang sarili na pagmasdan ang kanyang mukha. He's wearing a glasses. Nakakunot ang mukha nito habang malamig na nakatingin sa akin. Mas lalong nanuyo ang aking lalamunan nang marealized kung sino ang lalaking nasa aking harap ngayon.

It's Professor Smith! My mouth opened a bit because of his beauty. He has a pair of thick eyebrows. His eyelashes were long and thick. His nose was pointed and he had a dimple on his right cheek. His hair is brown and a bit messy. Napakagat ako sa aking labi, to think he's this beautiful and good looking.

"I-it's nothing s-sir," nauutal na sabi ko sabay iwas sa kaniyang nagbabaga at malamig na mata. His eyes were the color of an Autumn sky. It feels so lonely and mysterious. Bumaba ang kanyang tingin sa gamit na nasa aking likod. Napalunok ako at mabilis na tinago ito gamit ang aking katawan. Kumunot ang kanyang noo at magsasalita na sana pero mabilis ko itong naunahan.

"B-by the way, Professor Smith. May pinapabigay po si sir James," magalang at medyo kinakabahan na sabi ko sa kaniya. Hindi ito gumalaw at ngumiti man lang. Tinitigan pa rin ako nito sa mga mata. Napalunok ako at nag-iwas sa kanya ng tingin.

"K-kunin ko lang po," nagmamadaling sabi ko sa kaniya bago mabilis na naglakad. 

"Ah!" hindi ko mapigilang sigaw ulit nang maslide ako. I closed my eyes tightly and waited for the impact but instead of falling, a set of strong arms caught my body. Ang lakas nang kabog ng aking puso. Dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata. A frowning face of Professor Smith welcomed my gaze.

"You're clumsy," he muttered a bit frowning. Nanlaki ang aking mga mata at nagsimulang uminit ang magkabila kong pisngi dahil sa kaniyang sinabi. To think this handsome man just call me clumsy is so embarrassing. Even though he is frowning, his beauty is still topnotch. Mabilis akong umalis sa kanyang bisig at awkward na umiwas ng tingin sa kaniya.

"T-thank you po," magalang kong sabi at hindi na siya hinintay na magsalita pa. Hiyang-hiya ako habang pinupuntahan si Ashley na nasa pinakadulong bahagi ng silid. Pulang pula ang aking buong mukha at nagwawala ang aking puso dahil sa pagkahiya.

Ang bago pa ni sir tapos ganoon na agad nagawa ko sa kaniya. My gosh, nakakahiya. Parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa sa kahihiyan, juice colored.

"Oh, Haelynn! May nakita kang tao?" nakangiti niyang tanong. Nawala ang kanyang ngiti at kumunot ang kanyang noo nang makita kung ano na ang nangyari sa aking itsura. Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya.

"What happened to your face?" nagtataka niyang tanong habang sinusuri ang aking mukha.

"Pulang pula ka sis!" gulat niyang sabi sa akin. I let out a sigh and purse my lips. Hinawakan nito ang aking mukha at tinignan nang mabuti.

"Nakagat ka ba ng insekto ha?" Kumunot ang aking noo sa kaniyang sinabi. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa aking mukha.

"Of course no—" 

"Professor Smith! Hello po!" Napaigtad ako nang bigla na lang akong putulin ni Ashley. Nakangiti siya habang nakatingin sa aking likod. Wala sa sariling napalunok ako at nagbaba ng tingin. 

My gosh, I can't look at him right now. I'm so embarrassed to the core. Just thinking about what happened a while ago is really making me feel more embarrassed.

"May pinapabigay po si sir James," nakangiting sabi ni Ashley sabay kuha sa folder at bigay kay Professor Smith. Hindi parin ako tumitingin sa kaniya at nakatingin lang ako sa mga gamit sa loob ng silid.

"Thank you," malamig na pagpapasalamat ni sir. 

"You're welcome sir. Aalis na po kami," masayang sabi ni Ashley. Nang marinig ko ang kaniyang sinabi ay dali-dali ko siyang hinila palabas ng silid.

"Haelynn! What the. Bakit ka nanghihila?" nakakunot noong tanong ni Ashley. I let out a sigh at pinakawalan siya nang makalabas na kami sa building.

"Gutom na kasi ako sis, tara na," pagdadahilan ko sa kaniya. Nanliit ang mga mata ni Ashley habang sinusuri ako. Tinikom ko ang aking bibig at nag-iwas nang tingin.

