MY DREAM BOY, BUT ALSO MY ENEMY

PROTECT ALL THE DE LANA

Chapter Nineteen

-Marie-

Nagmamadali akong bumababa ng saskyan hindi ko na nga naiayos ang pagpaparada nito, pero wala kong paki-alam ang mga De Lana ang may-ari nitong hospital kaya ayos lang.

Ang mahalaga sakin ngayon ay makita ko Jax hindi pwedeng iwan kami nito, lalo pa ngayong hinahanap na siya ng triplets.

Pagkapasok ko ay nagulat pa ako ng buong pamilya ni Jax ang naririto kasama ang kanilang mga magulang.

Natulos naman ako sa aking kinatatayuan ng makita kong nakaupo na si Jax ay pinapakain ng kanyang Ina na si Mama Arrianna.

Npayuko naman ako dahil sa kahihiyang nararamdaman ko ngayon, matalim naman akong napatingin kay Migs dahil sa sinabi nito kanina ay inisip kong baka nag-aagaw buhay naman kasi si Jax, kaya ako mabilis na napapunta dito.

“Oh, why don't you want to come in Marie, aren't you glad that Jax is safe from danger.?” Napalingon naman ako kay Jamil ng magsalita ito, mababakas din sa boses nito na inis pa rin ito sakin dahil sa ayaw kong sabihin dito kung saan nagtatago si Gemma.

“It's better to go in and approach Jax, it looks like he misses you too Marie. When he wakes up, you are the first person he looks for even though Mommy is in front of him hahahaha.” Natatawa namang sambit ni Julio sakin.

Mas lalo naman ako nahiya sa mga naririnig ko. Ilang sandali pa ay lakas loob akong lumapit dito pero wala akong masabi. Nakatingin lang din ito sakin at pinagmasdan ang suot kong manipis na white t-shirt at wala pa akong suot na bra at maging ang pagsusuot na kahit na anong sapin sa paa ay sadyang hindi ko na rin naisip pa.

Sa sobrang pagmamadali ko ay hindi ko na rin naiayos ang aking sarili kaya naman napayakap na lamang ako sa aking sarili dahil sa purong kahihiyan ang nagagawa ko ngayon.

“It's better to let the two of them talk. Honey let's go home and I know you are tired from your trip. And you all go home and tomorrow you all come to my office we have something important to talk about.” Mautoridad na salita ni Sir. Jacinto sa kanyang asawa at mga anak na naroroon. Napatingin naman ako dito at tumango lang ito sakin.

“Bye, anak magpagaling ka ha.” Paalam ni Mama Arrianna kay Jax at humalik sa pisngi nito.

“Iha, may damit ako at extrang stepin yan sa cabinet magpalit ka muna at malamig ang semento baka sipunin ka.” Bilin naman sakin ni Mama Arriane at yumakap din sakin, tumango na lang ako dito bilang pagsang-ayon.

Sinunod ko naman ang bilin nito bago ako muling lumapit kay Jax ng dahan-dahan. Napatingin naman ito sakin kaya nagulat ako ng bahagya.

Hindi ko masabayan ang titig nito kaya naman nakayuko lang ako at nag-iisip ng dapat kong sabihin dito. Kaso parang tulog ang utak ko at ayaw gumana ngayon.

Hanggang sa ito na mismo ang nagsalita sa pagitan naming dalawa.

“How are our triplets doing? I hope you took them with you now because I miss them too.” Malat pa nitong salita sakin. Napalingon naman ako dito bago sagutin ang tanong nito.

“Pasensiya kana, ang totoo n'yan ay nabigla lang ako sa pagtawag ni Migs, akala ko kasi ay----- ay ano---!” Nauulat kong sambit dito, napapagamot pa ako ng ulo dahil sa kinakabahan ako sa iisipin nito sakin ngayon.

“Why? Did you think I was going to die and you would lose me and our children, right?” Mahinang sambit nito sakin. Napakagat naman ako ng labi dahil sa nabasa nito ang aking dapat na sasabihin.

“Sorry, kung nagduda ako sa kakayahan mo natakot lang talaga ako sa possibilidad na pwdeng mangyari sayo.” Nakayuko at nahihiya kong sagot dito.

“Come here by my side.” Sambit nito sakit iniabot pa ang kaliwang kamay nito. Dahan-dahan akong lumapit dito at ng maabot na ako nito ay mabilis naman akong sinunggaban ng halik nito. Mabilis iyon na animoy mauubusan, gumanti naman ako ng halik dito hanggang sa maramdaman ko ang kamay nito na nasa bantang hita ko at hinahaplos ang makinis at maputi kong mga hita.

