กรุงเทพ....
"ที่รัก! คุณรู้สึกตัวแล้ว" ศิวะรีบเข้ามาดูอาการภรรยาเมื่อเห็นว่าเธอขยับตัว พร้อมกับกดกริ่งเรียกพยาบาลที่อยู่หัวเตียง
"คุณได้ยินผมไหมที่รัก ผมอยู่นี่แล้วนะ" คนที่นอนอยู่บนเตียงไม่ตอบอะไร เธอเพียงแต่ยิ้มและพยักหน้าน้อยๆ
"ท่าทางคุณจะคอแห้งนะครับ ดื่มน้ำสักนิดก่อนนะ" ศิวะหันไปรินน้ำใส่แก้วก่อนจะนำหลอดมาจ่อที่ปากซีดเซียวของเธอ
"ค่อยๆ ดูดนะครับ เดี๋ยวจะสำลักนะ" เขาบอกภรรยาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก่อนจะนำแก้วและหลอดออกเมื่อเห็นว่าเธอน่าจะพอแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่หมอและพยาบาลเข้ามา ศิวะจึงรีบถอยเพื่อให้คุณหมอได้ตรวจร่างกายของภรรยา
หลังจากที่คุณหมอตรวจเสร็จเรียบร้อยก็พบว่าอรอุมาไม่ได้เป็นอะไรมาก จากการคาดการณ์เธอไม่น่าจะตกลงมาจากที่สูงมากนัก แผลเย็บที่ศรีษะก็ไม่มีอาการบวม ส่วนอาการอื่นๆ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนอกจากร่างกายที่อ่อนเพลียจนเกินไป
ศิวะหันกลับมามองภรรยาหลังจากที่คุณหมอกลับ