Ashley is clever and quick to notice things. She saw me blushing while leaving the other part of the room, and she also saw Professor Smith also leave that room minutes after I left. Sure ako na maghihinala ang babaeng 'yan kung may nangyari ba.

Pag nalaman niya 'yong kahihiyan na aking ginagawa ay baka tuksuhin niya lang ako habang buhay at ipagpilitan na may crush ako sa guwapong professor na iyon. Nagpakawala ako nang buntong hininga.

"Tara na?" nakangiti kong aya sa kaniya para hindi siya magduda. Nagtagal ang kanyang tingin sa akin bago siya tumango. My awkward smile disappeared and we began walking towards where the cafeteria is.

Since nasa engineering department kami, malapit lang ang building kung nasaan ang cafeteria, mga isang building pa ang aming lalampasan bago kami makarating sa aming pupuntahan.

"Did you text them?" tanong ko kay Ashley. Napatingin siya sa akin at tumango.

"Yes, they're really mad you know?" nakangisi niyang sabi. Hindi ko mapigilang mapa hagikgik. Patrick doesn't like it kapag pinaghihintay siya. Sure ako na nag-aalboroto na iyon sa galit.

"By the way sis, ang gwapo at hot talaga ni sir Smith!" nakangiting sabi ni Ashley at tinignan ako sa mga mata. Napalunok ako sa uri nang kaniyang tingin pero sumabay na rin para hindi niya mahalata na medyo awkward ako pagdating kay Professor Smith, dahil sa nahihiya ako sa nangyari.

"Yeah! he's really good wearing a glasses," mahina kong sabi at ngumiti ng tipid. Napaigtad ako nang bigla niya akong sinundot sa aking tagiliran.

"What was that for?" takang tanong ko sa kan'ya. Umiling iling ito habang nakangiti.

"Sabi mo guwapo si sir, nahulog ka na ba?'' nakangisi niyang tanong. Nanlaki ang aking mga mata sa kanyang sinabi.

"Baliw! Bawal 'yang iniisip mo uy!" kunot noong sabi ko sa kaniya. Tumawa lang ito at hindi na nagsalita. Napailing-iling nalang ako.

Yes, I admit that Professor Smith is really good looking and hot but still, it's prohibited. I heard Professor Smith is already 25. Ang bata niya pa at 'yong mukha niya ay mukhang 19 or 20 pa siya.

Yes he looks mature but he doesn't look old. Kung magkakagusto man ako kay sir, siguro paggugunaw na ang mundo. I'm attracted to him because he's good looking, and has a nice voice, but other than that ay wala na.

"Hey! Bakit ang tagal niyo?" inis na sabi ni Patrick habang sinamaan kami nang tingin ni Ashley. Magkatabi sila ni Sophia ng upuan habang may dalawang bakanteng upuan sa kanilang harap. May mga pagkain na rin na nakalatag sa lamesa.

"I'm sorry sis, si sir James kasi eh!" nakangiwi kong sabi sa kaniya at umupo na sa upuan. Ngumuso siya at masama pa rin ang tingin sa amin. Tumawa nang mahina si Sophia.

"Kung alam niyo lang, kanina pa siya reklamo nang reklamo dahil ang tagal niyo," nakangising sabi ni Sophia at napailing iling.

"Sis sorry na. May sasabihin ako sa'yo para gumaan iyang loob mo," nakangiting sabi ni Ashley.

"Remember that hotty and goodlooking guy that was considered as a prodigy this generation? He will be a professor here," nakangiting sabi ni Ashley. Sabay na nanlaki ang mga mata ni Patrick at Sophia sa sinabi ni Ashley. Napatingin ako kay Ashley na nakangiti.

I forgot his grandfather was a board member of this university. Maybe that's why she knows about it. Wala naman kasing sinabi ang mga guro na may bagong professor pala. Sana sinabi nila para maprotektahan man lang namin ang aming mga puso sa kagwapohan niya.

"Really?! That super duper hot guy?" excited na tanong ni Patrick. Napailing-iling nalang ako. Kapag talaga gwapo ang pag-uusapan ay ang active ng baklang 'to. Kinuha ko ang kutsara na nasa gilid ng plato at nagsimula ng kumain. Bahala sila riyan gutom na ako.

"Yes, sir James also told us na nagiging prof daw siya natin sa isang subject. Hindi ko nga lang alam kung ano, medyo hindi pala salita si sir. Hindi kasi sinabi eh," dismayang sabi ni Ashley at nagsimula na ring kumain.

