NAKASANDAL AKO sa pintuan ng unit ko habang si Eustace ay nakaupo sa hagdan sa bandang gilid. Umaabot sa tatlong floors ang apartment na pagmamay-ari raw ng Tita niya. Gawa sa kahoy ang hagdanan pero matibay. Kaya hindi siya natatakot na maupo ro’n. Hapon na at malapit nang mag-gabi. Pero kasama ko pa siya simula kanina.
Nakaupo siya sa isang gilid. Kapag may umaakyat na tenant sa ikalawa at ika’tlong floors, napapatingin sila kay Eustace. Hindi naman siya magsasalita at hahayaan lang ang mga itong dumaan sa gilid niya at umakyat sa hagdanan. Suot niya pa ang suot kanina sa university. Hindi pa siya umuuwi sa kanila. Tinanong ko kung bakit, ngiti ang isinagot niya. Tipid. Matabang.
“Gusto mong pumasok?” alok ko sa kanya. Ilang minuto ko rin ‘yong pinag-isipan. Sa