Kinikilabutan ako sa tuwing mararamdaman ko ang kamay nito, kaya naman ako na mismo ang bumawi ng aming halikan.

Napasimangot naman ito sakin, pero ngumiti na lang ako dito at inayos ang aking sarili.

“Ah,,, baka lang kasi may makakita sakin.” Utal kong sambit dito, nakita ko naman itong napaayos ng upo at umusog ng bahagya para makaupo na rin ako sa tabi nito sa ibabaw ng kanyang kama.

Niyakap ako nito at ipinatong sa aking balikat ang baba nito, habang patuloy lang ito sa paghimas ko sa aking tiyan.

Nagpasya na lang muna ako na dito magstay dahil ayaw na rin naman ako nito paalisin pa. Nagising ako kinabukasan na maingay na ang paligid at napamulat ako ng marinig ko ang tinig ng triplets na nagtatawanan at nakikipagharutan sa kanilang Ama sa ibabaw ng kama nito.

“babyies, hindi pa magaling si Daddy n’yo kaya baka pwdeng huwag masyadong maharot at baka masaktan n’yo si Daddy.” Sita ko sa mga ito, pero tinignan lang ako ng apat at nagtuloy na ulit sa paghaharutan.

Nagtungo naman ako sa bangyo para gawin ang daily routine ko, paglabas ko ay pinapakain na ng triplets ang kanilang Ama ng prutas.

“Daddy, when are you coming home?” Narinig kong tanong ni Mahde.

“Yes, Daddy, we need an ally because Mommy is always scolding us.” Bulong naman salita ni Mannix.

Napakuno’t noo naman ako sa aking narinig. Aba at nagsumbong pa sa kanilang Ama.

“I'm almost home babies, be kind to your Mommy because she knows what's right for you children.” Pangaral nito sa triplets. Napatango naman ako dito ng tumingin ito sakin.

“We are kind, Daddy” Sagot pa ni Mahde sa Ama.

“Tama na yan, kumain na muna kayo. Siya nga pala sino ang nagdala sa inyo dito?” Kuno’t noo kong tanong sa triplets.

“Sila Lola ganda at Lolo pogi po Mommy.” Sagot ni Maxwell na ngayon ay busy na sa kanyang dalang laptop.

“You slept so well earlier that's why Lola Ganda didn't wake you up” Sagot sakin Mannix at bumababa ng kama at pumunta sa puwesto ko para kumain ng mansanas.

“Maxwell, Mahde kumain na muna kayo dito.” Tawag ko sa dalawa dahil parang may tinitignan silang dalawa sa laptop ni Maxwell. Inulit ko ang tawag ko sa mga ito at doon lang sila lumapit sakin.

"Sorry Mommy, we're just fixing something." Sambit sakin ni Madhe.

Lumapit ako sa mga ito, para tignan kung ano ang kanilang pinagkakaabalahan. Napatakip pa ako sa aking ng bibig ng makita ko ang mga pangyayari kahapon dito mismo sa loob ng room ni Jax.

Napahagikgik naman ang dalawa ng makita niya ang halikan namin ng kanilang Ama. Kaya naman para akong tinakasan ng kaluluwa at hindi agad na kapag reak sa mga ito.

Tumingin naman ako kay Jax, pero nagtaas lang ito ng palikat. Mabilis kong kinuha ang laptop ni Maxwell at inooff ko yun. Masama rin ang tingin ko sa dalawa.

"Sorry Mommy, we just want to know everything so we put a hide camera in Daddy's room." Nakayukong sagot sakin ni Mahde.

Napahilot ako sa aking ulo dahil sumasakit naman ito sa mga narutuklasan ko sa mga anak ko.

"Tell me where you put the hide camera, huh?" Tanong ko sa dalawa.

Natinginan ito bago ulit tumingin sakin.

"We put a hide camera in all the mansions we visited, to see the movements of all their staff. Because we thought that their Daddy's family is not just an ordinary family and we know that there are many people who are trying on their lives." Seryosong sagot sakin ni Maxwell.

"I won't ask where you learned that, but children, I already told you not to do things that are not for you. What if you are harmed by what you do? Remember you're just kids and it's not your duty to protect everyone, okay?" Paliwanag kong muli sa mga ito.

"I'm sorry Mommy." Pabulong na sambit ni Mahde at Maxwell. Napabuga ako ng hangin at tumingin kay Jax, wala akong nakitang reakyon dito kaya naman niyaya ko na lang ang triplets para kumain na nag umagahan.