"Okay lang 'yan, at least magiging prof natin siya!" kinikilig na sabi ni Patrick at nagsimula na ring kumain. Habang kami ay kumakain ay bigla nalang nagsalita si Ashley.

"By the way, I forgot. Did you know ha, mga sis? Our pretty Haelynn here is actually attracted to Professor Smith," Ashley muttered with a proud smile plastered on her lips. My eyes widened, surprised at what I heard.

"Oh my gosh, really?" Sophia asked, surprised. I looked at Patrick who looked like he's about to faint because of what he had heard just now. I can't help but facepalm. To think they would react like this.

"Finally! Beautiful sis Haelynn! Dalaga kana!" Mas lalong kumunot ang aking noo at napangiwi nalang sa tinawag sa akin ni Patrick. Sinamaan ko sila nang tingin.

"You guys are really a pain in my head ." I said with a sigh. The smiles on their faces grew wider as they saw my flustered face.

"C'mon sis, aren't you excited? This is the first time, I mean the very first time you became attracted to someone!" parang big deal na sabi ni Patrick. Napabuntong hininga nalang ako.

"Yes, it's the first time. But hello? Hindi ko naman siya crush, na attract lang talaga ako dahil ang guwapo niya. Pero 'yon lang iyon. Wala na, ekis na," may diin kong sabi. Napabusangot si Ashley sa aking sinabi.

"Paano nga kung magiging crush mo siya sa nakalipas na mga araw? Palagi mo pa naman siyang makikita," mahabang sabi ni Ashley. I blink and think for a minute.

He's going to be my professor, and I'll see him everyday except for weekends and holidays. In those times, I won't fall for his handsome face right? I asked myself. Umiling iling ako sa sinabi ni Ashley.

"Don't worry sis, I won't. Hinding hindi ako ma f-fall or mag ka crush man lang kay sir," siguradong sabi ko sa kanila. Nagkatinginan ang tatlo at napailing-iling na lang. Sumilay ang isang ngiti sa aking labi.

I know they're just happy because it's the first time I've taken interest in other people, especially if it's the opposite gender. But, he is still my professor. Me falling or liking him won't do any good.

Maybe if I continue being attracted to him, then it's fine as long as I draw a line. Because if I won't, I don't even know what consequences are waiting for me.

"By the way, kamusta na kayo ng boyfriend mo Ash?" curious na tanong ni Sophia. Napatigil si Ashley sa pagkain at bigla nalang sumama ang kanyang mukha.

"That bastard. Hiwalay na kami," galit na sabi niya. Nanlaki ang aming mga mata sa kanyang sinabi.

"Bakit? Anong ginawa niya sis?" nag-aalala kong tanong sa kaibigan. She sighed.

"That bastard cheated on me. Hindi ko raw kasi maibigay ang aking sarili kaya iyon. Nakipaghiwalay at nangabit ang hayop," inis na sabi niya.

"Grabe, ang dapat sa mga lalaking kagaya niya ay pinuputulan ng pototoy. Jusko, ang libog!" Natawa na lang kami sa mga choices of words ni Patrick.

After an hour ay natapos na ang aming break. Habang tahimik ako na naglalakad mag-isa sa corridor ay bigla na lang akong napahinto nang may mapansin.

Parang may sumunod sa akin. Mabilis akong lumingon sa aking likod pero walang namang tao. Napalunok ako. Nasa tahimik ako na corridor ngayon, pupunta sana ako ng library.

"It's just your imagination," pagpapalakas loob ko sa aking sarili at nagsimula ng maglakad. Malakas ang kabog ng aking dibdib habang ako ay naglalakad sa tahimik na corridor. Rinig na rinig ko ang tunog ng aking takong.

Nagsitayuan ang aking mga balahibo nang may marinig na tunog na nanggaling sa sapatos ng isang lalaki. Napalunok ako at mabilis na lumingon. Nanlaki ang aking mga mata at mas lalong nagwala ang aking puso nang makitang wala palang tao sa aking likod.

Run!

Mabilis akong tumakbo dahil sa takot. Jusko marimar, sana nagpasama na lang ako kay Ashley jusko naman. I was just running trying to escape that ghost.

"Ah!" I let out a scream when I suddenly bumped into someone. I closed my eyes tightly and waited for the impact. I heard that someone cursed before catching my falling body.